Milk

Shrednight was ver van zijn gebruikelijke pad afgeweken deze keer en dat wist hij. Het voelde een beetje onveilig om hier rond te lopen, maar desondanks had hij geen angst. Hij had een behoorlijke spiermassa en hij had al er best wat seizoenen ervaring op zitten. Ze zouden hem niet zo gauw iets kunnen maken, zeker niet de jongere generatie. Rogues hadden lang niet de training gekregen die een Clan cat kreeg en daarom waren ze ook niet zo gevaarlijk, ook al dachten ze van wel. Maar het draaide dikwijls ook gewoon om tactiek en niet alleen om brute spierkracht. De meesten dachten dat ze met wat spieren wel het één en ander schade konden toe richten en als ze het op de juiste manier gebruikten, was dat ook zeker wel zo, maar het was niet alles. Maar goed, het had weinig zin om daar nu uitgebreid over na te gaan denken. Dat zou hij wel eens uitleggen aan een apprentice als hij die toegewezen zou krijgen. Hij had in zijn leven al best wat apprentices getraind, maar nu was het al wel weer een tijdje geleden. Dat kwam natuurlijk ook door heel het gedoe met de reis en daarna met het gevecht tegen BloodClan, maar de Clans begonnen zich nu langzaam bij elkaar te rapen en hij verwachtte dat hij binnenkort wel weer genoemd zou worden om iemand te trainen. Hij liep net in de richting van een donkerder gedeelte van the Wastelands toen een andere kat zijn aandacht trok. Hij fronste kort toen hij zijn leader herkende, maar herinnerde zich wat voor dag het morgen ook alweer was en een blik van begrip verscheen op zijn gelaat. Tallstar was natuurlijk nerveus voor wat er morgen zou komen en wilde zich waarschijnlijk even afzonderen van zijn Clanmates. In zijn eigen territorium zou hij daar niet veel kans op hebben, dus was het niet onlogisch dat hij naar hier was gegaan. Gevaarlijk misschien, maar Shrednight vertrouwde er wel op dat hun leader wist wat hij deed. En eigenlijk wilde hij hem niet storen, maar wat voor senior warrior zou hij zijn als hij zijn leader niet even een hart onder de riem kwam steken? Als Tallstar daarna aangaf dat hij zijn aanwezigheid niet echt op prijs stelde, zou hij nog altijd weggaan. En dus liep Shrednight naar zijn leader toe en trok zijn aandacht door laag te miauwen. “Probeer je je zenuwen een beetje te ontkomen?” Hij grinnikte en keek zijn leader vriendelijk aan. “Ik weet zeker dat je het morgen fantastisch gaat doen, Tallstar. Ik denk dat ik wel voor meer katten dan enkel voor mezelf spreek als ik zeg dat je je leadertaken fantastisch uitvoert. Er kan geen twijfel over bestaan dat StarClan je morgen hun zegen gaat geven.”