Hey now

Onderwerp: Hey now ma 23 okt 2017 - 15:08

Kittypaw keek toe hoe de wind de bladeren van de bomen blies en langzaam op de grond dwarrelden. Samen met de zonsondergang die bezig was gaf het een mooi uitzicht. Kittypaw's lange bruine vacht beschermde haar goed, dus koud had ze het niet. Zelf vond ze Leaf-fall natuurlijk altijd wel mooi, en het was leuk om in de bladeren te spelen, maar het had ook nadelen. Haar blauwe blik ging naar de stapel prooi, die alweer minder begon te worden. Dat maakte de sfeer altijd gespannen, en Warriors en Apprentices hadden het altijd druk om zoveel mogelijk voedsel te verzamelen voordat het echt onmogelijk werd. Nee, dan had ze liever New-Leaf, wanneer het weer makkelijker begon te worden, bomen en bloemen weer terug kwamen na de ijzige winter en het water weer begon te ontdooien.

[OOC: Coyotepaw eerst, daarna open]

Other:

Onderwerp: Re: Hey now ma 23 okt 2017 - 18:54

_{Je kon je Coyotepaw niet vrolijker dan ze normaal was voorstellen, maar toch was ze het. Huppelend was ze naar buiten gegaan, om een fijne wandeling te maken. Want weet je, Co moest nódig haar energie kwijt. Ze was weggestuurd uit de Cavern door een Warrior toen ze die per ongeluk met een prooi had bekogelt. Je hoort het goed, per ongeluk. Hoe ze dat voor elkaar had gekregen wist ze niet meer precies, maar och, haar moeder zou het wel regelen, toch? Eigenlijk wist ze ook niet goed waarom ze nou precies zo vrolijk was. Het kon zijn omdat ze gewoon eindelijk apprentice was, of misschien omdat ze eindelijk alle gebieden hier had gezien of... nah, meer wist ze niet. Ze was zo druk bezig met huppelen dat ze niet door had dat er nog iemand anders hier rondliep en binnen no time was ze tegen die kat aangebotst. Oeps.. Versuft keek Coyotepaw naar haar 'slachtoffer' en herkende de oudere poes meteen; Kittypaw. "Hoi daar!" miauwde ze vrolijk, en op een redelijk hard volume. Niet dat ze dat erg vond ofzo, want dat hoorde gewoon bij vrolijk zijn, toch?}

48

Allemaal Kunst.:

Onderwerp: Re: Hey now do 26 okt 2017 - 22:03

Plotseling werd de stilte en de kalmte die Kittypaw voelde doorbroken, omdat er iets tegen haar aanbotste en haar tegen de grond drukte. Ze zag dat het een andere poes was, Coyotepaw. Ze krabbelde overeind, omdat ze er niet zwak uit wilde zien en was licht geirriteerd. ''Hoi daar!'' miauwde Coyotepaw luid en vrolijk, barstend van de energie. Kittypaw wilde niet onbeleefd of gemeen overkomen, zo was ze niet, dus in plaats daarvan forceerde ze haarzelf om de poes te vergeven en normaal te doen. ''Hallo,'' begroette ze terug in haar, vergeleken met Coy, nogal zachte stem.

Other: