| | Marlie 247 Actief “Cared about one person and it fucked me up lmao”
| |
| | | | Kip 3530 Actief ★You are, I think, an evening star.
The fairest of all stars
| |
| | | | Marlie 247 Actief “Cared about one person and it fucked me up lmao”
| |
| | | | Kip 3530 Actief ★You are, I think, an evening star.
The fairest of all stars
| |
| Onderwerp: Re: Sunset zo 7 mei 2017 - 17:25 | |
| Bij haar woorden draaide hij zijn witte kop naar haar om. Zijn verschillend gekleurde ogen hadden iets moois, maar ook iets afschrikwekkends. Hij was het perfecte evenbeeld van zijn vader, al wist Routpaw dat dat niet veel over zijn karakter hoefde te zeggen. "Natuurlijk Routpaw maak je geen zorgen" Ze gunde hem een vluchtig glimlachje en volgde zijn blik toen hij deze weer op de zon richtte. "Ik was aan het genieten van de ondergaande zon" Dat kon ze begrijpen, de lucht werd langzaamaan een prachtige kleur paars en tekende het hele nieuwe gebied in dezelfde tinten. Nerveus zag Routpaw toe hoe hij met zijn pluizige staart naast hem tikte, als een uitnodiging om bij hem te komen zitten. "Kom anders mee kijken, het is prachtig" Oh nee, liever niet. Toch wilde Routpaw niet onbeleefd zijn, dus kwam ze uiterst voorzichtig dichterbij en zette zich toen zachtjes naast hem neer, met grote ogen kijkend naar de afgrond niet ver van hen vandaan. "I-Ik, eh, kan niet zo goed tegen hoge hoogtes," bekende ze met een wat hees stemmetje. Toch was het uitzicht wel prachtig hier, al zaten haar gedachtes eerder bij de afgrond. It is both a blessing and a curseto feel everything so very deeply |
| | | Marlie 247 Actief “Cared about one person and it fucked me up lmao”
| |
| | | | Kip 3530 Actief ★You are, I think, an evening star.
The fairest of all stars
| |
| Onderwerp: Re: Sunset di 16 mei 2017 - 20:33 | |
| Hij grinnikte en Routpaw voelde zich klein en beschaamd. Sinds haar moeder van de Gorge was afgevallen had ze een gruwelijke angst aan hoogtes. Dat wist de witte kater echter natuurlijk niet."Zeg nou niet dat je bang bent Rout" Ze wiebelde met haar oren. 'Natuurlijk niet', zou ze hebben gezegd. Maar Starclan wist dat ze een verschrikkelijke leugenaar was, dus bleef ze stil. "Kijk ik bedoel, ik ben er toch? Er zal je niks gebeuren" Hij keek haar met een zachte blik aan en Routpaw glimlachte terug. "B-bedankt, Whitenight," Murmelde ze enkel zachtjes en keek naar zijn gestalte. Enig andere poes zou dit een romantisch tafereel hebben gevonden, en ergens hunkerde de jonge poes ook wel naar de romantiek, maar ze wist wel beter dan dat. Totdat ze zou sterven of haar rang zou afstaan, lag haar hart in de poten van Starclan liggen. Zou hij in hun poten moeten liggen. Ze slikte nu wat somber en keek weg, iets meer op haar gemak nu, maar nog altijd vrij angstig. "Kan je dit al als thuis zien?" It is both a blessing and a curseto feel everything so very deeply |
| | | Marlie 247 Actief “Cared about one person and it fucked me up lmao”
| |
| Onderwerp: Re: Sunset wo 17 mei 2017 - 17:24 | |
| Zijn verschillend gekleurde ogen hadden een paar enkele seconde gerust op die van Routpaw's toen de kleinere she-cat hem bedankte voor hij zijn blik weer van haar afwierp en naar de ondergaande zon keek. De licht paarse lucht begon zich langzamerhand te verkleuren naar een diep blauwe kleur en voor je het wist was de zon compleet vergaan. De twee katten achterlatend in de duisternis terwijl er kleine sterretjes in de lucht tevoorschijn kwamen. "Kan je dit al als thuis zien?" De witte tom gunde haar een snelle blik toen hij zijn kop schudde, "Thuis blijf thuis, niks kan dat vervangen" Mauwde hij zachtjes zijn witte staart om zijn stevige poten geslagen voor hij een zucht over zijn lippen liet ontsnappen. "We moeten het er maar mee doen" Veel had hij niet te zeggen over dit onderwerp, hij kon wel zijn meningen geven maar het zou niks veranderen ze zaten hier nou eenmaal opgescheept dus konden ze daar maar het beste van maken, er over blijven piekeren zouden hen toch niet thuis brengen.
|
| | | Kip 3530 Actief ★You are, I think, an evening star.
