Climbing trees

Crowfur wilde eens nagaan of hij voldoende conditie had om van hier naar Fourtrees te rennen en hoe lang hij erover zou doen. In elk geval langer dan voordat hij zijn wond had gekregen; hij mocht zichzelf niet overtreffen op dit vlak. Maar het was lastig om zichzelf in te houden, zeker nadat hij al zo lang wachtte om zich nog eens flink uit te leven. Hij had zichzelf al redelijk rustig gehouden de afgelopen periode en het irriteerde hem dat hij zo rustig aan moest doen. Hij wilde Crowcall en zijn dochter geen zorgen baren, maar hij wilde ook niet de hele tijd in het kamp blijven en niets doen. Zijn ijsblauwe ogen richtten zich op zijn territorium terwijl hij aan het rennen was. Het was fijn om weer terug door zijn eigen territorium te rennen zonder dat hij zich bezig moest houden met vlaktes die opeens ophielden en eindigden in het niets. In de bergen had hij niet zo vrij kunnen rennen zonder bijna weggeblazen te worden of op een hard steentje te trappen. Hij had het geen ramp gevonden in de bergen, maar dit was zijn thuis en zou ook altijd zijn thuis blijven. Bovendien wilde hij voor Leopardpaw een veilige omgeving en dat was in de bergen niet het geval geweest. Hij grijnsde toen hij terug dacht en hoe ze gereageerd had voor, tijdens en na de reis. Ze hadden het geklaag lang aan mogen horen van de she-cat en toen ze aan waren gekomen in de bergen had waarschijnlijk elke Clankat van elke Clan geweten dat ze het er niet mee eens was dat ze in eerste instantie naar de bergen vertrokken. Maar nu waren ze weer terug en waren ze sterker dan ooit. Die gedachte en nog een paar anderen vulden zijn hoofd terwijl hij aan het rennen was en sneller dan gedacht kwam hij aan bij Fourtrees. Zijn ademhaling ging gejaagd en zijn hart klopte snel, maar hij voelde zich beter dan in tijden en tevreden zijnde keek hij over zijn schouder naar de afstand die hij had afgelegd. Hij ging vermoeid zitten toen zijn wond weer lastig begon te doen en richtte zijn blik even naar boven. En zijn hart stond bijna stil toen hij een kat zag zitten in de boom. Hij opende zijn bek om de geuren in te drinken, maar zijn ademhaling kwam er nog altijd stotend uit, dus dat was geen optie. En dus bleef hij maar fel in de richting van de kat kijken, hopend dat ze niet zou aanvallen terwijl hij op adem probeerde te komen.