Rattrap { Ganzenopdracht }

Ze wist niet wat ze zag twee ratten jonkies, helemaal alleen. Ze waren nog erg jong zo te zien, ze waren helemaal naakt en zeer klein. Je komt niet bij elke wandeling baby ratten tegen; al helemaal niet zo in het open. Hadden de ouders ze verstoten? Het maakte niet veel uit, ze had ze gevonden. En ze was niet van plan ze te laten leven. En dan opzoek naar het nest, die vast en zeker niet ver was. Maar eerst deze twee, North kreeg een koude blik in haar ogen. En klapte haar nagels uit; langzaam bewoog ze die naar de kleine dieren. Die geen idee hadden wat er gaande was, de naakte huid voelde raar onder haar nagels. Maar toch de poes drukte door, en bloed kwam al snel tevoorschijn. Maar ze legde voor de zekerheid haar andere poot ook op de hoofden van de beeste; of beter gezegd de kleine bekjes. Zodat ze niet om hulp konden schreeuwen. Ze voelde de jonkies wild spartelen onder haar, maar al snel was de klus geklaard. North greens en bracht de bloed doorweekte poot naar haar mond en likte; het smaakte geweldig. Echter werd haar aandacht al snel weer getrokken naar haar volgende objectief het moeder nest vinden. Snel begroef ze de twee dode baby ratten, onder een boom. Dat zal ze wel onthouden. De poes maakte ook haar poten schoon, voorde zekerheid. Maar ton de poes klaar was vulde een geur en geluid de lucht, meer baby ratten?- nee deze waren anders; DE OUDERS. Geschrokken draaide ze zich naar de plek waar de ratten geur en geluid het sterkst was. En snel genoeg kwamen er twee grote- nee enorme ratten tevoorschijn. North onderdrukte een paniek gevoel en siste luid; al haar haren ging rechtop staan en haar nagels boorde zich in de grond. Maar de twee volwassen waren niet af te schrikken- en ze kwamen steeds dichterbij. De poes wilde om hulp roepen- maar haar trots weerhield haar daarvan. Ze zou het alleen moeten doen- of dood gaan door het te proberen.

{Open~}

Een jonge kattin liep nerveus door het gebied. Haar lange witte haren stonden overeind. Ze was nog nooit alleen erop uit gegaan. Naast haar zijde stond altijd Honeymoon. Zo niet dan was het een vreemde. Trystwish had geen vrienden. Ze was altijd alleen geweest. Tot ze haar mentor kreeg en de band was erg sterk geworden. Nu liep ze dus nerveus te wezen, bang voor de wereld, bang voor wat er zou komen. Haar eerste ervaring was dan ook meteen raak. De jonge kattin stond oog in oog, of nuja oog in rug met twee ratten. Het waren monsters en daarover stond Northernfaith. Ze stapte voorzichtig uit de bosjes en seinde angstig naar de kattin. Help...

( wyatt )