You say you want a good a time

Searkit stampte boos de nursery uit. De andere kittens waren niet vriendelijk voor haar. Er was een katertje van drie manen oud op haar staart gaan staan. Hij zei misschien dat het per ongeluk was, maar zij was zeker dat hij het met opzet had gedaan. Die kleine rotkittens ook! Ze was blij dat ze bijna oud genoeg was om apprentice te worden, want hoe saai was het leven van een kitten. Bovendien waren kittens alleen maar last, ze kregen eten, ze werden dikwijls ziek. Niks positief aan. Gelukkig kon ze bijna zelf voor haar eigen eten zorgen! Ze keek zo hard uit naar het moment dat Oceanstar haar haar nieuwe naam zou geven en haar een mentor zou toewijzen! Ze vond het echt spannend.
 Plots ving de rosse kitten een beweging op in haar ooghoek. Een pluisje dat van één van die blaasbloemetjes was gewaaid, zweefde door de lucht. Ze sloop ernaartoe, staart heen en weer wiegend omhoog, en sprong zo hoog mogelijk om het te kunnen vangen tussen haar voorste pootjes. Dit was niet zo doordacht, ze vloog recht in een klein struikje op het terrein. "Auw!!", piepte ze luid. De takjes van het uitgedroogde bosje staken in haar buikje. Ze wurmde zich naar buiten en likte zich schoon. Het ergste van al was nog dat ze het pluisje niet eens had kunnen vangen.

+ Rabbitfoot

Iemand riep haar naam, ze herkende de stem. Rabbitfoot! "Ik wilde een pluisje vangen, maar ik had de struik niet gezien," mauwde Searkit. Rabbitfoot, haar grote zus naar wie ze zo op keek. Rabbit was al een warrior, een stoere krijger die de clan al dikwijls had verdedigd tegen Bloodclan, zoals alle warriors. En al dat terwijl Searkit maar een nutteloze kitten was. Maar het zou niet lang meer duren tot zij ook iets kon bijdragen aan haar clan! Ze zou leren jagen en vechten, en ooit zou zij een dikke lelijke Bloodclankat weg kunnen jagen! "Rabbit, zou jij een verhaaltje willen vertellen over de een gevecht tegen een vijandige kat? Heb jij ooit al een eens kat verwond? Of zelfs weggejaagd?" vroeg ze benieuwd aan haar grote zus.

Rabbitfoot leek het een beetje onaangenaam te vinden dat Sear haar vroeg naar vechtverhalen. Ze schuifelde een beetje onwennig met haar poot over de grond. Sear fronste haar wenkbrauwen, ze had geen idee wat er mis was met haar nieuwsgierigheid. Toen haar zus zei dat ze alleen vechtte als het echt moet, dacht Sear te begrijpen waarom Rabbit het niet leuk vond, haar zus was bang dat ze zou denken dat zij een gewelddadige en moordlustige kat was!"Dat weet ik wel, elke clankat vecht toch alleen als het nodig is? Je gaat toch niet vechten voor niets?"  Ze keek enorm op naar haar zus, een grote warrior, ooit zou zij dat ook worden.