Nine times over

Haar antwoord deed hem glimlachend het hoofd schudden. Anderen wilden hem nog wel eens sentimenteel of naief noemen, maar die kenden deze kant van Ocean niet. Ergens was de poes nog softer dan hij, ze liet het alleen niet zien. Tuurlijk, hij had zwak voor de kittens, zou ze weinig aanrekenen, maar dat betekende niet dat hij daardoor niet zijn warriors wantrouwde soms. "Dat helpt wel," Besloot hij toch maar te antwoorden, aangezien het niemand zou helpen als hij de poes hierin zou tegenspreken. "Toch is de inschatting maken altijd lastig, wanneer weet je of een warrior onvoorwaardelijk trouw is?" Aan de andere kant had Ocean niet zoals hij meegemaakt dat een hele clan zich afvroeg of het wel het idee was dat je op die rots stond. Niet zoals hij had gehad.

Ze leek zich over zijn vraag weinig zorgen te maken, waar hij zich wel in kon vinden. Iedereen wantrouwen zou een leader gek maken, maar toch moest Tall ervoor waken dat het niet bij hemzelf gebeurde, met nog minder drama dan Ocean op haar bord had! Aan de andere kant was zijn start onrustig geweest en had alles de tijd nodig gehad om rustig te worden. Op dat punt waren ze nu en het viel hem nog mee hoeveel serieuze tegenstanders hij had. Gek genoeg had Acorn er meer. "En je hebt altijd je deputy," Mauwde hij glimlachend, aangezien hij die zelf vertrouwde met zijn leven, hopelijk was dat voor Ocean ook zo.

De ander was duidelijk blij met haar deputy en het deed Tall juist weer goed dat te horen. Met een glimlach knikte hij goedkeurend, al had hij weinig anders verwacht van Bronzemask. Hij had de poes niet vaak ontmoet maar genoeg keren om te weten dat het een degelijke warrior was en een om niet mee te sollen. Aan de andere kant had ze er ook geen problemen mee gehad met hem te praten, wat hij dan weer kon waarderen.
Zich uitrekkend stond de kater langzaam op, en strekte zijn poten. Zijn blik ging naar de poes, veelzeggend en een beetje treurig. "Voordat ze me gaan missen..." Mauwde hij ter uitleg, al wist zij het als geen ander hoe hij moest oppassen niet zijn clan voor het hoofd te stoten. Al vond hij het niet erg nog even te blijven als ze nog wat te bespreken had. Hij wilde gewoon graag voorkomen dat hij zou sterven door oversocialisatie.

Hij glimlachte toen ze hem begreep, het was fijn om niet alles tot in den treuren te moeten verdedigen zoals in zijn eigen clan nog wel eens het geval was. Kuch, Sunvoice, kuch. Dus knikte hij eens, maar stopte zijn aftocht toen hij haar voorstel hoorde en draaide geïnteresseerd zijn hoofd om. "Ik denk eigenlijk dat ik dat inderdaad ga doen," Mauwde hij nadenkend. "Ik weet niet zeker wat Starclan ons gaat zeggen, maar nog een bespreking daarna lijkt me geen overbodige luxe," Hij was nog steeds een voorstander van samenwerking tussen de clans, Ocean was een die daar nog wel voor open stond. Bovendien kenden ze elkaar goed.

Nog eens knikte hij nu ter afscheid, zijn blik wat serieuzer en al met zijn gedachten bij het levens halen. Wat Starclan ook te zeggen had, het zou niet snel weer hetzelfde zijn als nu. Een weemoedige glimlach verscheen even terwijl hij zich omdraaide en statig wegparadeerde. Toch een kleine sprong in zijn step, dit soort gesprekken gaven energie.

- Tall topic uit