Princess Caraboo ll Dotkit

Dotkit lag wat op haar zij te rusten en naar de slapende kittens te kijken. Zij was als enige van haar nestje wakker en dus had ze niet echt iemand om mee te spelen. De meesten deden hun dutje of lagen net als zij ook lui op hun zij, kijkend naar hun omgeving. De meeste queens waren weggegaan om te jagen en dat wilde dus zeggen dat er dadelijk andere katten zouden komen om op hun te letten. Het was dan ook op deze manier dat Dotkit de meeste Clanmates leerde kennen. Ze vond elke ervaring al even leuk als de vorige en tot nu toe had ze niemand ontmoet die ze echt onaardig vond. Sowieso was ze niet al te makkelijk boos te krijgen; ze gaf iemand veel kansen voordat het echt te veel voor haar werd. Misschien was dat aan de ene kant naïef, maar aan de andere kant wist ze ook dat zij een kat was waar veel katten graag mee om wilden gaan. Of dat gevoel kreeg ze toch meestal als ze met anderen praatten. Haar blik viel op een she-cat die met een nogal norse uitdrukking naar binnen kwam. Dotkit was echter niet iemand die zich door zoiets tegen liet houden. Nee, een norse uitdrukking zorgde er juist voor dat haar nieuwsgierigheid gewekt werd; misschien kon ze er wel voor zorgen dat ze deze kat kon opbeuren. En dus stond ze op en checkte snel of ze zich niet meer zo moe voelde als daarnet. Toen ze merkte dat ze er goed voor kon gaan, liep ze op de redelijk jong lijkende kat af. “Hallo!” mauwde ze vrolijk; haar zachte gesnor was duidelijk hoorbaar voor diegenen die zich erop concentreerden. En aangezien het nu redelijk stil was in de nursery was het duidelijk hoorbaar. “Kom jij vandaag met ons spelen?” Haar groene oogjes keken de nieuwkomer nieuwsgierig aan, een twinkeling opspelend in haar blik.

Dotkit sloeg met haar staartje. Ze kreeg geen negatief antwoord, maar het was nu ook weer niet positief te noemen. Het was een beetje… afwerend. Ja, dat was wel het juiste woord ervoor. De she-cat had haar ogen vernauwd alsof ze naar een vijand keek en vroeg vervolgens of ze geen vriendjes had om mee te spelen. Betekende dat dat ze niet met Dotkit wilde spelen? Ze vouwde haar oortjes een beetje zielig in haar nek terwijl ze van haar poten terug naar de kat keek. Ze had gehoord over katten die het niet leuk vonden om in de buurt van kittens te zijn, maar ze had alleen niet gedacht dat zo’n katten zich in haar Clan zouden bevinden. Tot nu toe had ze enkel katten ontmoet die het echt leuk vonden om met haar te spelen. Misschien had deze kat gewoon een slechte dag. Misschien vond ze het normaal gezien heel leuk om met kittens te spelen, maar voelde ze zich somber en had daardoor geen zin meer. Met herpakte motivatie begonnen Dotkit’s groene oogjes weer vrolijk te twinkelen. “Nee, mijn vriendjes slapen,” zei ze oprechte toon tegen de warrior. “En ik was eigenlijk aan het hopen dat ik eens kon spelen met iemand die veel ouder en groter dan me is. Mama wil wel met me spelen, maar ze zegt dat ze dan snel moe wordt en dat ze bovendien veel taken heeft.” Ze keek langs de she-cat, peilend of ze haar volgende vraag wel zou stellen. “Maar jij hebt nu niks te doen, toch?” Ze hoopte dat het niet verkeerd over zou komen.