(OPEN) 11 moons and still here

Daar zat hij dan, Merlinkit, de held van het nest. Hij was niet iemand die zich voorttrok en andere siblings de les las. Hij wilde anderen helpen, hen bijstaan bij hun plannetjes. Als hij echter alleen was, moest hij iets anders doen dan iemand te helpen. Dat was nogal moeilijk als er niemand te helpen viel. Hij was namelijk ziek gevallen op de leeftijd dat hij apprentice had moeten worden. Moons aan een stuk was hij ziek geweest. Hij had Greencough gehad en nadien ook nog Whitecough, een zware ziekte voor een kitten, die momenteel geen kitten meer moest zijn. Hij bereikte zelfs bijna de leeftijd dat je als apprentice warrior kon worden. Niet dat de kater daar echt mee bezig was. Hij was wat blijven steken in zijn kittenleeftijd en gedrag. De ziekte had hem zijn kittentijd ontnomen en die moest dan ook ingehaald worden. Hij was een heel stuk groter dan de kittens die wel onder de 6moons waren. Nu hij de ziekte overwonnen had, zou hij de eerst volgende ceremonie apprentice worden. Net zoals elke kitten die apprentice werd, was hij enorm enthousiast, zich geen zorgen makend over zijn huidige leeftijd. De kitten was nieuwsgierig naar wat er daar buiten was, wie daar allemaal was en welke avonturen hij daar kon beleven. De jonge kat had nood aan beweging, nood aan de trainingen die zijn broers en zusjes al moons aan een stuk bezig hielden.

Open
Note: Merlinkit is momenteel 11moons

Iets aparts was haar de afgelopen dagen opgevallen. Een kat was naar de nursery gekomen en bleef daar blijkbaar ook slapen, maar voor haar leek de kater veel te oud om in de nursery te verblijven. Met een frons liep ze dan ook naar hem toe en ging voor hem staan. "Wat doe jij in de nursery?" Het was misschien wat onbeleefd om het zo direct te vragen, maar ze had het zich al een paar dagen afgevraagd en was nu dan ook benieuwd naar het antwoord. Ze wist vrijwel zeker dat als ze het Amberstorm zou vragen ze geen antwoord zou krijgen, want de poes leek haar niet te mogen.

Zijn tijd in de medicine den waren nu verleden tijd, wat hij toch wel goed vond. Nu kon hij tenminste contact leggen met zijn leeftijdsgenootjes. Alhoewel, leeftijdsgenootjes? De kittens in de nursery waren allemaal jonger dan hem. Hij kende de kitten heel vaag van de periode dat hij even terug naar de nursery was mogen gaan. Hij kon zich herineren dat deze kitten geen ouders meer had of toch geen bekende ouders. "Wat doe jij in de nursery?" Even draaide hij zijn kopje opzij. Wat bedoelde ze? Dat hij 11moons was en een apprentice hoorde te zijn, was nog niet helemaal tot hem doorgedrongen. "Slapen?" antwoorde hij dan ook, alsof het normaal was. Even keek hij naar zijn poten. "Staan bedoel ik!" verbeterde hij zichzelf vlug. "Wat doe jij hier?" vroeg hij als wedervraag. Dat werd vaak gedaan. Hoe gaat het? Goed en hoe gaat het met jouw? Zo ging dat toch.

Ze hield haar kop schuin bij zijn antwoord. Waarom zou een kater van deze leeftijd nog slapen in de nursery? Ze kon het begrijpen als hij op bezoek kwam, maar hij was er de afgelopen paar dagen al vaker geweest. "Waarom zou je nog in de nursery slapen?" Misschien dat dat haar vraag wat duidelijker maakte. Ze kreeg dezelfde vraag terug van de kater en kort keek ze hem verward aan. "Ik moet hier nog blijven tot ik apprentice ben." Antwoordde ze, ook al kon ze natuurlijk wel de nursery gewoon uitlopen. "Maar ik mag de nursery natuurlijk wel uit." Voegde ze er dan ook wat haastig aantoe.