Hide it

Onderwerp: Hide it wo 17 jan 2018 - 21:33

Het was net Zonhoog geweest toen de jonge kater eindelijk besloot het nest uit te gaan. Nu Underkit een 'Underpaw' was had de bruine kitten besloten om zijn 'solo-nestje' weg te halen en zich weer bij zijn moeder en siblings te voegen. Vooral nu het zo koud was had hij de gedeelde lichaamstemperatuur nodig. Al sliep hij niet weer. Maar ja, actief was hij toch al niet de laatste tijd.

Het was nog steeds buiten aan het stormen, zo te zien aan de dikke regendruppels en de bliksem dat af en toe kwam. Normaal zou Owlkit gefascineerd of geschrokken het aan te kijken. Maar het gebeurde al vaker, dus nu was het meer saai en irritant geworden, vond hij.
De jonge kater liep rond de cavern. In hoop iemand te vinden om zijn woede en irritatie te uiten. Hij was zeker nog niet over de dood van zijn vader heen. En hij vond dat er iemand voor moest gaan boeten. De eerste beste die zijn pad op durfde te gaan. Tuurlijk klonk zijn logica een beetje... Onlogisch. Maar het was Owlkit. Wie had het beter verwacht?

Al snel kwam zijn diepe, bruine blik neer op een roodgekleurde kat. Een she-cat, duidelijk nog erg jong en opmerkelijk kleiner dan hem. Aangezien Owlkit een slank, maar zeer lange bouw had. "Hey, ukkepuk!" Schreeuwde hij zo door de grot heen. Wat de aandacht van een paar katten nam. Maar zijn doel was echter gericht op de jonge kat geen vossenlengte van hem vandaan. Dit kon eens leuk worden.

+tags Honeykit

don't hate,
relate

JARONART

Onderwerp: Re: Hide it do 18 jan 2018 - 17:58

De kleine kattin was wat rond aan het lopen in de cavern. Ze was nog maar een paar keer buiten de nursey geweest en als ze er buiten was moest ze dicht bij de nursey blijven, dus ze had nog niet veel gezien. Maar haar moeder een siblings waren aan het slapen, dus was ze weggeslopen om de cavern te ontdekken. Ze was aan het kijken aan de achterkant van de grot, zoekend naar, nou ja, eigenlijk niets. Een grot waar ze zich kon verstoppen of zo, of iets anders. Ze wist het niet echt. Ze had wel een paar plekken gevonden die een kleinere grot leken, maar telkens bleek het een kleine inkeping in de muur te zijn waar de schaduw in viel. Maar ze had iets gezien dat dieper leek dan de anderen, dus daar liep ze nu naar toe. Heel rustig, alsof ze niks zag, zodat de katten het niet zouden opmerken. Opeens schreeuwde een kat door de clan heen. 'Hey, ukkepuk!' schreeuwde de stem. Ze keek om om te kijken wie dat had geschreeuwd. Ze zag een bruine kater, een van de andere kittens naar haar toe lopen. Ze wist dat hij Windclan was, maar meer ook niet. Ze schrok van de vijandige houding van de kitten en zei, een beetje opstandig maar beleefd: 'Had je het tegen mij?' Ze was best wel bang en wou helemaal geen gesprek houden, maar ze had geen zin om door die kat, die ook nog maar een kitten was, net als zij, gekleineerd te worden. 'Hoe heet je?' vroeg ze. Dat was altijd handig om te weten. En hopelijk merkte hij niet dat ze bang was en weg wou, zodat hij haar met rust zou laten en ze weer verder kon met de cavern verkennen.

Onderwerp: Re: Hide it za 20 jan 2018 - 12:10

Het duurde maar eventjes, maar al snel had de kitten het door dat hij het over haar had. Nou ja, soort van. 'Had je het tegen mij?' Vroeg ze. Oh God, wat hij verwacht? Ze was duidelijk jonger dan hem. Maar dan al zo vroeg beginnen? "Nee ik had het tegen die tak achter je." Zei hij in een sarcastische toon terwijl hij een stap dichter bij haar nam. 'Hoe heet je?' Vroeg ze vervolgens. Right, hij kon zich nog herinneren hoe Homekit hem steeds 'Auwkit' had genoemd. Over dat trauma was hij dus nog niet heen. Maar het had wel geleid op een bijna-moord toen hij die mot moest opeten. "Owlpaw," Zei hij maar. Een lichte leugen, want hij was nog niet een apprentice. Maar zo kon ze bewust zijn dat hij op een hogere rank zat dan zij. En bovendien zag hij er al uit als een apprentice.

don't hate,
relate

JARONART

Onderwerp: Re: Hide it zo 21 jan 2018 - 15:56

De kitten keek bijna nog geïrriteerder nadat ze dat had gezegt. 'Nee ik had het tegen die tak achter je,' zei hij sarcastisch. Ze wou bijna sarcastisch terug antwoorden toen hij haar tweede vraag beantwoordde. 'Owlpaw' zei hij. Ze hield een zucht in. Alsof ze niet wist dat hij nog maar een kitten was. Hij zag er wel uit als een apprentice, maar ze sliepen allebei nog in de nursey en ze had het heus wel gemerkt als hij in de Windclan ceremonie leerling was geworden. 'Ja en ik ben een warrior,' antwoordde ze, even sarcastisch. Ze had helemaal geen zin om ruzie te maken, maar als hij zo ging doen dan kreeg hij wat hij wou. 'En over die tak gesproken, die ligt net te slapen, dus ik zou hem maar niet wakker maken,' voegde ze er aan toe.

Onderwerp: Re: Hide it ma 22 jan 2018 - 20:29

Het duurde dus niet lang voordat hij de 'schattige kitten' laag onder het poesje kon weten te ontmaskeren. 'Ja en ik ben een warrior,' vroeg ze, sarcastisch. Right, iemand die dacht zijn troon af te pakken. "Moet je nog echter een paar centimeters groeien. Je bent nog kleiner dan mijn toekomst." Zei hij terug terwijl hij met zijn voorpoot haar kopje tegen de grond drukte. Ja, hij was bewust dat hij ook met zichzelf spotte. Want wie was Owl nou als hij geen Owl personaliteit had? 'En over die tak gesproken, die ligt net te slapen, dus ik zou hem maar niet wakker maken,' voegde ze plotseling toe. Wat een voldoende uitnodiging was voor de jonge kater om dichter bij de tak te lopen. "Oh," begon hij. "Je bedoelt," Met een krachtige beweging met zijn voorpoot duwde hij de tak weg. "Zo?"

don't hate,
relate

JARONART