We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
De jonge kitten had al een tijdje rond zitten kijken. De meeste kittens waren met elkaar aan het spelen. De warriors en apprentices die in de cave waren achtergebleven die dag hielden gesprekken met elkaar. Maar ondanks zijn jonge leeftijd kon hij de spanning in de groep voelen. Hij had gehoord dat deze grote warboel van katten ooit vier verschillende groepen waren geweest, die niet altijd even goed met elkaar overweg konden. Maar dat was niet iets wat hem interesseerde vandaag. Vandaag had hij een kitten in de gaten gehouden. Eentje die als hij het goed had bij de katten hoorde die zwommen en vis aten. Hij had een lange witte vacht en blauwe ogen. Hij was groter, en nu al sterker als hem. Hij was stoer. Heatkit wilde ook stoer zijn, en dat kon hij zijn, als hij vrienden was met die kitten. Vastberaden, maar toch ook wel wat nerveus, stapte hij op de witte kitten af. Wat zou hij zeggen? Hoi? Of zou hij zichzelf ook voorstellen? Misschien kon hij wel gewoon vragen om te spelen? Oh...Van zo dichtbij zag de kitten er eigenlijk wel intimiderend uit. Heatkit schraapte zijn moed bij elkaar, "Eh, hoi," sprak hij nerveus. Als hij nou maar niet ging ratelen. Dat gebeurde altijd als hij nerveus was. "Ik ben Heatkit." Voegde hij er snel aan toe. Hij moest zichzelf wel voorstellen, dat was belangrijk in een gesprek. "Ik, eh, ik vroeg me af of je samen iets wilde doen." Hakkelde hij door zijn woorden heen. Zijn social skills waren niet geweldig.
Zachtjes rapste zijn tong over zijn poot, waarna hij deze over zijn gezicht bracht en deze beweging enkele keren herhaalde. Hij had van zijn pleegmoeder geleerd dat hij zijn vacht het beste goed kon verzorgen, vooral omdat het een witte vacht was en nou ja, die werden snel vies. De kitten had op het moment niemand om mee te spelen. Veel katten gingen hem liever uit de weg dan dat ze hem uitdaagden voor een wedstrijdje of een spelletje, want wees nou eerlijk, hij was een vrij uit de kluiten gewassen kitten. Vooral voor zijn leeftijd, aangezien velen wel eens vaker aanneemden dat de witte kater dichtbij de apprentice leeftijd was. Maar helaas voor hem was dat in werkelijkheid niet zo. Hij was nog een stuk jonger dan dat en moest nog wel even wachten op het worden van een apprentice. Northernpaw. Hoe cool zou dat zijn? Helaas duurde dat nog een eeuwigheid, als je dat aan de witte kitten zou vragen. Nadat hij klaar was, liet hij zijn ijsblauwe - bijna grijze - ogen door het deel dat de katten de 'nursery' noemden heen glijden. Vele kittens waren aan het spelen, tikkertje, verstoppertje, sparren, wat dan ook. Hij wiebelde wat met zijn oren. Was er dan niemand die met hem wilde spelen? Hij zou voorzichtig zijn, of in ieder geval een poging doen tot. Maar helaas was zijn harde blik toch wel een beetje afschrikkend voor vele kittens en zijn grootte hielp daar ook niet heel erg bij. Opeens klonk daar dan een stem. De kitten voor hem klonk hevig nerveus, want tja, hij was nou eenmaal een beetje intimiderend als je voor hem ging staan. Vooral voor een Windclan kitten, aangezien die van alle kittens toch wel het kleinst waren. De kitten stelde zich voor als Heatkit. Hij knikte kort, maar bleef de ander vragend aankijken met een vrij botte en koude blik. Wat moest hij van hem? Was dit een grapje, had hij een of andere weddenschap met zijn andere vriendjes gemaakt? Zijn ijsblauwe ogen gleden even langs hem door, geen van de andere kittens leken naar hen te kijken. Hmn, misschien was de kitten dan toch geïnteresseerd om iets met hem te doen? Hij knikte wederom. "Hallo," sprak hij, terwijl hij zich onbewust nog een beetje groter maakte door zijn rug te rechten. "Ik ben Northernkit van Riverclan," al was dat vast wel duidelijk aan zijn grootte en lange vacht. "Wat had je in gedachte?" Hij zei nog niet helemaal dat hij iets met de kitten wilde doen, want hij wilde eerst weten wat de kitten wilde doen. Wat voor iets zou hij in gedachten hebben? De grote kater zou de kleine Windclanner waarschijnlijk verpletteren als ze zouden sparren.. vooral met zijn onhandigheid, aangezien leren lopen met zijn grootte toch nog wel een uitdaging was, laat staan sparren.
De ijskoude blik van de anders stond vragend en bot. Had hij iets fout gedaan? Hij had toch alleen maar hoi gezegd? "Hallo," sprak de ander, en maakte zich nog groter als dat mogelijk was. "Ik ben Northernkit van Riverclan," Oh dus zo heten de katten waar hij bij hoorde. "Ik ben van Windclan, maar dat had je vast al door, dus het was een beetje onnodig om het te zeggen," ratelde Heatkit. Toen hij voorstelde om samen wat te doen, vroeg de witte kater wat hij in gedachten had. Tja wat wilde hij eigenlijk doen. Misschien konden ze een spel spelen? "We zouden verstoppertje of tikkertje kunnen spelen. Ik heb ook van een spel gehoord waarbij je twee dingen op een lijn plaatst en dan probeert de een een mosbal tussen die twee dingen te krijgen. De ander probeert dan de mosbal tegen te houden. Dat klinkt wel leuk, toch?" De gevlekte kitten had dit opgewonden verteld. Hij hield ervan om spelletjes te spelen. En dat nieuwe spel klonk hem echt super leuk. Hou zou dat spel eigenlijk heten? Misschien konden ze het wel een naam geven. Hij keek de ander nieuwsgierig aan, een speelse twinkeling in zijn oogjes. Wat zou het antwoord van Northernkit zijn? Zou hij nee zeggen omdat hij Heatkit niet leuk vond? Was hij dan niet stoer genoeg? Of was hij gewoon raar? Misschien was hij ook wel te klein, de kitten voor hem zou makkelijk een paar manen ouder kunnen zijn als hij zo naar hem keek.
De kater wachtte af wat de ander te zeggen had. Zijn blik gleed zo af en toe achter hem langs, richting de andere kittens die aan het spelen waren, om te zien of het misschien zijn vriendjes waren die hem hadden uitgedaagd met die uit de kluiten gewassen kitten te gaan spelen. Nee, het leek geen grap te zijn. De andere wilde echt met hem spelen? Serieus? Een enthousiaste tinteling verscheen bij zijn poten, maar die enthousiasme was niet te zien aan zijn gezicht, want hij leek gewoon rustig af te wachten op wat de kater te zeggen had. Zijn gezicht stond van nature gewoon in een resting bitchface eigenlijk, dus yeah, daar kon hij weinig aan doen. Het spel vond hij echter best interessant klinken, waardoor zijn oortjes met interesse wat naar voren gleden. Oh? Twee dingen op een lijn zetten en dan met een mosballetje proberen om erin te schieten? Hmn. Dat klonk eigenlijk best leuk. "Sure!" Zei hij, waarna een lichte glimlach toch op zijn gezicht verscheen, al verdween deze vlot weer. Hij ging zonder verder nog iets te zeggen opzoek naar een bolletje mos en wist deze uiteindelijk ergens vandaan te halen, waarna hij deze bij de windclan kitten dropte. Goed, nu hadden ze alleen nog twee dingen nodig.. hij keek naar de twee nesten die daar lagen. Ze waren beiden leeg en lagen redelijk in één lijn. "Zijn de nesten goed als de 'twee dingen'?" Miauwde hij dan maar, Heatkit vragend aankijkend. Want dan konden ze beginnen met hun spelletje.
