| | Loïs 1133 Actief "Love. It's just chilling, you know? Kicking it with somebody, talking, making mad stupid jokes. And, like, not even wanting to go to sleep, 'cause then you might be without 'em for a minute. And you don't want that."
| |
| Onderwerp: How far I'll go di 3 jul 2018 - 21:34 | |
| Ze waren terug. Op de één of andere manier voelde het raar voor Fox. Ze wist niet precies waarom -- nou ja, misschien ook wel. Yu.. Haar mooie vriendin, nee, partner, die ze zomaar achter gelaten had, was nu weer terug in handbereik. Of nou ja, meer dan eerst. Fox was echter wel zonder iets te zeggen verdwenen, dus in dat opzicht, was Yu misschien verder uit haar bereik dan ooit. Fox's arme hartje. Je kon het keer op keer bijna horen breken. Want no matter hoeveel tijd er voorbij ging, ze zou van de gevlekte she-cat blijven houden.
- Yu!
|
| | |
Lore 973 Actief All the streets are crammed with things
Eager to be held,
I know what hands are for
And I'd like to help myself
| |
| Onderwerp: Re: How far I'll go di 3 jul 2018 - 22:24 | |
|
Ze had bewust deze plek omzeild, omdat er te veel herinneringen aan vast kleefden. De fourtrees waren voor haar een plek van spanning en warmte, van liefde. Yu wou al die herinneringen niet besmeuren met de hartpijn die ze nu voelde. Tevens was dit ook de plek waar haar vader was vermoord. Ze slikte even. Al had ze het niet gezien, de kennis was al erg genoeg. Ze kwam steeds dichterbij, en voelde een trilling in haar poten. De poes sloot haar ogen, en haalde diep adem. Kom op, ze kon dit. Het was kinderachtig om te blijven denken aan dingen die allang weg zijn. Ze negeerde het pijnlijke gevoel in aar hart, en opende haar ogen. Daar waren de Fourtrees, zonovergoten, onschuldig. Alsof er niks was gebeurt. Met ingehouden adem stapte Yu er op af. Ze wist niet eens wat ze hier kwam doen, behalve angsten overwinnen.
Een geur. Een o zo bekende, lieflijke, gevaarlijke geur. Fox. In haar brein was er kortsluiting, nee, dat kon niet. Onmogelijk. Ze werd vast gek, ja, haar gedachten speelden spelletjes met haar. Dit kon niet. Woest keek de poes van links naar rechts, en begon sneller te lopen. Nee, dit was niet zo. Een stem in haar hoofd schreeuwde tegen haar dat ze niet zo kinderlijk moest denken, hoe kon ze ooit zo dom zijn, dit was- Stop. In haar blikveld zag ze een vuurrode vacht, enkele vossenlengtes van haar vandaan, maar ze was bevroren. Dit was een gedachtenschim, te goed om waar te zijn. Yu's keel was kurkdroog, ze kon niet bewegen, niks zeggen, al wou ze dat allemaal nog zo graag. Ze was compleet overweldigd.
|
| | | Loïs 1133 Actief "Love. It's just chilling, you know? Kicking it with somebody, talking, making mad stupid jokes. And, like, not even wanting to go to sleep, 'cause then you might be without 'em for a minute. And you don't want that."
| |
| Onderwerp: Re: How far I'll go za 14 jul 2018 - 20:07 | |
| Toeval kon het niet meer zijn. De hoeveelheid keren dat ze elkaar hier al per ongeluk tegen gekomen waren. Was het StarClan die haar hielp? Ze zou naar vragen naar boven gekeken hebben, als haar ogen niet op de zwart-witte vacht van haar partner bleven plakken. Ze zette een aarzelende stap naar voren, maar stopte toen met lopen. Ze voelde zich boos. Boos op StarClan, boos op de Clans, boos op BloodClan. Door alle rare dingen moesten zij gescheiden van elkaar leven. En ze had Yu zo gemist in alle manen dat ze weggeweest was. En nu was Yu waarschijnlijk boos op haar voor het verdwijnen. Fox had altijd al moeite gehad haar gevoelens te onderdrukken en nu kwamen er zoveel op. Woedde en liefde hiervan degene die het meest naar voren sprongen. Wat was het leven soms ook ingewikkeld.
|
| | |
Lore 973 Actief All the streets are crammed with things
Eager to be held,
I know what hands are for
And I'd like to help myself
| |
| Onderwerp: Re: How far I'll go za 14 jul 2018 - 20:38 | |
|
Haar prachtige, knappe, geweldige partner stond daar, in al haar glorie. Na al die tijd. Ze wou op haar vriendin afrennen, maar iets weerhield haar. Wat als ze geen partners meer waren? Wat als na al die tijd Fox echt goed had nagedacht en had besloten dat ze dit niet wilde? Wat als ze boos op haar was, teleurgesteld? Even, in een wonderbaarlijk hoopvol moment zag Yu Foxfire een stap zetten naar voren. Ja, alsjeblieft, klonk het in haar hoofd, Zet die stap, zet die stap, en het zal net als eerder zijn, net zoals het was, precies hetzelfde. Een koud gevoel bekroop haar echter toen ze de poes zag aarzelen. Zag stoppen. Nee, nee, alsjeblieft, zet nog een stap, en nog een daarna. Kom naar me toe. Ze smeekte het, maar niks leek haar te horen. Oude en nieuwe pijn vermengde zich met elkaar, het gemis, alles wat er was gebeurd, haar gevoelens van rouw. Haar ogen liepen vol, en nu was Fox ook nog eens zat van haar. Dit mocht niet, nee, ze was te veel verloren. Ze zou Foxfire haar niet zo maar laten. Niet nu ze haar zo nodig had. Een vreemd gevoel van schuld, woede en liefde leek haar wakker te schrikken. Ze moest de eerste stap nemen, ze zou eens laten zien hoeveel ze van de rode poes hield. De eerste stap was zwaar, alsof eeuwen van emoties op haar schouders rustte. Maar die daarna ging makkelijker, en die daarna nog sneller. Stappen veranderden in lange passen, in rennen. Het maakte niet uit of deze vos echt of nep was, ze had niks meer te verliezen. Yu remde af, vlak voor de snuit van de poes van wie ze zo veel hield. Nog altijd een kop groter, nog altijd die prachtige ogen. Haar wangen voelde nat, maar ze besteedde er nauwelijks aandacht aan. Ze moest dit moment echt maken, niet slechts een moment van verwarring en hopen. "Fox," Begon ze, schor, "Foxfire, ik, ik," Stamelend ging ze verder. Wat wou ze zeggen? Woorden konden niet omvangen wat ze haar vriendin allemaal wou vertellen. Het was veel en veels te veel. Waar begon ze? "H-het spijt me, er is, er is zo veel gebeurd, en ik was weg, en, en..." Het voelde alsof haar keel werd dichtgeknepen. Praten was moeilijk, en huilen nog moeilijker. Haar verraderlijke lichaam schokte met emotie, en ze leunde naar voren, angst in haar hart. Wat als de shadowclanner haar zou afwijzen? Van zich af zou werpen, en nooit meer wilde zien?
|
| | | | Onderwerp: Re: How far I'll go | |
| |
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |