A Bambi tale

Stag liep na een lange dag de den in. Hij was de hele dag heen en weer geweest, en was nu redelijk moe. Echter was de tabby nog niet van plan te gaan slapen. Hij wilde nog wat met zijn denmates praten, want hij hield er van om nieuwe vrienden te maken. Hij liet zijn ogen de den door gaan en ze stopten op een zwart-witte kattin. Als zijn geheugen hem niet in de steek liet was de naam van deze mede To-Be Deer that Watches Cautiously. Met een glimlachje liep hij op haar af. "Hey. Deer toch?" Groette hij haar vrolijk, ondanks dat hij minder energie had als normaal. "Wel grappig dat jij Deer heet en ik Stag vind je niet?" Merkte de kater op om een beetje een gesprek te beginnen. Hij praatte wel graag, maar je zou het maar nooit weten hoe dat bij anderen zat. Misschien was Deer wel heel erg op haarzelf.



+Deer

Het bleek dat hij haar onderbroken had van haar vacht netjes maken. “Tja, misschien hielden onze moeders gewoon van herten en dachten ze van waarom vernoemen we ze niet naar een hert?” Lachte Deer. Stag grinnikte zelf ook even. Ze had humor, en dat vond hij wel leuk. "Stiekem vonden ze gewoon dat we vrienden moesten worden." Besloot hij, al duidde zijn toon aan dat het niet al te serieus bedoeld was. Zonder sier plofte Stag neer. Zijn pootjes deden pijn van het lopen wat hij had gedaan die dag, en om op pijnlijke poten te blijven staan was nou ook niet zijn voorkeur. "Dus wat heb jij vandaag gedaan?" Vroeg hij nieuwsgierig. Het leven van anderen van zijn leeftijd interesseerde hem wel. Het kon zijn dat zij iets leuks wisten om te doen, en dan kon hij dat ook eens doen. Of ze konden hun taken vergelijken natuurlijk. Vaak was het laatste wat het meest voorkwam. "Blijkbaar was ik een loopjongen vandaag, al snap ik niet hoe ze op dat idee komen, ik haat lopen." Grapte Stag, om de luchtige sfeer er toch maar een beetje in te houden.

Deer lachte om zijn geweldige plof naar de grond voor ze een simpel antwoord gaf. “Gewoon met een paar Cave Guards gesproken en wat getraind met een paar andere to - be's.” Stag knikte. "Dus je wilt een Cave guard worden?" Vroeg hij serieus. Dat was immers dé vraag voor de meeste To-Be's. Zelf wist hij dat hij een Prey Hunter zou gaan zijn. Stag had namelijk een kleine bouw, was vrij snel en hij was beter in jagen dan vechten. Vooral dat laatste was iets wat hij zeker wist. “Ach, dan krijg je eens wat conditie en uithoudingsvermogen. Kun je wel gebruiken.” Reageerde Deer plagend op zijn statement dat hij loopjongen was geweest en ze tikte hem plagend op zijn neus met haar staart. "Ik zal je zeggen Deertje Peertje dat ik een geweldige conditie heb. Vele malen beter als die van jou." Plaagde hij terug en herhaalde ook de beweging die zij had gemaakt. Als ze het zo wilde, dan zou ze het zo krijgen. Stag kon voor eeuwig doorgaan.

Deer haalde haar schouders op “Ik heb werkelijk nog geen idee, ik zou niet eens weten bij welk ik het beste pas. Maar ik bewonder zowel de Cave Guards als Prey Hunters enorm hard en de paar katten waarmee ik elke dag wel praat vinden het leuk en beantwoorden maar al te graag mijn vragen, ze geven me zelfs wat handige technieken mee!” Miauwde ze vrolijk. “Maar als ik een mentor zal krijgen, die zal vast wel weten wat weggelegd is voor me.” Hij knikte ter bevestiging. Dat was wel het idee van een mentor, die zou of een Prey Hunter of een Cave Guard zijn, en je dan trainen in wat hun geleerd hadden van hun mentor. "Ik denk dat ik wel een Prey Hunter zal worden, ik denk dat dat wel duidelijk is voor de meesten." Reageerde Stag. “Deertje Peertje? Serieus Staggers, niks beters?” Vroeg ze quasi - spottend om de bijnaam die ze net van hem had gekregen en greens plagend om op haar beurt de hem nu weer een plagende tik tegen zijn neus te geven met haar staart. "Ach ik kan hetzelfde aan jou vragen, Staggers is nu ook niet de meest sierlijke bijnaam" Greens Stag nu en tikte haar weer op haar neus met zijn staart. Als anderen hun nu zagen zouden ze vast denken dat ze gestoord waren. Maar ach, waar was de lol in het leven als je niet een beetje gestoord was.

“Ja, dat had ik ook al gemerkt dat je een prima kandidaat voor Prey Hunter bent.” Miauwde ze lachend. Hij lachte ook. Tja, het was waar. “Staggers is wel de nieuwe Swaggers, dus de nieuwe cool.” Grinnikte Deer en tikte hem weer plagend tegen zijn neus aan met haar staart. Hij greens. "Oh dus ik ben cool, wat maakt dat jou dan, Deertje het Knuffelbeertje?" Plaagde hij en herhaalde het gebaar wat ze steeds deden. Hij vond dit gesprek wel leuk, leuk genoeg om zijn moeheid te vergeten, en leuk genoeg om het te herhalen. Hij vond wel dat Deer en hijzelf goede vrienden konden worden. Ze hadden overduidelijk dezelfde humor. "Nou, Deertje Peertje Knuffelbeertje, waar blijft mijn knuffel?" Vroeg hij met een grijns op zijn gezicht. Eens kijken hoe ze zich hieruit zou redden, en of ze hem een knuffel zou geven of niet.

“Wat een prachtige openingszin. Je verovert vast veel poezen zo.” Zei Deer met een sarcastisch toontje en lachte. Stag greens. "Zekers, alleen jou niet." Plaagde hij haar. Acht ze begon er zelf over. Toen hij vroeg om een knuffel wees ze hem jammer genoeg af. No fun. “Keep dreaming, Swaggers. I'm not that kind of girl.” Grinnikte ze. “Maar wie weet krijg je wel een knuffel. Niet vandaag, maar misschien ooit.” Deer leek zich te amuseren. Goed, dan had hij er een mogelijke vriend bij. De zwart-witte kattin gaf hem weer een tik. "Ooit kan over een paar seconden zijn." Plaagde hij haar weer. "Maar stiekem wil je mij die knuffel nu al wel geven" Lachte hij en tikte haar ook weer op haar neus. "Dus, friends?" Besloot Stag te vragen.

Op zijn niet zo serieuze antwoord dat hij haar daar niet mee kon verleiden had Deer natuurlijk al een antwoord klaar. “Stiekem toch wel.” Grapte ze. "Wow wow wow, gaan we nu niet wat te ver." Speelde hij mee. “We hebben een hoper!” Greens Deer en tikte hem weer op zijn neus toen hij had opgemerkt dat ze hem ook over een paar seconden een knuffel kon geven. "Wel Deertje Knuffelbeertje, de hopers van de wereld komen verder dan de pessimisten." Greens Stag en gaf haar weer een tikje. Deer beaamde inderdaad dat ze vrienden waren. Mooi, een nieuwe vriend, waarmee hij goed overweg kon. Die waren altijd welkom. “Dus, Staggers..” Begon Deer droogjes. “Wat zou je er van denken als we morgen wat samen gaan trainen? Dan leer ik je een paar technieken die ze mij hebben geleerd?” Stelde ze voor. Hij knikte. "Dat zou me erg leuk lijken, hoef ik weer niet de hele dag te gaan lopen, en heb ik geen excuus nodig om tijd met je door te brengen." Plaagde hij en gaf haar een tweede tikje, al was hij wel serieus geweest om het aanbod samen te trainen te accepteren.

Hij lachte even toen Deer hem een speelse por gaf en lachend vroeg of hij haar een pessimist noemde. "Misschien." Reageerde hij op een erg onschuldige toon. Mooi, dat is dan ook weer geregeld.” Reageerde de kattin op zijn acceptatie van haar verzoek om gezamenlijk te trainen, en ging daarna weer verder met haar halve wasbeurt afmaken. Hij grinnikte kort. De meeste katten die hij kende zouden eerst hun wasbeurt hebben afgemaakt voor ze een gesprek met hem zouden zijn aangegaan. Maar Deer was anders, en dat was waarschijnlijk wat hen zulke goede vrienden zou gaan maken. "Nou dan ga ik mijn nest maar eens opzoeken, tenzij je me hier gegijzeld wil houden." Grapte Stag, maar hij maakte nog geen aanstalten om op te staan. Hij wilde namelijk eerst haar antwoord horen.

Nu grinnikte Deer ook, wat een glimlachje op zijn gezicht bracht. "JE mag gerust blijven, ik heb toch al gegeten dus ik zal je niet bijten." Lachte ze voor ze verderging. "Maar als je moe bent moet je gaan slapen, ik hoed je niet tegen. Slaap is immers belangrijk voor als je genoeg energie wilt hebben om de dag door te komen." Wijze woorden en haar ogen hadden een intelligente twinkeling. "Sinds wanneer ben jij zo slim?" Plaagde hij Deer. Maar voor zij een reactie terug kon geven, had de tabby een idee gekregen om haar nog wat te plagen. Ze had hem uitgenodigd te blijven toch? "Maar het is fijn om te weten dat je me niet zult bijten, aangezien je me hebt uitgenodigd." Zei Stag met een gaap terwijl hij opstond en naast haar in het nest ging liggen. Maar toen hij comfortabel lach viel hij echter in slaap, en eens hij sliep was hij niet makkelijk wakker te krijgen.