Christmas is over {Jinglebells}

Pff wat een taak voor een Warrior was dit: drinkwater uitdelen aan de zieken katten van de Clans. Lichtjes mokkend zigzagde de poes met een hoop mos tussen haar kaken van de ene kat naar de andere kat, ervoor zorgend dat er nog wel een normale afstand tussen haarzelf en de zieken was. Ze wou immers zelf ook niet ziek worden, ze had namelijk duidelijk gezien hoe miserabel sommigen eruit zagen – inclusief haar geadopteerde vader – en Jingle wilde zich liever niet bij het clubje voegen. Plots zag ze een bekende Bengaalse pels een paar meter van haar af, nou ja bekend... Het was Glazeheart, de Apprentice van haar oude mentor voordat Swallow met haar was opgescheept. Ze stapte op hem af, niet voordat ze eerst nog vlug een beetje mos achterliet bij de nesten die in de weg stonden naar hem. "Hee hoi daar," Miauwde ze vriendelijk; de lichte, bezorgde ondertoon in haar stem duidelijk hoorbaar. "Ik moest dit uitdelen van een of andere hoge piet, dus uh– asjeblieft." Sprak ze, terwijl ze lichtjes haar kop boog om het laatste beetje neer te leggen en vervolgens met haar poot voorzichtig naar hem toe te schuiven. Ze glimlachte daarna een beetje verlegen, toen ze realiseerde dat ze met dat gebaar waarschijnlijk niet zo'n hele goede indruk maakte, hopend dat de kater het niet door had gehad.

♡

Kennelijk had StarClan haar nog niet helemaal verlaten en bespaarde ze haar de schaamte, iets waar de jonge poes extreem dankbaar voor was. Haar glimlach verbreedde bij het bedankje van de kater, wat ook het enige bedankje was wat ze had gekregen tijdens het uitdelen. Straightforward als ze was en ook aangemoedigd door de nog steeds vriendelijke houding van Glaze stelde ze de vraag die al een tijd haar gedachten had gedomineerd. “Ik had gehoord van anderen dat jij vroeger vrienden met mijn ma was, Snowdance,” Begon ze voorzichtig, een weemoedige glans haar ogen sierend. “Ik heb nooit geweten hoe ze eigenlijk was, aangezien ik nog niet eens een leeftijd had bereikt; toen ze dood ging; waar ik echt dingen snapte.” Jingle kon zich gelukkig maar nog de vage details herinneren van haar dood, maar daar was ook weer het nadeel dat ze zich nauwelijks haar jeugd opnieuw voor de ogen kon beleven. “Zou je me iets over haar kunnen vertellen? Ik weet dat het nogal dom klinkt, alsof ik een kitten ben die graag een verhaaltje van een Elder zou willen horen, maar het zou erg veel betekenen voor mij.” Sloot ze zachtjes af, de kater afwachtend in de ogen kijkend. Jinglebells wist dat als ze zo graag iets over haar moeder zou willen weten, ze in theorie makkelijk naar haar tantes zou kunnen stappen, maar helaas was het niet zo easy peasy lemon squeezy nu het hele ‘Branchtrove-versierde-drie-zussen-aka-heeft-drie-kittennestjes!’ schandaal nog zo pas aan het licht was gekomen.

♡