I'm going to miss this place.

Samen met twee andere apprentices en één warrior kwam Thistlepaw het kamp binnen met twee vissen in zijn bek geklemd. Hij begon inmiddels te zweten en zijn kaken deden reuze veel pijn, maar hij hield het vol tot hij bij de prooistapel was en liet ze toen vallen. Toen keek hij met een geniepige grijns in de richting van de apprentices. “Ja, ja, jongens, het wordt tijd dat jullie jullie meerderen erkennen onder jullie denmates. Die vis is helemaal voor mij!” Basically hadden ze afgesproken dat als Thistlepaw twee vissen in zijn bek kon houden tot aan het kamp en zonder te laten vallen dat hij die vis mocht hebben en de apprentices de andere vis moesten delen. En daar hadden ze aan hun gezichten te zien nu spijt van, want ze mochten maar één prooi van de prooistapel nemen en de rest zou voor morgenvroeg zijn. Bovendien was hun vis kleiner dan die van Thistlepaw waardoor ze minder zouden kunnen eten dan hem, maar daar had hij geen medelijden mee. Belofte maakte schuld en als hij dit niet had gewonnen, had hij de kleinste moeten uitkiezen uit heel de hoop. Zij kregen tenminste nog de kans om een vis te mogen uitkiezen die vol zat met zijn speeksel. Als dat niet lekker was. Een grijns kroop om zijn lippen en hij pakte de grootste vis uit de hoop mee. Het feit dat de andere vis kleiner was geweest dan het exemplaar dat nu voor hem was, had trouwens ook mogelijk gemaakt dat hij ze allebei had kunnen dragen. Hij had nu al zwaar door zijn neus moeten ademen om dit te halen, maar het was de moeite waard geweest. Thistlepaw nam zijn prooi mee naar de apprentices den en keek met een nostalgisch gevoel naar binnen. Hij zou binnenkort afscheid moeten nemen van deze den als hij warrior zou worden. Geen excuus meer om zijn denmates hard te trappen als hij zich omdraaide om vervolgens net te doen alsof hij nog sliep, geen Coyotepaw meer die hem op zijn donder zou geven omdat hij haar wakker had gemaakt door hardop te praten in zijn slaap – wat hij overigens wel écht niet expres deed! - en nog zo veel andere dingen die hij zou moeten missen. Geen Chivypaw meer die… oh wacht, die sliep niet in zijn den, foutje. Een kleine grijns kroop om zijn lippen, maar hij werd uit zijn gedachten gehaald door een denmate die hem naderde. Firepaw, om precies te zijn.