We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
I'm always wondering If it's ever gonna end. I can feel it in my bones, Standing in the dust Of what's left of us. Did we take too many chances Or did we let too many pass us? Did we light too many matches? Did we throw it all away? We walk through the fire. Is there a way out?
Russetpaw voelde zich alleen nu haar beste vriend dood was, want zo had ze de kleine kater gezien. Als haar beste vriend en StarClan mocht weten wat ze nog meer voor hem had gevoeld. Het was niet eerlijk dat ze haar vrienden van haar afpakten. Hadden ze nog niet genoeg aan haar moeder? Gingen ze straks ook haar vader en haar siblings van haar afpakken? Wat had ze ooit gedaan dat ze dit verdiende? Ze vond er helemaal niets aan, aan deze hele reis niet en ook niet aan die stomme katten tussen de sterren die hun leven bepaalde.
Iet was boos keek ze naar het water wat een vossenlengte bij haar vandaan stroomde. Sinds ze hierin was gevallen zou ze niet snel meer dicht bij de rand komen. Het was Magpiehowler die haar eruit had gehaald, hier was hun vriendschap begonnen. "Ik haat StarClan.." mompelde ze boos.
Onderwerp: Re: Give me love wo 20 sep 2017 - 18:31
Hij zag een boze kat. Hij herkende haar niet, maar die uitdrukking op haar gezicht kon hij natuurlijk niet negeren. Bug kon er nooit tegen als iemand niet blij was, omdat hij zelf zo'n opgewekt karakter had. Vandaar dat hij met een speelse grijns naar voren sprong en de rossige apprentice een zacht duwtje gaf. "Hé, kop op!" miauwde hij haar meteen op en gaf haar de grootste glimlach die hij maar opzetten kon. Toen keek hij om zich heen, op zoek naar iets moois. Hij speurde de grond af, en zag een slak. Die pakte hij voorzichtig tussen zijn tanden, zodat hij hem niet kapot zou bijten - dat had hij een keer eerder meegemaakt en bah wat was dat vies - en presenteerde hem toen aan de kat voor hem. "Tadaa!" zei hij langs de slak heen waardoor er wat speeksel uit zijn bek vloog bij de -t klank. Oepsie.
Onderwerp: Give me love 
za 16 sep 2017 - 15:07