Northernkit bleef langs hem kijken, en de gevlekte kitten vond dit raar. Hij schoot ook even een korte blik naar achteren of er iets raars gebeurde. Maar er was niets, alleen een paar spelende kittens. Een rare gedachte schoot Heatkit toen te binnen. Wat als de grote Riverclan kitten net zo onzeker was als hemzelf? Dat zou echt raar zijn, hij was namelijk zo groot en cool. Ook al mocht hij dan een tikkeltje, no scratch that, nogal was een beter woord, intimiderend zijn. Hij zag Northernkit's oortjes lichtelijk naar voren gaan toen hij het spel uitlegde. Mooi, hij had zijn interesse opgewekt. "Sure!" Stemde de ander in, en een glimlachje kroop op Heatkit's gelaat, die die van Northernkit spiegelde. "Great!" Piepte hij enthousiast. Hij was wat huiverig geweest om de witte kitten aan te spreken, en het begin ging wat stroef, maar hij kreeg nu het idee dat ze goed met elkaar overweg zouden konden gaan. Northernkit was zonder iets te zeggen van hem weg gelopen, wat de windclanner nogal verbaasde, maar kwam al snel terug met een mosballetje. Hij zag de ijsblauwe ogen van hem naar twee nesten gaan die redelijk op een lijn lagen. "Zijn de nesten goed als de 'twee dingen'?" Vroeg hij en keek hem vragend aan. Heatkit knikte. Die waren perfect! "Die zullen zeker werken, wat wil jij als eerste doen? Voor het doel of het balletje in het doel schieten?" Hij had gevraagd of de Riverclan kitten met hem wilde spelen, dus die mocht dan ook beslissen wat hij het eerste wilde zijn. Doelbewaker of schieter. Heatkit was nu best wel enthousiast, en moest zijn best doen om niet te druk te doen. Zijn drukke karakter kon sommige wel eens afschrikken, al gokte hij niet dat dat sloeg op Northernkit.
Het was wel eens weer wat nieuws dat een kitten van zo'n grootte met hem durfde te spelen. Vooral omdat hij langzamerhand begon te denken dat de meeste kittens gewoonweg bang waren voor hem, vooral na een paar van de ongelukken die hij had veroorzaakt dankzij zijn grote, lompe lijf. Maargoed, hij zou er wel mee leren leven. Hij zou waarschijnlijk de komende manen nog meer groeien, maar dan had hij hopelijk het lopen en het rennen en alles goed genoeg onder controle om tenminste niemand meer te pletten onder zijn gewicht. "Ik begin wel voor het doel." Dat was beter, ja. Dan kon hij tenminste even kijken hoe Heatkit het mosballetje in het doel probeerde te gooien, kon hij die techniek straks later van hem overnemen of zoiets. Hij wilde ook niet te lomp zijn direct en wellicht schoot hij mosballetjes wel veel te hard voor Heat. Hij wist het allemaal niet.
De grote kitten stapte naar de twee nesten en ging ervoor staan. Een zekere speelsheid was nu verschenen in zijn ijsblauwe kijkers. "Kom maar op!" Zei hij, grijzend. Hij zou een poging doen alle balletjes buiten te houden! Maar je wist maar nooit, misschien was de Windclan kitten voor hem wel héél erg snel.
De Riverclanner zei dat hij wel bij het doel zou beginnen. Dat was dan ook wel de positie waarin hij het voordeel zou hebben. Northernkit was groot, dus zou hij makkelijker een schot kunnen tegenhouden dan hem. Maar zelf was hij weer snel, dus had hij dat weer meezitten. "Oke, klaar?" Vroeg hij. De witte kitten was naar te twee nesten gestapt en had zijn plek ervoor ingenomen. Het ontging Heatkit dan ook niet dat er nu een speelse blik in de normaal koude ogen van Northernkit was gekomen. "Kom maar op!" Greens hij. Heatkit begon het balletje naar voren te trappen met zijn pootjes, en al snel gaf hij het een harde trap naar het doel toe. Hij wist niet of Northernkit hem tegen zou houden, hij was immers vrij snel geweest. Maar het was ook de eerste keer dat hij zoiets als deed deed. Dus dat betekende dat hij er nog niet zo goed in was. Heatkit gokte dat hetzelfde gelde voor zijn speelmaatje. Hij had in ieder geval de indruk dat Northernkit dit nog nooit eerder had gespeeld.
Onderwerp: Cool kids 
di 25 jul 2017 - 19:37
