Haar passen waren stevig en krachtig toen ze door de highlands liep. Veel katten van haar clan vonden dit het meeste op hun oude thuis lijken en waren hier bekant dag en nacht te vinden. Lethalglance niet. Ze haatte haar oude huis. Het leven van een Windclanner paste totaal niet bij haar maar ze kon niet weg. Ze had kittens waarover ze moest waken en een doel om Windclan ooit toch zo sterk en machtig te krijgen zoals zij was. Enkel had ze wat hulp nodig, een wat was nou het perfect hulpje dan je eigen kids right? Een grimas trok langs haar lippen. Haar andere kits zag ze niet eens meer als haar familie, hell ze waren allemaal even naïef zoals de andere Windclanners maar de laatste drie die ze had gekregen.. Ze kon niet trotser zijn. Cavepaw, hij was een perfecte mengsel tussen haar en van Runnigtime. Fearpaw als twee druppels water als haar en dan nog haar sweet little boy Venompaw. Vernoemd naar Blackbear een Shadowclan warrior die angstig veel op haar leek kwa karakter. Ooit zouden die drie regeren over de clans. Daar zou ze voor zorgen tot ze haar laatste adem uit blies. De massieve warrior liep veder, haar oren plat in haar nek toen de wind tegen haar gezicht blies. Een nieuwe geur mengend in haar neus. Lethalglance keek op, zoekend naar de kat die ze geroken had en ja hoor daar stond ze. Fearpaw. Haar dochter was bezig met de jacht maar vanaf hier kon ze al zien dat het falende poging zou gaan worden. Zelf zakte ze de sluiphouding in en sloop stap voor stap naar een struik. Afwachtend wat haar dochter zou doen. Toen ze sprong schok het muisje en verdween in de struik waar ze zich schuil hield. Het diertje was zo in shock dat het niet doorhad dat hier nog een kat zat zodat Lethalglance met haar sterke witte poot de muis platstampte. Een pijnlijk en angstig gepiep ontsnapte uit het bruinige diertje toen de grote she-cat de muis optilde en de struiken uitliep naar haar dochter die zat te vloeken vanwege haar mislukte jacht. "Nou, nou, my dear" Mauwde ze toen ze zich toonbaar stelde en rustig ging zitten. Het muisje hangend aan haar klauw die nog half leefde waardoor die paniekerig heen en weer bewoog. Niks was leuker dan spelen met je levende prooi