Julia 1278 Actief A tart temper never mellows with age, and a sharp tongue is the only edged tool that grows keener with constant use.
| |
| Onderwerp: Counting days vr 8 sep 2017 - 17:27 | |
| Een miezer regen doorweekte de rotsen waarop de zilverkleurige kattin zat. Haar felgele ogen stonden wat afwezig terwijl ze over het gebied staarde. Ze keek in de richting van waar ze die tijd geleden vandaan waren gekomen, de kant van hun thuis. Elke dag werd haar heimwee sterker en moest ze er meer tegen vechten. Vechten tegen haar gedachten die haar naar hun oude gebied wilden brengen, naar haar vader. Ze was nu zo ver gekomen, ze wist wat het zou betekenen als ze zou gaan. Ze wilde niet uit de Clan gezet worden, dan was ze Glazeheart kwijt. Ze ging haar best doen zichzelf nog verder omhoog te vechten en steeds meer de aandacht van Thornface en Silverstar te trekken. Ze moest ze toch over kunnen halen om weer terug te gaan, hier hoorden ze toch niet. Deze bergen was niet hun thuis, het rook niet naar thuis. Haar geur veranderde ook en ze vond het verschrikkelijk. De geuren van de Clans hoorden niet op elkaar te gaan lijken, het maakte haar heimwee alleen maar groter.
[First Winterplume] |
|
Esmee 462 Actief Be a pineapple; Stand tall, wear a crown and be sweet on the inside.
| |
| |
Julia 1278 Actief A tart temper never mellows with age, and a sharp tongue is the only edged tool that grows keener with constant use.
| |
| Onderwerp: Re: Counting days zo 1 okt 2017 - 19:32 | |
| Ze keek op toen Winterplume naast haar sprong. Ze knikte toen de andere kattin vroeg of ze erbij mocht komen zitten. Ze voelde zich het meest op haar gemak bij andere ThunderClanners, van de andere Clans en de Tribe moest ze niet zo veel hebben. De hoeveelheid katten werkte haar op haar zenuwen en nu werden er ook nog eens steeds meer ziek. Ze moesten ook niet zo opgepropt zitten. Ze hoopte dat ze snel zouden besluiten om hier weer weg te gaan, maar dat gebeurde vast niet nu er katten ziek waren. Het was frustrerend allemaal. Even gleed haar blik naar Winterplume, maar daarna keek ze weer voor haar. Ze had nog geen woord gezegd. Haar bek trok in een grimas terwijl ze wat ongemakkelijk met haar snorharen trilde. |
|