Darkness is all I see

Onderwerp: Darkness is all I see do 5 sep 2019 - 15:27

Ook al stond Chillykit nu al vier manen met nieuwsgierige blik in dit leven, toch waren er dingen die haar bléven verbazen. Zoals de nacht, bijvoorbeeld. Ze was geschrokken toen ze haar oogjes opendeed en het helemaal geen verschil leek uit te maken; al was dat bij nader onderzoek niet helemaal waar. Ze kon schimmen zien, vormen, lichte verschillen in duisternis - maar geen kleuren of details, zoals overdag. En hoe meer ze keek, hoe meer ze zag. Het was verbazingwekkend en ergens werd haar jonge breintje herinnert aan het moment dat ze voor het eerst haar oogjes opendeed. Dat herinnerde ze zich niet meer bewust, maar het gevoel zou haar altijd bijblijven. Het dichtste dat ze er nu bij kon komen was door haar oogjes te sluiten en weer open te doen, en opnieuw alle details te ontcijferen uit haar omgeving. Dat herhaalde ze een paar keer; open, dicht, open, dicht, open- Aah! Plots zat er een kitten recht voor haar snuitje. Het grijze poesje schrok en tuimelde achteruit.

+Darkkit eerst

Onderwerp: Re: Darkness is all I see ma 16 sep 2019 - 15:10

Stilletjes was het jonge katertje uit zijn nest gekropen. Hij wierp even een blik achterom, om te kijken als één van zijn broertjes of zusjes hem niet gevolgd had, maar zo te zien hadden ze niet gemerkt dat Darkkit het nest had verlaten. Zijn oogjes, die nog steeds blauw waren, keken de Nursery rond. Waar zou hij heen gaan? Al snel vielen zijn oogjes op een grijze kitten. Darkkit trippelde naar de andere toe en ging zitten. Maar voordat hij ook nog iets had kunnen zeggen, tuimelde de andere kitten geschrokken achteruit. De plotse beweging van de ander liet Darkkit ook een beetje schrikken, zijn kleine oortjes lagen plat in ze nekje. Langzaam stond hij weer op, hij wou het poesje niet nog een keer laten schrikken en hij was zelf toch ook best wel een beetje geschrokken. Het was helemaal niet zijn bedoeling geweest de andere te laten schrikken. Hij wou vragen als alles goed was met de andere, echter kwam er niet veel meer uit zijn bekje dan een paar vragende piepjes.