Zonnige Stenen.

Onderwerp: Zonnige Stenen. do 31 aug 2017 - 21:20

Het was moeilijk om deze plek als thuis te zien. Elke geur,
elk geluid, alles leek zo anders en zo verkeerd. Het was moeilijker dan verwacht om de clan bij elkaar te houden en een rooskleurige toekomst te zien. Niemand wist nog wat er te wachten stond en Starclan leek ook ijzig stil over de toekomst van de vier clans. Dus was het belangrijk om op momenten even terug te grijpen naar alles dat op thuis leek. Zo was Butterstar dan ook geweldig blij geweest op het moment dat ze deze plek had gevonden. Het leek niets op Sunningrocks zoals ze thuis gewend waren. Maar het zou Riverclanners goed doen. Dus had ze het meerendeel van haar clan bij elkaar geroepen bij de grove stenen die opgewarmd waren door de sterke zon. Het zou een sharing tongue zoals vanouds worden. Voor de verhuizing, en zelfs voor Thunderclan Sunningrocks hardhandig had teruggenomen.

De stenen waren heet onder haar poten maar niet heet genoeg om haar poten te verbranden.
Het was dus perfect en terwijl ze haar lichaam tot rust bracht onder de namiddag zon sloot ze haar ogen genietend van het omringt zijn door haar clangenoten, haar vrienden en familie. Er was niets belangrijker dan rust en vrede even samen.

(Riverclan sharing tongue, Butter is open)

One voice may speak you false,
but in many there is always truth to be found.

Onderwerp: Re: Zonnige Stenen. do 31 aug 2017 - 21:32

Geweldig toch? Al die katten bij elkaar, verward, bang en totaal instaat om verkeerde levenskeuzes te maken. En een van die verkeerde levenskeuzes was hijzelf. Hij had al enig succes gehad in katten over te kunnen halen het plaatselijke struikgewas van een... andere hoek te bekijken. Hehe. Ach wat was het ook mooi. Zonder enig gevoel van schuld was hij dus ook zijn geliefde clan achterna gelopen voor een sharing tongue. Oh was sentimenteel zeg, het plekje waar ze het gingen doen leek op Sunningrocks. Voor een moment nam hij de tijd om zijn blik om zich heen te laten gaan en de reacties van andere af te lezen, hopend een idee te krijgen wat hun ervan vonden. Zelf was hij alles behalve humeurig met deze reis, hij leek het juist beter te doen op momenten dat andere het moeilijk te hadden. Hij was immers een proviterend type. De calico kater schudde zijn pels uit om de gedachtes weer te verplaatsen, zodat hij zijn aandacht kon richting op de sharing tongues. Wie kon hij eens gezelschap houden of lastig vallen? In zijn geval gebeurde beiden toch tegelijk. Hey waarom niet de leader. De kater sprong met zijn voor altijd relaxte houden op de prettig warme stenen en waande zich een weg naar de flamepoint. Zijn pels had een gezonde glans, al was in dit licht nog beter dan normaal te zien hoe vuil zijn bloed wel niet was, zijn lichaamsbouw was immers een mix van alle clans. "Heya queen Butter~" opende hij zijn begroeting met zijn typische grijns, die samen met zijn toon als flirten zou kunnen worden gezien. Deze kat had zijn oma kunnen zijn, maar dat hielt hem niet tegen joh. "Mag ik de eer je gezelschap houden?" Zonder ook maar op een antwoord te wachten ging hij zitten, op een manier die net te close was om sociaal acceptabel te zijn. "Dus, hoe bevalt het allemaal? Of ben je al van plan het voorbeeld van Evertje te volgen? Zou een schande zijn" Het was duidelijk aan zijn grijns dat hij maar grapte, enkel en alleen om dit gesprek meer op gang te krijgen, totaal comfortabel met zichzelf, andere en de omgeving.

[ Tag: Butterqueen ]

The extreme always seem to make an impression

Onderwerp: Re: Zonnige Stenen. ma 4 sep 2017 - 9:43

Een aardig grote verschijning, zo kon je hem omschrijven. Hij was wat grover gebouwd dan de gemiddelde Riverclan kat en soms dacht hij wel is dat hij om die reden niet thuishoorde in de clan. Maar toch lag zijn hart bij Riverclan, bij Butterstar. Voor altijd. Stormwind stond te praten met een andere Riverclan kater tot hij zijn oor bijdraaide om een geluid beter op te vangen. "Heya queen Butter~" klonk er in de verte. Hij draaide heel even zijn kop en zag daar Warhoud bij Butterstar. Hij kende de reputatie van de jonge kater een beetje, hij had verhalen rond horen gaan. Verder besteedde hij daar geen aandacht aan, maar nu hij bij Butterstar stond te flikflooien trok het wel zijn aandacht. "Mag ik de eer je gezelschap houden?" vervolgde Warhound. De kater waar hij mee stond te praten was allang boos weggelopen omdat Stormwind zijn aandacht ergens anders had nu en hij beter tegen een muur kon praten dan tegen hem. Langzaam stapte hij wat dichterbij, om goed in het gehoorveld te komen. "Dus, hoe bevalt het allemaal? Of ben je al van plan het voorbeeld van Evertje te volgen? Zou een schande zijn" Oké, klaar nou. Stormwind ging er op af. "Hey daar kleine man, kittenspeelkwartier is volgens mij iets verderop. Dichterbij de grot zodat je niet verdwaalt!" zei hij liefkozend tegen de kater. "Zou wel sneu zijn als iemand je straks moet zoeken, toch?"

Legacy, what is a legacy?

It's planting seeds in a garden you never get to see

Onderwerp: Re: Zonnige Stenen. ma 4 sep 2017 - 22:20

Het was fijn dat zijn moeder de clan wat afzijdig van de rest probeerde te houden door een plek als deze te zoeken. Een plek waar stenen verwarmd werden door de zon, wat nogal een lastige klus was gezien The Redwood er voor zorgde dat er bijna geen zonlicht aan de bodem kwam. Behalve hier, bij The Rapids. Deze plek deed hem denken aan The Sunningrocks, terug thuis, als het nog steeds thuis was, want daar was geen zekerheid meer over, nee, het leek zelfs eerder op valse hoop. Valse hoop waar Smokegaze nog elke dag aan vast kleefde. De kater schudde zijn vacht uit terwijl hij om zich heen keek, hopend op de aanzicht van Chillybreath. Terwijl hij dat deed hoorde hij wel de stem van Warhound tegen Butterstar spreken en vervolgens Stormwind zich er bij in mengen. Normaal gesproken zou Smokegaze zich er ook bij mengen, maar nu vond hij het niet nodig. Twee tegen één brutale knaap was wel genoeg, dus gaf Smokegaze zichzelf neer en wachtte, of eerder hoopte, dat Chillybreath zich bij hem zou voegen.

Tag: Open

Onderwerp: Re: Zonnige Stenen. do 7 sep 2017 - 21:25

Meteen bij de eerste woorden van Warhound vroeg Butter zich al of of het niet beter was geweest om hem thuis vastgebonden te laten. Maar goed. Zij kon er nog wel tegen, de kater behandelen als een irritante mug en op het juiste moment dus gewoon heel hard uithalen tot hij zou verdwijnen. Stormwind had deze memo echter nog niet doorgekregen en sprak hem aan waarop een duidelijk luide zucht haar keel verliet. Met rollende ogen hief ze haar kop op en keek de kater die nu... iets was dat op haar partner leek, aankeek. "Je geeft hem zo alleen maar meer fuel om door te gaan Storm." Mompelde ze droogjes en keek vervolgens Warhound aan met een strakke blik. "kan je m'n adem op je huid voelen?" Vroeg ze en draaide haarr kop bij. "Dan zit je te dichtbij."

One voice may speak you false,
but in many there is always truth to be found.

Onderwerp: Re: Zonnige Stenen. ma 11 sep 2017 - 21:59

Was dat iemand die hem meer aandacht ging geven? Oh yes dat was het zeker. Zijn zilvere blik ging meteen richting Stormwind, een kleine grijns op zijn lippen. Hij grinnikte geamuseerd en keek hierna richting zijn leader."Ach Butterqueen, is dat de reden waarom je me overal mee naar toe neemt, om me kwijt te raken? Tut tut tut~ Gelukkig dan maar dat ik zo dichtbij blijf, straks loop ik zoek zoals onze wijze man zegt, en wat dan? De hele clan in rep en roep om zo kort dag nog mijn verdwijning te moeten vieren" Hij legde zijn staart op de rug van de flamepoint, enkel en alleen omdat hij persoonlijke afstand onzin vond, enorm blij met de gang van zaken. Ondertussen bleek Botertje een poging te doen hem algemene manieren aan te leren, en gespeeld geïnteresseerd luisterde hij. "Oh echt? En ik voel er niks van hoor, zeer delicate adem heb je" Hij leunde even dichterbij en gaf haar wang een lik. "You know you love me" en hierna sprong hij op, om simpelweg tegen de andere kater aan te leunen. Je moet immers niet buitensluiten en de grote man had er zeker om gevraagd. Hij leunde volop tegen de grotere, grijze kater en legde zijn kop op diens schouder. Maakte het uit dat hij niet eens zo close was met hem? Natuurlijk niet. Ondertussen wist de clan wel hoe hij was en dat hij er niks persoonlijks mee bedoelde. Hij hielt gewoon van aandacht en had het 24/7 nodig. Positief of niet. "Hmm, zachte vacht heb je Stormwind, enorm comfortabel, zou hier al bijna aan kunnen gaan wennen" Ergens zat er uitdaging in, maar voornamelijk bleek hij dit gewoon voor zijn eigen plezier te doen.

The extreme always seem to make an impression