We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Onderwerp: The breeze at dawn di 25 jul 2017 - 20:31
Chillybreath
Warrior taken waren helaas niet alleen maar overdag, ook in de avond moesten sommige katten hun taken verrichten. Dit was logisch, want als iedereen zou slapen in de nacht dan zouden ze met gemak aangevallen kunnen worden, omdat niemand dan wakker is om op te letten. Katten konden ontvoerd worden en ga zo maar door. Om die reden was het natuurlijk handig om een deel van de katten in de avond nog wakker te hebben. Daarbij, als je dan in het territorium liep en je een prooi vond, dan was dat mooi mee genomen. Vandaag was het de beurt aan Chilly om de nacht te gaan patrouilleren en jagen. Niet dat ze er een probleem mee had, maar het schopte wel even je ritme in de war. Maar goed, niks aan te doen en anderen deden het ook. Als ze het niet zou doen dan zou het alleen maar een slecht beeld van haar geven, dus dat was geen goed plan. Nee. Ondanks dat het op zich best mooi was, zo in de nacht werken, moest ze zeggen dat ze het overdag toch wel fijner vond in dit gebied. Met nadruk op dit gebied. Want hier was alles zo oneven als de pest. Overdag was het al soms lastig om goed te zien waar ze haar poten neer moest zetten omdat er allemaal gaten en hellingen zaten, maar in de nacht was het alleen nog maar moeilijker. Gelukkig voor haar was de nacht bijna voorbij, dus besloot ze maar ergens anders naar toe te gaan. Daar kon ze ook de omgeving checken… right? Goed genoeg, ze had de hele avond al gewerkt en de dag daarvoor ook nog haar taken uitgevoerd, niemand zou het erg vinden als ze even een pauze zou nemen. Ze was ook maar een kat en ze mocht daarom ook zeker wel even een pauze nemen. Ze sprong op een rots in het veld en sloeg haar staart om haar lichaam heen. De zon zou immers bijna opkomen, dus dat leek haar wel een keer weer mooi om te zien. Daarbij had ze in dit nieuwe gebied nog nooit de zon op zien komen, dus dat was misschien wel extra speciaal om een keer mee te maken.
Onderwerp: Re: The breeze at dawn wo 26 jul 2017 - 14:56
i'm just different
i don't have to fit in。
Het was echt onmogelijk vroeg. Wie bedacht had dat er ’s nachts patrouilles moesten rondlopen, was waarschijnlijk niet echt goed bij zijn of haar hoofd. Die lagen nu waarschijnlijk ook nog lekker te slapen. Niet dat de hogere ranks expres alle vervelende taken doorschoven naar jongere warriors, maar dat gevoel had hij soms wel. Nu goed, hij was niet iemand die daar openlijk in protest tegen zou gaan. Hij had immers trouw gezworen aan zijn Clan en als dit moest gebeuren, dan moest het gebeuren. Dus hees hij zichzelf uit zijn nest toen een andere warrior hem kwam wakker maken om de wacht over te nemen. Spacewalker trippelde de grot uit, de killere nacht in.
De warrior besloot eerst een rondje te gaan lopen om zijn spieren wat op te warmen. Het landschap was wel vervelend om doorheen te gaan als het donker was, aangezien hij een paar keer ineens in een kuil belandde. Maar snel genoeg was hij weer op de poot en liep hij verder. Een geur, die verdacht veel naar vis rook, prikkelde in zijn neus. Ah, een andere nachtwacht, waarschijnlijk. Die kon hij wel even gezelschap houden, of niet dan? Spacewalker liep verder, en zag uiteindelijk een gestalte op een rots zitten. ”Mooie uitkijkpost wel”, Greens hij toen hij dichtbij genoeg was, hopend dat ze niet te hard schrok van zijn plotse aanwezigheid.
feel the wires ignite
Chillybreath
Member
Bo~ 928 Actief She's been beaten, bruised and broken
She's felt pain instead of love
Inside she was an angel
But she never knew she was
Onderwerp: Re: The breeze at dawn wo 26 jul 2017 - 16:35
Chillybreath
Stilte, ergens was het wel mooi hier. Meestal waren hier wel wat meer katten of wat meer beweging, maar omdat het nu nacht was leek het wel net alsof de hele omgeving hier was gaan slapen. Het was een mooi gezicht, een gezicht die ze niet zo snel zou vergeten. Het was stil, kalm, en vredig. Dat maakte dit hele plaatje compleet. Ze glimlachte zachtjes tegen haarzelf, niet door hebbende dat er een andere kat in haar buurt was gekomen. De omgeving had haar zo erg opgeslokt dat ze het gewoon niet door had gehad. ”Mooie uitkijkpost wel,” klonk er dan ook opeens, waardoor ze even verschoot, maar ietwat opgelucht adem haalde toen het een thunderclanner was. Met nadruk op ietwat opgelucht. Dat het een Thunderclanner was betekende niet meteen dat het helemaal oké was natuurlijk. Ze glimlachte zachtjes en knikte even rustig. ”Ja he?” sprak ze met een vriendelijke glimlach. Maar goed dat het geen tribe kat was, daar had ze er nog geen één van ontmoet en dat wilde ze ook zo houden ook. ”Ook net klaar met de nacht-taken?” vroeg ze even puur geïnteresseerd aan de kater. Hij kon natuurlijk ook net zijn begonnen natuurlijk, dat het een vroege vogel was, een kater die graag eerder begon dan de rest. Opzich niks mis mee, dat moest ze wel toegeven, maar dan zou deze kater op zich best wel heel vroeg zijn begonnen, dus was het logischer dat de kater ok in de nacht taken moest verrichten.
Onderwerp: Re: The breeze at dawn vr 28 jul 2017 - 19:12
i'm just different
i don't have to fit in。
Zijn plotse verschijning had haar wel doen opschrikken, maar ze was blijkbaar niet het type om hem daarvoor af te snauwen. Integendeel. Ze glimlachte lichtjes en knikte rustig op zijn opmerking. ”Ja he?” Zei ze. Hijzelf ging naast de rots zitten, leunde er zachtjes tegenaan met zijn schouder en flank en keek in de omgekeerde richting van haar. Hij had zo’n vermoeden dat ze niet echt op de uitkijk zat voor iets, maar zo konden ze elk een deel van de omgeving in de gaten houden. ”Ook net klaar met de nacht-taken?” Vroeg ze vervolgens. Spacewalker schudde zijn kop. ”Nee, net wakker gemaakt door een Clangenoot om de wacht over te nemen”, Verklaarde hij. Hij had dan wel geslapen, maar uitgeslapen? No way.
De bengaal gaapte uitgebreid en rekte zich toen nog even uit. Hij keek even achterom en omhoog, naar de RiverClanner. ”Dus, hou jij ’t nog goed uit met al die katten om je heen?” Vroeg hij, vastberaden een gesprekje aan te knopen. Anders waren wachtrondjes als deze ook maar zo saai, of niet dan? En hij was wel eens benieuwd naar haar mening. Na de laatste gathering, die ze in de cave hadden gehouden, had haar leader nog even benadrukt dat iedereen nog steeds bij zijn eigen Clan hoorde. Hij was benieuwd of deze she-cat daar ook zo over dacht.
feel the wires ignite
Chillybreath
Member
Bo~ 928 Actief She's been beaten, bruised and broken
She's felt pain instead of love
Inside she was an angel
But she never knew she was
Onderwerp: Re: The breeze at dawn za 29 jul 2017 - 13:05
Chillybreath
Haar lange nacht had haar wat minder oplettend gemaakt, dat was natuurlijk wel een beetje logisch, aangezien ze de hele nacht in de weer was geweest en nu eigenlijk best wel moe was geworden van alles. Maar dat zou de kater vast ook wel begrijpen zodra hij wist dat ze al de hele nacht bezig was geweest. Je kon immers niet van haar verwachten dat ze hele dagen goed wakker kon blijven en de hele omgeving in de gaten te houden. Gelukkig waren er nog pauzes en momenten waar je even kon dutten overdag, maar toch voelde ze toch echt wel de vermoeidheid over haar lichaam heen komen. Dus ze hoopte eigenlijk dat zodra ze klaar was ze naar de cave kon gaan om te gaan slapen. Gewoon weer even energie bijtanken zodat ze weer klaar was om daarna weer te werken voor de clan.
De kater ging zelf naast de rots zitten en begon er zachtjes tegenaan te leunen met zijn schouder. Waarom deed hij zo moeilijk? Hij kon ook gewoon naast haar komen zitten, zij had er geen problemen mee gehad als de kater naast haar was gaan zitten hoor, maar de kater leek er anders over te denken. Naja, ze snapte het ook wel want niet alle katten zouden het fijn vinden als er zomaar iemand naast hen kwam zitten, dus ergens was het wel goed dat de kater zo ging zitten tegen de rots.
Toen ze vroeg of hij ook net de nacht had doorgehaald met taken schudde de bengaal zijn kop even. Oh, dan voelde hij dus niet echt bepaald de pijn die zij nu voelde, dat was jammer. ”Nee, net wakker gemaakt door een Clangenoot om de wacht over te nemen,” klonk er als uitleg van de kater, waarop Chillybreath even begrijpend knikte. Tja, dat was misschien ook wel nodig hm? Dat had zij ook kunnen doen, maar eigenlijk vond ze het wel best zo. Nu kon ze de zonsopkomst nog zien, dat leek haar ook mooi om te zien na al die tijd en ze had hier wel echt het beste plekje uitgekozen.
De kater gaapte en nog niet eens zo’n beetje ook. Tja, dan had hij misschien maar eerder naar zijn nest moeten gaan niet waar? Zo keek zij er tegen dan. Dat was beter voor hem geweest. Naja, misschien was hij nog een tijdje bezig geweest met andere dingen voor de Clan, dus daar kon ze hem niet over oordelen. De gaap werd vervolgd door de kater die begon uit te rekken, waarna de kater naar haar begon te kijken. ”Dus, hou jij ’t nog goed uit met al die katten om je heen?” klonk er van de bengaal af. Dit was natuurlijk een erg ongoing topic voor de meeste katten, het meeste wat gebruikt werd om een gesprek op gang te krijgen. Al moest ze nu wel opletten met wat ze zei. Butterstar had namelijk laatst gezegd dat iedereen nog wel bij hun eigen clan behoorde. Dus ze kon niet zomaar dingen zeggen die daar tegen op zouden komen.
”Ik houd het wel uit..” sprak ze even rustig tegen de kater waarna ze zachtjes naar hem glimlachte. Ze hield het wel uit ja. Ze nam even een diepe ademteug. ”Maar ik denk dat iedereen er wel over eens is dat we niet voor altijd zo kunnen blijven leven.” sprak ze rustig tegen de kater waarna ze even haar kopje weg draaide en naar de lucht keek. Tja, er zat wel een kern van waarheid in. ”Als ze besluiten om samen te leven, dan zal er gevochten moeten worden om wie de leader dan zou worden, we kunnen niet leven met vier leaders en vier deputys, die allemaal andere ideeën heeft over hoe de groep geleid moet worden.” Het waren feiten die wel op tafel gelegd moesten worden. Het idee van vier medicine cats en apprentices waren wel goed, daar had ze niks op tegen natuurlijk, maar er zouden zoveel problemen komen omtrent leaders, dat het gewoon geen goed plan zou zijn.
Onderwerp: Re: The breeze at dawn zo 30 jul 2017 - 13:23
i'm just different
i don't have to fit in。
Met een Clangenoot was hij sowieso op de rots gesprongen. Zeker als het om een she-cat ging. Maar dit was een RiverClanner en hij had geen zin om zich daar mee in de problemen te werken. Silverstar en Thornface hadden het zo al druk genoeg. Die hoefden geen boze Butterstar op hun dak te krijgen als deze warrior over hem ging klagen. Dat kon hij ook wel even missen als kiespijn. Daarom gedroeg hij zich, voor deze ene keer. Een nieuw record! Een gesprek wilde hij altijd wel voeren, ook al was ze geen Clangenoot. Het was gewoon uit beleefdheid, en misschien ook wel uit interesse. Hij wist dat er zowel voorstanders als tegenstanders waren van deze gezellige all-Clan camping, dus hij was wel eens benieuwd naar haar mening.
