Well Love is my name for a reason [Whitenight]

De aardige stevig gebouwde Windclan warrior was weer eens bij de vierboom aangekomen. Wat was er nou met deze plek dat hij hier steeds naar toe getrokken werd? Kwam het door het uitzicht of zijn nieuwsgierig naar andere katten? Wie houdt hij voor de gek, natuurlijk was het de tweede. Windclan had mooie katjes maar na alles z’n beetje rond geweest te zijn moest zijn mannelijkheid toch echt een stuk veder. Whitenight hield niet zo van gebruikte voorwerpen. Eenmaal was genoeg want daarna was het niet meer spannend, plus het feit dat vaak de poesjes dan dachten als hij voor de tweede keer kwam dat hij ineens iets serieus wou. Pff yea right, if that was going to happen. Hij hield van zijn vrijheid als single. Voor hem geen binding hoor, nee dankje. De tom was als single geboren en zou als single sterven. Whitenight keek rond toen hij het grasveld opliep waar de vier grote eikenbomen zich bevonden en zoals gehoopt was hij niet alleen. Een grijns sierde direct op zijn lippen en met een dominante omhoogstaande staart liep hij de richting op van de zwart witte dame. “Heeft er ooit iemand tegen jou gezegd dat je echt een lekkerding bent?” Sprak hij als begroeting met een mannelijke charme stem. Ja de grote witte tom hield wel van rechtstreeks.

Kijk. Dat was nou een poes waarvan hij kon zeggen dat het een leuke griet was. Geen moeite en onzeker gedoe, ze hadden het allebei fun, beter kon het niet right? Flirten was de bezigheid waar hij zich de hele dag mee kon vermaken en dan was het zeker ook leuk als er wat terug geflirt werd. Dan hoefde hij niet al het werkt te doen namelijk. Het liefst dook hij letter nu al de bosjes in, zonder überhaupt de voorgedoe te doen met het complimenteren en slijmen. Uiteindelijk zouden ze beide toch op het zelfde einde eindige dus waarom altijd zo langdradige gedoe? Hmnja. Het was niet anders. Poezen hielden nou eenmaal van dat ze eerst werden gevleid. De zwart witje mauwde dat hij er ook wel mocht zijn waarop Whitenight haar een knipoog gunde. “Oh schat, ik ben gevleid door je compliment, maar vandaag zou ik het toch erg graag over jouw knappe gezichtje willen hebben” De witte grote tom stapte dichter naar haar toe. Zijn twee kleurige ogen strak en flirtiger op de hare gericht. “De Shadowclan katers zijn wel hele erg bofkonten zeg” hmm.

Whitenight grijnsde nadat hij de duidelijke hint kreeg dat hij dichtbijer mocht komen, iets wat hij meteen deed. De grote tom drukte zich tegen de ander aan. Zijn warme adem op haar oortjes blazend terwijl zijn staart om haar heen sloeg. “Hmm, en wie mag jouw ‘tweeling’broer dan wel niet zijn?” Vroeg hij, duidelijk wel geïnteresseerd in de she-cat. Een beetje leren kennen kon geen kwaad, misschien dat het wel eens van pas kon komen. Wie weet. “Also schatje, je broertjelief zou er niet achterkomen. Dit zal ons geheimpje zijn” Knipoogde hij, zichzelf meer tegen de ander aan drukkend met zijn grote borstkast zodat hij wit zwarte she-cat wat door haar poten liet zakken. Hij wou haar op de grond hebben zodat hij daarna mooi de controle kon nemen. Hij hield van controle. Dominantheid zat in zijn bloed en dat liet hij maar al te graag merken.

Een plagerige kusje over zijn wang werd hem gegund nadat hij charmant en flirterig knipoog gegegven had aan de zwarte witte she-cat. Hij zag deze Shadowclanner wel zitten. De meeste waren altijd boos en afstandelijk en vaak hard to get maar deze mooie dame leek regelrecht in het diepe te springen. Wel leuker voor hem natuurlijk hehuehue. Met een zachte zucht gaf de she-cat toe en al snel lag ze op de grond voor zijn neus. Whitenight grijnsde aantrekkelijk en neusde met zijn koude neus in haar hals. "Ons geheim, klinkt goed," Werd er zachtjes gemauwd waarop de witte tom nog breder grijnsde. "Daar ben ik helemaal mee eens, mop" Sprak hij terug in haar oor. Wetend dat hij waarschijnlijk een pak slaag zou krijgen als haar broer uit het niks zou verschijnen maar dat was een zorg waar hij zich druk om kon maken wanneer dat zal gebeuren. White zou zijn pleziertje niet verpesten door een of andere beschermde familie lid door zijn kop te laten spoken. Hij wou zijn aandacht namelijk liever op de poes onder hem richtte.