Beautiful creatures think alike.

Met een tevreden blik keek Thistlefang naar de prooi die hij tot nu toe had weten te vangen: maar liefst vier vissen lagen ademloos op de oever. Ademloos. Dood. Het was maar hoe je het bekeek. In elk geval had hij een goede vangst gedaan voor die middag en was hij er vrij zeker van dat ze dit zeker in dank in ontvangst gingen nemen. En als dat niet zo was, vrat hij de volgende keer elke vis die hij ving zelf op en zou hij aan Butterstar vragen of ze zijn naam kon veranderen naar Thistlefish. Zou hij dan verbannen worden? Waarschijnlijk niet, maar hij zou in elk geval een hoge straf krijgen. Hij zou Butterstar er ook nog voor aanzien om zijn naam terug naar Thistlepaw te veranderen en hem aan Smokegaze te koppelen zodat hij weer een hele reeks saaie trainingen zou krijgen. Of misschien had hij geluk en kreeg Smokegaze in de tussentijd een andere apprentice en werd hij gekoppeld aan één van de knappere dames binnen zijn Clan. Een knappe senior warrior of een knappe queen, bijvoorbeeld. Hij wist dat die laatste meestal al een partner hadden, maar hé, kijken kon nooit kwaad, wel dan? En over kijken naar mooie schepsels gesproken… Thistlefang ving de geurspoor van Possumpaw op en een kleine grijns gleed om zijn lippen terwijl hij naar de tom keek. Hij besloot om zichzelf te gaan verbergen zodat het nog niet duidelijk was dat hij ook aanwezig was; hij wilde de tom graag verrassen. Of misschien ook wel vergassen, want eigenlijk moest hij best wel een dikke scheet laten. Hij wist van hun vorige ontmoetingen dat Possumpaw het hilarisch vond om te boeren, dus hij vermoedde dat hij het andere geluidje dat uit zijn kont kwam ook wel lachen vond. Maar ja, als er dan iets bij zat, dan had hij wel een probleem. Maar ach, met zijn bruine vacht zag je dat toch niet. Bovendien zou het alleen maar hilarische gesprekken opleveren om samen, als ze allebei een mooie partner hadden gevonden en kittens hadden gekregen, aan hun kleinkinderen te vertellen. En dus besloot hij om de natuur letterlijk het werk te laten doen: hij verschool zich tussen de bloemen en kreunde zachtjes toen de druk op zijn maag dankzij de bukkende beweging nog erger werd. En dus besloot hij, het risico nemend, om het gewoon allemaal te laten gaan. Niet veel later weerklonk er een hard geluid door het bos heen dat ook nog eens echode. En Thistlefang? Die beet op de binnenkanten van zijn wangen, tranen in zijn ogen opwellend omdat hij zo hard moest lachen.