”Ik houd het wel uit..” Begon ze, al nam ze vervolgens diep adem. Er kwam dus nog meer. ”Maar ik denk dat iedereen er wel over eens is dat we niet voor altijd zo kunnen blijven leven.” Vervolgde ze. Iets waar hij het wel mee eens was. ”Als ze besluiten om samen te leven, dan zal er gevochten moeten worden om wie de leader dan zou worden, we kunnen niet leven met vier leaders en vier deputys, die allemaal andere ideeën heeft over hoe de groep geleid moet worden.” Zei ze toen. Daar had hij nog niet eens over nagedacht, maar ze maakte wel een goed punt. Spacewalker werd er even stil van.
”Ik denk dat je gelijk hebt, maar onderling vechten op vijandig gebied lijkt me echt geen goed plan”, Merkte hij op. Als de Tribe zou zien dat ze onderling gevochten hadden, konden ze wel eens van die zwakte gebruik maken. Als er al gewonden waren, of katten die niet meer konden vechten, dan waren ze een makkelijke prooi voor de bergkatten. ”Misschien komt er wel een teken van StarClan”, Opperde hij. Al had hij ook wel gehoord dat die angstaanjagend stil waren tegenwoordig.
feel the wires ignite
Chillybreath
Member
Bo~ 928 Actief She's been beaten, bruised and broken
She's felt pain instead of love
Inside she was an angel
But she never knew she was
Onderwerp: Re: The breeze at dawn do 10 aug 2017 - 21:21
Chillybreath
Het zou alleen maar problemen geven als de clans besloten samen te leven, maar dat leek niet iedere kat in te zien. Iedere clankat zou zijn eigen leader willen nomineren voor leader van iedereen te zijn en zo zou niemand eruit komen. Zelfs als die leader gekozen zou worden zou deze altijd katten uit zijn of haar eigen clan voor trekken. Dat was gewoon een feit en sommige katten zagen dat gewoon niet in. Het zou nooit kunnen werken, misschien konden die katten dan maar beter naar de tribe gaan, dan konden ze lekker happy samen leven zonder dat er andere groepen waren die de rust verstoorden. Daarbij leek de tribe daar niet echt een groep te zijn die daar ‘nee’ op zou zeggen, dus erg zou hij al helemaal niet meer zijn dan right? Dan was dat ook weer opgelost en dan konden de clans gewoon weer hun wegen scheiden zoals het hoorde. De kater was op haar verhaal echter even stil, uhm, oeps? Misschien had de kater het niet zien aan komen dat ze daar zo over na had gedacht, maar voor haar was het alleen maar logisch dat het niet zou gaan werken. Zelfs als StarClan het zou willen. Naja, uitzondering op de katten die natuurlijk een geliefde in een andere clan hadden zitten, want dan konden ze lekker mooi samen zijn, maar ideaal was het niet. ”Ik denk dat je gelijk hebt, maar onderling vechten op vijandig gebied lijkt me echt geen goed plan” klonk er van hem af. Wat? Dat had ze toch niet gezegd, het was alleen maar logisch dat er iets van een gevecht zou gebeuren, want iedere leader zou leader willen blijven en daarbij, de meeste katten wilden ook niet van hun leader af. Al zou ze het kunnen begrijpen als katten van Tallshadow af wilden, want die leek niet echt een goede job te doen als leader. Ging te lief met andere clans om en zelfs Chilly wist dat dat niet typisch ShadowClan was. ”Misschien komt er wel een teken van StarClan” klonk er van de kater af, waardoor Chilly even langzaam knikte, misschien wel maar waarschijnlijk niet. Ze zuchtte even zachtjes en keek even naar de kater. ”Ik denk dat we nog een lange tijd kunnen wachten als we wachten op een teken van StarClan.” sprak ze rustig tegen de kater en schudde haar hoofd even. ”Het is gewoon het beste als we snel aansterken en dan door trekken. En gewoon hopen dat er geen poezen zijn die dan weer drachtig zijn.” sprak ze rustig, maar de laatste zin mompelde ze het even zachtjes. Hoe vonden al die poezen het een goed idee om nu hier kittens te nemen? Ze waren midden op reis, oh ja laten we nu kittens nemen!! Slim met al die gevaren die er onderweg konden komen dus.
Onderwerp: The breeze at dawn 
di 25 jul 2017 - 20:31
