The struggle is real

Rookkit was vanaf haar eerste ademhaling al zwakker geweest dan menig andere kat en het was al heel wat dat ze überhaupt hier nog rond dartelde. Het nadeel daarvan was dat vrijwel alle dagelijkse taken haar een stuk zwaarder lagen, het voordeel was natuurlijk dat ze als een ware kruidenkoningin de Medicine cats den in kon stappen. Met haar kop in de lucht en een zekere pas kwam ze weer binnen denderen, zoals ze wel vaker haar zusje hier overviel. Immers kwam ze hier zo vaak, dat ze de boel wel een beetje kende. Iemand die dat niet deed, was haar vriendinnetje Kjootpaw, die hier net pas gesettelde was. Rookkit vond het enig, zo zag ze de poes vaker. Anderzijds was ze een beetje bang dat Coyote na Panthergrowl van haar afgepakt te hebben, nu ook Chivysniff zou afpakken. Ze zouden zien.."Hee Broekkit!" Haar ogen lichtten enthousiast op bij het horen van haar bijnaam. "Yooo Kj-" haar stem stierf weg en ging snel over in een behoorlijke hoestbui, waarbij haar hele lichaam krom trok door de inspanning. "Blegh!" sprak de poes wat geïrriteerd toen de bui weer wat was weggeëbd en was duidelijk geïrriteerd door d'r slechte longen. Rokershoestje op zo'n jonge leeftijd? Man man man. Wat zal papa wel niet denken. "Wat kom je hier doen?" meteen schoten haar oortjes weer overeind. "Plantjes!" klonk haar stem nog een beetje raspend van de eerdere hoestbui, waarna haar blauwe ogen op de blaadjes voor Kjootpaw's neus vielen. Met een grijns van oor tot oor sloeg ze enthousiast op het blaadje. "Oh! Oh die ken ik! Dat is Hoefs... Hoers... Hoed... Blad," een frons trok over haar gelaat. Hm. "Mag ik daar eentje van Kjoot? Dat helpt tegen m'n hoesten," dat gaf haar zusje Chivysniff wel eens.

Haar iets oudere vriendin leek te moeten grinniken. Hey! "Hoefblad," De ander keek trots. Pfuh, dat wist zij ook wel hoor. "Ja ja ja, ik testte alleen maar of jij het nog wist, hoor," bedacht ze even, waarna ze resoluut knikte, heel tevreden met haar uitgedachte leugen. Hoersblad. "Ja hoor," antwoordde de ander vrolijk en Rookkit grijnsde haar tanden bloot. Mooi zo! Alleen... Wel een beetje jammer dat ze weer dat vieze spul in haar bek moest proppen. Bah. Het was dat ze wist dat ze zich hierna beter zou voelen, anders had ze mooi niet gedaan hoor. "Kauw er een paar momenten op en spuug het daarna uit, oké?" ze knikte maar had het blad al in haar mond gepropt waar ze dan ook even op kauwde en een vies gezicht trok. "Blegh," mopperde ze toen ze het had uitgespuugd in een vies pulpje. "Kjooooooo-ooot!" klonk er toen klagelijk, want ze had toch geen zin om nu weer terug te gaan. "Ik vind het stom dat we nu nooit in dezelfde den kunnen slapen,"

"Zo zo, dus jij bent opeens de ware medicine cat hier? Ik dacht al zoiets, Chivy was zo fake," Rookkit zag ergens ook wel dat ze er niet intrapte, maar speelde het spelletje dolgraag mee. "Pfft, tssk, echt hoor. Wat een kluns is dat," klonk haar stem overdreven klagend maar toen ze Kjootpaw weer aan keek lag er een duidelijke, ondeugende twinkeling in haar blauwe oogjes. Kort gniffelde ze en keek even om zich heen of haar grote zus stiekem mee aan het luisteren was, maar dat bleek gelukkig niet het geval te zijn. Nadat Rookkit braaf haar medicijn had genomen veerde het poesje weer overeind, wetend dat ze waarschijnlijk weer weg zou moeten, maar daar had ze helemaal geen zin. Dus riep ze de bijnaam van haar vriendin door de den en klaagde nu over het feit dat ze niet meer samen sliepen. "Zeg dat maar niet te snel hoor, straks adopteer ik je als mijn huisdier en stop ik je hier ergens in deze den zodat jij nooit meer ergens heen kan." natuurlijk, Coyotepaw maakte misschien een grapje, maar Rookkit haar ogen begonnen meteen te glinsteren. "Oh! Oh jaaa! Sleepovers!" piepte ze zo enthousiast dat ze acuut weer een hoestbui kreeg. Ongeduldig blafte de kitten totdat haar keel er pijn van deed, maar ze wilde té graag verder praten om er echt voorzichtig mee te zijn. "Ik kom gewoon vaak hier slapen, bij jou! En dan kunnen we een sleepover doen, met mos gevechten en eh, roddelen, en praten over jongens!" Ja hoor, ze zag het al helemaal voor zich. "Dat gaan we doen, toch Kjoot..?" met haar beste puppy ogen en een klein, smekend pruillipje keek ze de andere poes aan. Als ze dat bij haar vader deed kreeg ze vrijwel alles voor elkaar, dus hopelijk zou haar magie ook op Kjoot werken...

Met grote blauw oogjes vol hoop keek ze op naar haar wat oudere vriendin. Hoewel ze eerstw at jaloers was geweest omdat Coyote haar papa als mentor had, was dat nu wel weggevaagd. Kjoot zat veilig in de medicine cat den met haar grote zus, dus had ze papa weer voor zichzelf! En Kjoot mocht zichzelf nu haar vriendin noemen, want ondanks dat de poes een stukje ouder was mocht Rookpaw haar ontzettend en keek op naar de medicine cat apprentice, een beetje zoals ze dat deed bij haar andere zus. Kjoot was haar coole, oudere puber vriend die alles wist van kruiden! Hoe cool was dat. "Sowieso! Misschien mag je wel meedoen met de feestjes die Littlepaw, Bugpaw, Chivysniff en ik houden." haar blik ging van intens vrolijk, naar een beetje beledigd. "Hebben jullie altijd feestjes zonder mij gehad dan?" piepte ze wat beteuterd. Hoeveel feestjes waren er wel niet al geweest waar ze niet was uitgenodigd? Natuurlijk snapte ze ergens wel dat Coyote ook gewoon andere vrienden mocht hebben, maar leuk vond ze het niet.