The fairest of all stars
| |
| | | | Marlie 247 Actief “Cared about one person and it fucked me up lmao”
| |
| Onderwerp: Re: Sunset di 13 jun 2017 - 12:54 | |
| "Ach, we kunnen moeilijk negatief zien. Alles wat we nodig hebben, biedt dit gebied," Mauwde Routpaw hoopvol maar de witte tom kon niks positiefs vinden in dit stuk landschap. Whitenight trok met zijn oren en zuchtte zachtjes. "Kwa prooi en medicijnen zitten we prima maar dit is geen plek om voor ons te leven" Reageerde hij terug, zijn verschillend gekleurde ogen voor een paar seconde gesloten. "Er zijn te veel katten gestorven hier en de teller blijft maar doorlopen. Het is veel te gevaarlijks voor ons hier om voor altijd te blijven, de tribe katten zijn hier aan gewend, getraind en weten wat ze moeten doen maar wij niet" Mauwde hij zachtjes veder, natuurlijk viel er te leren over dit gebied en hoe ze zich moesten aanpassen maar dat wou de Windclan warrior niet. Hij wou dat het bleef zoals het was, zoals in het woud. "Toch, ik blijf verlangen naar thuis. Hoe nat en hopeloos de situatie daar ook was," Whitenight knikte instemmend, "Ik ook" Zuchtte hij voor hij weer naar de donkere lucht keek die compleet van mooie lichte kleuren naar grijs en toonloos veranderd was. "...Denk je dat we ooit nog terug gaan?" Vroeg de jongere she-cat. Whitenight dacht even na, draaide zijn brede kop naar de medince cat apprentice en keek haar aan "Ik denk van niet.. al blijf ik altijd hoop houden" Zijn verschillend gekleurde ogen stonden bedroefd maar hoopvol en zijn lippen waren in een zwakke glimlach gekruld om haar wat meer op gerust te stellen ondanks alles.
|
| | | Kip 3530 Actief ★You are, I think, an evening star.
The fairest of all stars
| |
| Onderwerp: Re: Sunset zo 25 jun 2017 - 13:35 | |
| De kater sprak over hoe ze zich hier aan zouden moeten passen om te overleven, wat natuurlijk de waarheid was. Teveel katten waren al gestorven, ja, dat klopte. Haar gedachtes gingen uit naar Bearpaw en ze legde haar oren in haar nek. Als ze nogmaals verder zouden trekken zouden ze opnieuw katten verliezen. Het leek alsof ze vast zaten tussen twee vuren en de poes had geen idee hoe ze zich er tegen moest verzetten. Ze vertelde de kater dan ook dat ze eigenlijk verlangde om terug te gaan, waarmee hij instemde. Dit was geen thuis en zou het ook nooit kunnen worden, dus vroeg de poes zich af of ze ooit nog terug zouden keren. Hier leek de witte kater even over na te moeten denken. Uiteindelijk draaide hij zijn grote kop om en keek haar aan. Hoewel hij haar niets had misdaan, was zijn robuuste kop en twee verschillend gekleurde ogen die zoveel aan de eerdere deputy deden denken genoeg om haar te intimideren, al deed ze nog zo haar best dit niet te laten doorschijnen. Zij was haar vader niet, hij was zijn vader niet. "Ik denk van niet.. al blijf ik altijd hoop houden" Ze glimlachte vaagjes met hem mee. "Daar ben ik het mee eens, " verzuchtte ze. "Op een dag zal alles beter zijn, zullen al onze problemen zich vanzelf uitgezocht hebben..." Ja, op een dag. Die dag was echter niet vandaag.
Laat, sorry! <3 It is both a blessing and a curseto feel everything so very deeply |
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |