Chaos.

Hij was eindelijk op krachten gekomen. Er waren enkele dagen verstreken en hij had zich in die dagen echt ellendig gevoeld, maar hij was weer op krachten gekomen. Hij had gegeten, zijn wonden waren genezen en hij had geoefend. Hij was er vrij zeker van dat als hij zich zoals nu had gevoeld en Cobra had hem uitgedaagd, dat hij gewonnen zou hebben. Maar hij was slim genoeg om dat geluk nu niet te gaan testen. Cobra had hem vogelvrij verklaard en hoewel er katten waren waarvan hij honderd procent zeker was dat ze aan zijn kant stonden, wist hij ook dat het voor die katten gelijk stond aan zelfmoord plegen als ze hem openlijk zouden steunen. Tenzij minstens de helft van de katten aan zijn kant stond, maakte hij geen kans om de Elite terug in te nemen. Maar hij wilde het zo graag. En hij wist dat het verkeerd was om aan zijn neigingen toe te geven, maar hij kon niet werkeloos toezien hoe de groep katten waar hij zo veel energie had gestoken tenietgedaan werd door een hormonale puber die dacht dat de macht hem voor het grijpen lag. En dus moest hij praten. Praten met wie hij maar kon praten. Met Razor, met Chawl, met Jackdaw of wie dan ook. In elk geval met katten die hem steunden. Hij moest de Elite weer terug inpikken, op welke manier hij dat dan ook kon doen. Hij was geen opgever en hoewel hij zijn hondentanden niet om zijn nek had hangen, lagen die veilig weggestopt in een hoekje in zijn nieuwe barn. Maar het was geen barn waar hij wilde blijven. Hij wilde weer terug naar de Elite gaan, maar dat ging niet. Zijn tijd was voorbij. Maar die van zijn voormalige katten niet. Die van Shallow niet. Die van zijn kleinkinderen ook niet. En hij wilde dolgraag weten hoe het ging met zijn kleinkinderen. Hij had niet bij de geboorte kunnen zijn en hij had Jackdaw geen extra klap voor zijn kop kunnen geven voor wat hij gedaan had; beide factoren vond hij bijzonder spijtig. Maar daar kon hij nu niet meer te lang aan denken. Zijn Elitegeur was volledig verdwenen en had plaatsgemaakt voor zijn eigen geur, maar dan nog was het gevaarlijk om hier in the Linwood Park rond te hangen. Als Cobra of Thora of iemand anders die hem niet mocht hem hier zou zijn, dan had hij echt een enorm probleem. Maar hij moest iemand zien te spreken, iemand die aan zijn kant stond. Hij kon de Elite niet zo achter laten. Dat zou Claw niet gewild hebben en dat zou hij zichzelf ook niet toestaan.