Wilderness of danger and beauty

great spirits

of all who lived before, take our paws and lead us. fill our hearts and souls with all you know

De lucht boven haar kleurde langzaam steeds verder naar een grijzige kleur. Fawnstep liet haar ogen over het verwoestte gebied gaan, wat er na al die manen dat ze leefde nog altijd uitgestorven bij lag. Een koude bries zorgde ervoor dat ze haar nagels dieper in de schors plantte en haar vacht iets opzette. Het duurde niet lang voordat sneeuwvlokjes naar beneden dwarrelden. Ze had zich op de achtergrond gehouden de laatste manen, was haar eigen gangetje gegaan en had zo hier en daar een poot bijgeholpen waar dat mogelijk was. Niemand bekommerde zich om haar, een verbetering ten opzichte van wat ze normaal gewend was. Ze stond niet langer meer in de volle aandacht, men was gestopt met de roddels die vroeger vaak genoeg door het kamp gingen. Ze had eindelijk een soort van.. rust. De wind bracht een bekende geur mee en de kattin draaide haar kop wat bij, neerkijkend naar de kater die de boom zou passeren binnen nu en een aantal seconden. De stam wierp een schaduw over haar, waardoor haar vacht zich wat vermengde met de achtergrond. Haar ijsblauwe ogen waren echter nog wel goed zichtbaar.

LIONROAR

♔ nickdiazfan

Spoiler:

Geconcentreerd liep de kater langs de Burnt Sycamore. Het vinden van prooi in deze tijden was lastig, vooral met de relatief witte vacht van hem, maar toch moest hij zijn taken doen. Hij zou niet terugkeren zonder prooi. Het bleek echter een stuk lastiger zijn dan normaal vandaag, vooral toen zachte vlokken sneeuw opeens naar beneden begonnen te dalen. Starclan. Waarom? Hij zuchtte en ging zitten, waarna hij zijn staart voor zijn poten bewoog. Het was pas toen de wind de andere kant op keerde, dat hij haar opmerkte. Fawnstep. Hij keek omhoog naar de zwarte kattin. "Fawnstep," Begroette hij haar vriendelijk. "Aan het genieten van het uitzicht?" Glimlachte hij.

After the smoke clears and the flames subside, a thousand eyes were upon me
Soulles, and without mind will there never be an end? If I could be forgiven,
every breath would be a prayer
Wilderness of danger and beauty Nq9r8p

Spoiler:

Stilletjes bleef de zwarte kattin zitten. Haar ogen volgde de grote kater die zich zo diep leek te concentreren dat hij haar niet eens had zien zitten. Ze had al een tijdje niet meer met hem gesproken, ondanks dat er een periode was geweest dat ze elkaar veel hadden gesteund. Fawnstep was nu eenmaal een buitenbeentje, al was Lionroar dat in zekere zin ook omdat hij niet opgegroeid was in ShadowClan. Haar mondhoeken trokken omhoog toen de kater haar opmerkte nadat hij onder de boom was gaan zitten. "Lionroar," begroette ze hem terug terwijl ze naar beneden tuurde. Heel erg hoog zat ze niet, daarvoor waren de takken niet stevig genoeg. Fawnstep liet een instemmende 'hmn' horen en keek kort weer naar het uitzicht wat ze had. "Je zou het ook eens moeten proberen." Met een glimlach keek ze weer naar beneden om zijn reactie te zien.

Spoiler:

Onderwerp: Re: Wilderness of danger and beauty