Guardian

Onderwerp: Guardian wo 15 nov 2017 - 10:33

Let's pretend that didn't happen
okay?

pandone

with you

TAG HERE

WORDS HERE

NOTES! keep em short or they may cut off

Voor iemand die er erg bekend op stond dat hij zo vierentwintig uur weg kon nappen was het vreemd dat die nu geen oog dicht kon doen. Underkit was pas een week terug in de ‘nursury’ en het was weer even enorm wennen voor de jonge tom.
Sommige kittens waren al apprentice geworden waardoor er meer ruimte was maar het geluid van snurkende queens en piepende kittens bleef hangen. Normaal gesproken sliep hij daar doorheen maar nu niet. Geïrriteerd drukte hij zijn voorpoten op zijn oren maar het geluid werd er niet minder op. Daarnaast rilde hij ook nog eens als rietje. Starclan- verdikkeme wat was het ineens koud. Underkit opende zijn mintgroene ogen en richtte deze op een bekend iemand. Owlkit. Automatische verscheen er een kleine glimlach op zijn snuit, niet precies wetend waarom maar wanneer hij de bruin gekleurde tom zag werd hij meteen happy. Zo zacht als hij kon sloop hij uit zijn nest en drukte zijn koude neus in Owls nek om hem te wekken. Vergeleken met hem leek zijn vriend wel een kachel -jaloers. Underkit was enkel warmte gewend maar de temperaturen daalde hier zo laag in de bergen dat je niet eens de tijd had om te wennen aan de vrieskou. Bibberend op zijn poten fluisterde hij: “Owlkit! Pssst” En trok zachtjes aan zijn oor. “Word wakker eh!” Mauwde hij nog eens zacht voor hij weer zijn koude neus in Owls nek drukte.

- Owlkit
~~moet weer ff inkomen D;~~

thanks tay

Onderwerp: Re: Guardian wo 15 nov 2017 - 15:29

Owlkit lag te slapen in zijn eigen nestje. Hij vond het nogal druk en vol nu hij en zijn sibs steeds ouder en groter werden. Vandaar dat hij zelf had besloten om zijn eigen nest te maken. Had hij gelijk ook zijn eigen ruimte om te bewegen. Aangezien hij blijkbaar veel bewoog in zijn slaap. Het was net Moonhigh toen hij plotseling een koude snuit tegen zijn nek voelde. Waardoor hij meteen opschrok maar weer probeerde verder te slapen. Niet nu.
“Owlkit! Pssst” hoorde hij zijn beste vriend. ”Underkit.” Mompelde hij slaperige met een klagende ondertoon. ”La’ me met rust.” Owlkit rolde terug op zijn zij om de rode kitten te negeren. Al lukte dat niet zo snel. “Word wakker eh!” Weer voelde hij het koude snuitje tegen zijn nek. Waardoor hij een geïrriteerde zucht liet horen. ”Ik geef je nog één kans om stil te zijn.” Zei hij eventueel. Natuurlijk speels bedoeld. De bruine kater rolde even om naar zijn linkerzijde zodat hij Underkit aankeek. Zijn ogen nog half open van de slaap.

don't hate,
relate

JARONART

Onderwerp: Re: Guardian vr 17 nov 2017 - 16:57

Let's pretend that didn't happen
okay?

pandone

with you

TAG HERE

WORDS HERE

NOTES! keep em short or they may cut off

Owlkit leek niet zo blij met hem dat hij hem wakker kwam maken wat hij overigens wel begreep maarja hij kon niet slapen door de kou en zijn vriend zag er heeeeerlijk warm uit vandaar dat hij dan ook niet naar zijn vriends ‘dreigement’ luisterde en hem met zijn koude lichaam weer aanstootte. “Please Owl” Mauwde hij zo zielig mogelijk en richtte zijn mintgroene smekend ogen op Owlkit. Dat werkte meestal wel. “Ik heb het zo koud” Pruillipje. De rode tom drukte zijn koude snuit onder de tabby kin voor hij weer knagend aan diens oor hing. “Kom op!”

thanks tay

Onderwerp: Re: Guardian vr 17 nov 2017 - 17:52

Ondanks de speelse bedoeling van zijn dreigement leek Underkit de boodschap nog niet ontvangen te hebben. “Please Owl.” Probeerde hij weer nadat hij zijn koude lichaam tegen de zijne drukte. Waardoor de bruine kitten lichtjes opsprong. Verdomme, hij mocht een warm hart hebben maar het voelde net alsof zijn beste vriend al uren dood was. Dat zou het wel zijn. Owlkit had het altijd warm. Waarschijnlijk omdat hij koud vanbinnen was. Dat zou veel uitleggen. Zijn bruine ogen keken schaapachtig naar de mintgroene van de rode. ”Ik heb het zo koud.” Vervloek hem maar, met zijn stomme schattige blik. Maar hier kon Owlkit niet tegenop. De kitten ging vervolgens nog even door. Totdat hij aan zijn oor begin te knagen en het weer probeerde. “Kom op!” ”Oké! Oké, maar ik wil niks meer van je horen.” Zei hij meteen voordat hij wat opschoof om zijn vriend wat meer ruimte te geven en zijn kop op zijn poten neerlegde.

don't hate,
relate

JARONART

Onderwerp: Re: Guardian za 18 nov 2017 - 11:08

Let's pretend that didn't happen
okay?

pandone

with you

TAG HERE

WORDS HERE

NOTES! keep em short or they may cut off

Owlkit gaf eindelijk toe na wat doorgedram en schoof een stuk op om hem bij hem te laten liggen. De tom grijnsde breed, nog trillend op zijn poten kroop hij in de warme nest van zijn vriend en krulde zichzelf alsof het de normaalste zaak was tegen de bruine tom op. Het was een stuk warmer zo en het duurde dan ook niet lang voor hij het lekker warm en comfortabel had. Underkit liet een goedkeurde/genietende zucht klinken en legde zijn kop op zijn poten. Zijn groene ogen half gesloten stuurend naar buiten. “Hey Owlkit..?” Mauwde hij “.. Owlkit..? Hey” yea hij had geen slaap meer.

thanks tay

Onderwerp: Re: Guardian za 18 nov 2017 - 13:09

De rode kater nam al snel actie en krulde zich al meteen op naast hem. Waardoor Owlkit weer rustig zijn poten rekte om wat meer ruimte te hebben. Zijn rug gekeerd tegen dat van Underkit. Ja, nu voelde hij zich weer comfortabel. Hij kon ook voelen hoe Under’s koude vacht warmer werd. Een zachte zucht ontsnapte voordat hij langzaamaan in slaap viel. Eindelijk, rust.

“Hey Owlkit..? Owlkit..? Hey.”

Nevermind.
Met zijn gezicht tegen het mos van zijn nest gedrukt mompelde hij een licht geërgerde ”Wat?” Met een gedempte stem voordat hij even met zijn dikke staart zwiepte. Hij moest dit zien aankomen. Under was meestal moeilijk wakker te krijgen maar zodra hij wakker was was het moeilijk om hem zomaar in slaap te krijgen. Dat hoorde hij te weten.

don't hate,
relate

JARONART