{Beechkit} Big jaws comes to steal crying children

Pepperkit's plan klonk niet als een slecht idee, maar ze wist wel dat het lastig zou worden om helemaal niet ontdekt te worden. "Dat moeten we dan snel een keer doen als ik apprentice ben!" Sprak ze naar de kitten. Nu was het alleen tijd voor de warriors den en ze liep naar de ingang toe waar ze haar kopje kort naar binnen liet gaan. Ze kon niet door de volledige den kijken, maar voor nu leken er in ieder geval geen warriors te zijn die ook wakker waren. "Lijkt erop dat er geen warriors zijn die wakker zijn, zullen we naar binnen gaan?" Hier hadden ze een grotere kans om de den uit gegooid te worden wanneer ze eenmaal binnen waren, maar dat maakte haar niks uit.

Mooi, Pepperkit wilde mee naar binnen. Na hier zeker van te zijn stapte Beechkit zelf de den binnen en liet haar ogen rondgaan. Ze moesten oppassen dat ze niemand lastig zouden vallen, maar verder zouden ze gewoon rond kunnen kijken. De warriors den was in ieder geval een stuk groter dan de apprentices den en dat was ook te zien, vooral de hoeveelheid nesten was een stuk meer hier. "De warriors den is veel groter." Sprak ze dan nu ook wat zachter. Als een warrior twee kittens hier zou vinden, dan zouden ze daar absoluut niet blij mee zijn.

Beechkit merkte de gaap van Pepperkit op, waardoor ze voor een moment stilstond bij wat ze al allemaal hadden gedaan. Misschien dat het toch beter was om niet het hele kamp in een dag te proberen te doen. Er was altijd een ander moment waarop ze de rest zouden kunnen bekijken. Toch besloot ze eerst de vraag te beantwoorden. "Nadat ik klaar ben met apprentice zijn." Ze had tenslotte geen idee hoe lang het zou duren, maar waarschijnlijk ongeveer net zo lang als ze in de nursery was geweest. "Zullen we zo terug naar de nursery gaan, dan kunnen we een andere keer de rest wel bekijken." Stelde ze voor. Zelf had ze misschien nog genoeg energie, maar Pepperkit was jonger.

Het was duidelijk dat Pepperkit moe was en voor een moment was ze bang dat de kitten hier terplekke in slaap zou vallen en dat ze haar dan terug naar de nursery zou moeten zien te krijgen, maar het enige dat gebeurde was dat Pepperkit tegen haar aanleunde en dat kon ze wel hebben. Ze knikte dan ook kort en duwde de kitten voorzichtig naar de uitgang van de warriors den, de kitten mocht zoveel tegen haar aanleunen als ze wilde, maar als ze haar eigen poten nog kon bewegen was dat iets makkelijker. Ze stapte zelf dan ook richting de nursery en hoopte dat Pepperkit hetzelfde zou doen.

Langzaam maakten ze hun weg naar de nursery tot ze eindelijk binnen waren. Eenmaal daar plofte Pepperkit meteen in haar nest en Beechkit wilde ergens hetzelfde doen. Ze hadden tenslotte een heel stuk door het kamp gelopen en dingen uitleggen was soms toch vermoeiender dan je zou denken. "Rust maar lekker uit." Sprak ze nog naar de jongere kitten. "We kunnen morgen of een andere dag altijd wat nieuws doen." Met die woorden draaide ze zich weg van Pepperkit en liep ze naar haar eigen nest waar ze zich in neer legde.