De breedgeschouderde, gespierde, ravenzwarte kater stapte met hernieuwde energie een open plek op. Het was Bloodspill gelukt, hij was niet langer een Roque meer maar een kat die zich aangesloten had bij de BloodClan. Ergens had hij er de pest in om iemand te moeten volgen, maar het leven als een Roque werd vervelend. Letterlijk ver-velend. Daarbij vond hij het wel stoer er uit zien als je tanden aan je halsband had. Per puur geluk had hij er eentje gevonden maar tot grote afkeer van hemzelf was hij er achter gekomen dat Scourge zijn goedkeuring moest geven voor je hem mocht dragen. Met die wetenschap kwam hij tot de conclusie dat nieuwbakken BloodClan katten meer een pispaaltje waren voor de oudere, en meer ervaren katten. Bloodspill liet zijn poten stoppen voor een klein riviertje, hij bekeek zichzelf in het water en glimlachte. De wond die de kleine Ravenpaw had gemaakt over zijn rechter linker oog heelde goed, misschien zou het wel een litteken worden? Hij hoopte het ergens wel, want met littekens zag je er stoer uit. Hij glimlachte vals toen hij dacht aan het half dode lijk dat hij had achter gelaten toen een WindClan kat hem te hulp was geschoten. Bloodspill was echter er niet zo zeker van dat hij wel dood was, ten zeerste vond hij het jammer dat hij hem niet gelijk had afgemaakt. Daar plukte hij nu de wrange vruchten van. Hij maakte in zijn kop een mentale notitie dat hij dat de volgende keer ging afhandelen, hij liet zijn slachtoffers normaliter niet levend weg komen. Zijn klauwen boorde zich in de grond toen hij er aan dacht, hij wilde bloed aan zijn poten. Hij duwde zich vooruit en sprong op een gladde kei die in het riviertje lag, toen hij dreigde er van af te glijden sprong hij klauwend met zijn nagels naar de overkant. Blij dat hij niet nat was geworden trippelde hij geduldig naar het struikgewas, maar hij stopte echter toen hij geritsel hoorde in de struiken. Kalm ging hij zitten met zijn spieren aangespannen en zijn ijzige blik gericht op de bron van het geritsel, afwachtend welk dier er uit zou komen.
What is the music of life? Silence, my brother.
When God is gone and the Devil takes hold,
who will have mercy on your soul † 
Onderwerp: Silence 
do 20 okt 2011 - 10:57