| | When dreams were made and used and wasted.. | |
| Bunny 2462 Actief I don't wanna be me anymore
| |
| Onderwerp: When dreams were made and used and wasted.. zo 25 jun 2017 - 12:32 | |
|
The apple blossom exists to create fruit: when that comes, the petal falls. Redpetal had het advies dat Butterstar haar gegeven had ter harte genomen en ze werkte aan de muur rond haar hart. Steentje bij steentje bouwde ze het op; tot het hard was, in plaats van een hart. Het was moeilijk en het duurde lang en soms brokkelde de hele muur die ze had gebouwd weer af en dan moest ze van in het begin opnieuw beginnen; en het deed pijn. Het drong haar grote hart terug tot een klein hoekje van haar ziel, waar het niet meer gezien en niet meer gekwetst kon worden. Redpetal sloot zich af. Enkel voor haar kittens liet ze een klein deurtje openstaan, zodat die nog binnen konden komen, zodat ze hen kon beschermen. Die liefde kon ze niet verstoppen. Die liefde wou ze niet kwijtraken -het was het enige dat ze overhad. Op haar siblings kon ze tegenwoordig ook niet meer rekenen.. +Ra eerste post
|
|
| | | Loïs 635 Actief Unravel me
Unravel my soul
Unravel G H O U L
| |
| | | | Bunny 2462 Actief I don't wanna be me anymore
| |
| Onderwerp: Re: When dreams were made and used and wasted.. vr 21 jul 2017 - 12:29 | |
|
The apple blossom exists to create fruit: when that comes, the petal falls. De kleine poes verstijfde toen ze een bijna-bekende geur rook. Bijna.. Omdat het zo verwilderd was. Haar gouden ogen toonden de verbazing en de angst die hij bij haar opwekte maar ze slaagde erin om de emotie een beetje te verdoezelen voor ze hem zag zitten. Desondanks zou dat weinig helpen. Hij kende haar al te lang, hij zou haar meteen doorzien. Redpetal maakte geen aanstalten om dichterbij te lopen. Hazelfray zat daar, kauwend op iets, zijn vacht piekte alle kanten uit en hij zag er zwak uit. Verwilderd, ja. Het rogue-leven had hem geen goed gedaan - maar ze snapte dan ook niet waarom hij er voor gekozen had. Wat was zijn reden geweest om de clan te verlaten? Hij had hen nooit iets misdaan. Hij had geen reden om van hen weg te lopen en toch had hij dat gedaan. Alsof hij het haar niet kon gunnen dat ze nog een sibling over had om op te steunen. Alsof ze allemaal wouden dat ze alleen achterbleef, met niets of niemand die nog van haar hield. In ieder geval zouden ze haar kits niet afnemen.. Niet zolang ze zelf nog leefde. De kleine poes maakte geen aanstalten om iets te zeggen. Hij was niet meer de kater die ze kende, hij was een rogue en een vijand van de clan. Ze spande haar spieren ietsje aan, haar klauwen waren uit hun hulzen. Het was een defensieve houding. Ze wou hem niet aanvallen - maar als ze moest, dan zou ze. Ze was niet meer bereid om zwak te zijn, zoals ze altijd al was geweest.
OOC; Yess, klinkt goed! Kan hij haar ook fijn vertellen dat ie dood is ^^"
|
|
| | | Loïs 635 Actief Unravel me
Unravel my soul
Unravel G H O U L
| |
| | | | Bunny 2462 Actief I don't wanna be me anymore
| |
| Onderwerp: Re: When dreams were made and used and wasted.. za 9 sep 2017 - 17:52 | |
| Haar vijandige houding verzwakte toen ze zag hoe haar broer eraan toe was. Ze slikte moeizaam. Haar gouden ogen namen zijn zwakke gestalte in haar op. Hij was wankel, mager, leek wel een levende dode.. Het deed haar pijn om hem zo te zien. Zij was altijd de zwakke en de magere geweest - hij was sterk, hij moest sterk zijn, hij was degene die hen beschermde.. De grote broer die zorgde voor zijn vier zussen. De enige kater van het nest. De enige zoon van hun ouders. Waarom vergooide hij zijn leven zo? Redpetal zou het misschien nooit snappen, bewust toch niet. In haar hart wist ze dat een kat alles deed voor de liefde.. Dat zij alles gegeven had en dat haar broer dat ook had gedaan. En dan was het hem weer, die hun harten allebei gebroken had, die een hele familie geruïneerd had omdat ze allemaal zo naïef waren geweest, goedgelovig, goed van hart. Ze zou het hem nooit vergeven. Hazelfray was nog steeds bij hen geweest, Snowdance had nog geleefd, Sandflower en zijzelf zouden nog close zijn, er waren geen vier gehandicapte kittens geweest, geen acht halfsiblings die ook neven en nichten zijn. "Hazel..", mauwde ze zachtjes. Haar stem riep hem, verdrietig en fragiel, riep hem op om terug te komen, om terug hun familie te vervolledigen - voor zover dat kon, nu ze allemaal zo uit elkaar gerukt waren en ééntje zelfs nooit meer terug zou komen. Met hem uit de clan zouden ze nooit meer compleet zijn. Zelfs Starclan kon hem geen happy ending meer geven.
|
| | | Loïs 635 Actief Unravel me
Unravel my soul
Unravel G H O U L
| |
| | | | Bunny 2462 Actief I don't wanna be me anymore
| |
| Onderwerp: Re: When dreams were made and used and wasted.. di 21 nov 2017 - 16:34 | |
| Redpetal zette aarzelend nog een stapje dichterbij, keek haar broer aan in zijn groene ogen. De rollen leken omgedraaid te zijn. Zij was nu de moedige terwijl hij de zwakke was; zij stond met haar rug recht en hij ineengezakt van pijn. Een pijn die gespiegeld werd in haar eigen gouden ogen, niet alleen maar omdat ze nu eenmaal zo zacht en empathisch was maar ook omdat ze dezelfde pijn voelde. Het was voor hen beiden gecompliceerd. Hun grootste liefde had hun leven geruïneerd maar nu was hij dood en nu bleven zij achter met de puinhoop en met een gat in hun hart dat nooit meer gevuld zou worden. Desondanks ontstond er toch een lichte glimlach op haar snuitje toen Hazelfray naar haar kittens vroeg. Haar blik warmde lichtjes op met de liefde van een moeder, de liefde die over alles over ging en die nooit zou uitdoven. Dezelfde liefde die in een oogwenk omgezet kon worden in een brandende woede als iemand aan haar kittens raakte. "Het gaat goed met hen. Ze moeten bekomen van alle.. Gebeurtenissen." Ze wou het er eigenlijk niet weer over hebben, had er al zo veel overgepraat. Ze had geen zin om de wonden weer open te trekken nu ze net niet meer aan het bloeden waren. Of dat voor hem ook zo was, dat wist ze natuurlijk niet; hij was nu net een vreemde voor haar, wanneer ze vroeger zo close geweest waren. Hoe had één kater toch alles kunnen veranderen? De manen waren voorbij gegleden en ze hadden niet genoeg genoten van de gelukkige momenten. Dat soort dingen wist je natuurlijk alleen maar achteraf.
|
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |