| | Rushing Water [Dovefeather] | |
| | Onderwerp: Rushing Water [Dovefeather] vr 1 maa 2019 - 20:44 | |
| In het verleden had hij wellicht niet zoals zijn moeder als Apprentice bij de Fourtrees gestaan. Hij was nog maar een jonge kitten geweest toen de vier Clan op reis waren gegaan; waardoor hij was opgegroeid met de andere Clans aan zijn zijde; dat terwijl er in zijn jonge leventje heel veel drama had afgespeeld. Zijn vader was niet trouw geweest aan zijn moeder Redpetal, waardoor haar hart was gebroken door Branchtrove's gedrag. Niet alleen dat maar ook een van zijn zussen had de tocht niet mogen overleven en zou voor altijd Bunnykit heten. Met zijn bruin gestreepte vacht, zag hij er net zoals zijn moeder knap en sierlijk uit. Al was hij dan niet roodkleurig, zijn patroon en bouw mocht dan wel meer naar haar kant neigen maar zijn kleur was van zijn vader afkomstig die ook bij de zussen van zijn moeder kittens had verwekt. Het leven was hard, waardoor de kater vastbesloten was die van hem niet nog moeilijker te maken. In plaats daarvan probeerde hij in alle rust en vrede zijn taken zo goed mogelijk uit te voeren en zijn moeder trots te maken op zijn doen en laten. Immers had hij haar nodig, meer dan hij ooit toe zou willen geven. Ook al wist hij zelf ook wel dat zijn moeder er niet altijd voor hem kon zijn. Het zachte briesje blies door zijn korte vacht heen terwijl hij zijn neus ietwat ophaalde, een bekende geur bereikte zijn neusgaten; bekend als in, een geur van een van de vier Clans. Riverclan; alert schoot zijn sierlijke kop omhoog waarna hij de betreffende Riverclanner aan keek. "Hallo," Sprak hij vriendelijk, op een warme toon die een soort rust en vrede met zich mee droeg.
|
| | | xx 76 Afwezig Love
| |
| Onderwerp: Re: Rushing Water [Dovefeather] za 2 maa 2019 - 19:34 | |
|
Dovefeather was een rustige she-cat die vaak vanaf de zijlijn toe keek hoe de clan zich bezig hield met politieken standpunten. Zoals nu leek haar clan een andere clan te willen aanvallen terwijl zij juist dacht dat dit niet een goeie zet zou zijn. Hoe graag en vaak ze ook met Butterstar's woorden eens wou zijn vond de calico warrior het ditmaal geen goed idee om de clan die op de heides leefde aan te vallen. Ze hadden tenslotte een strenge winter achter de rug en hoewel er afgelopen week een paar dagen zon geweest was, was het nog altijd officieel leafbare. Het weer kon zo weer overslaan en kon er binnen een halve dag weer een pak sneeuw op de grond liggen. Ook hielp het niet dat er zo veel tekortkoming was aan vers prooi.. dus waarom zouden zich met deze slechte conditie Windclan aanvallen? Ze was mee geweest om Windclan toen te helpen toen Oceanstar hen hulp gevraagd had om de clan te beschermen tegen zowel honden, twolegs en een vos. Butterstar, zij en een groep andere warrior hadden geholpen en toen was er iets in een bepaalde seconde gebeurd waardoor het leek alsof haar leider nu de hele woud wou uitroeien. Gelukkig was het nog niet gebeurd maar ze vreesde elke dag dat plots Butter en Panhter de clan zouden bijeenroepen om op oorlogspas te gaan. Een huivering gleed over haar rug, ze vocht graag mee om andere te helpen en te beschermen maar niet om niks. De mooie Riverclan she-cat hield halt toen ze doorhad dat haar gedachtes haar zo ver van de realiteit had getrokken dat ze een behoorlijke stuk gewandeld had, de grens van Riverclan was gepasseerd en nu stond ze hier: bij de vier enorme eikenbomen die de Four trees genoemd werden. Even gleed haar mooie luchtblauwe ogen gefascineerd rond. Ze was hier al vaker geweest maar toch bleef het een geweldig aanzicht. "Hallo," Klonk er vriendelijk en warm achter haar. Dovefeather schrok van de plotse stem en keek achterom. Een tom met een bruine tabby vacht stond een paar staartlentes veder op. Beleefd knikte ze naar hem en glimlachte. "Goedemiddag" Klonk haar vriendelijke stem terug. De geur die rond hem hing vertelde haar dat hij afkomstig was van Thunderclan. "Ik stoor niet hoop ik?" Mauwde ze vervolgens met een verlegen trek van haar oortje. Misschien was de tom de rust aan het opzoeken en kwam zij het verstoren met haar geklets.
|
| | | | Onderwerp: Re: Rushing Water [Dovefeather] di 5 maa 2019 - 13:32 | |
| Het leek erop dat de ander, een Riverclan kattin hem nog niet direct had opgemerkt. De Fourtrees waren een plek waar de vier Clans samenkwamen. Hij was als kitten opgegroeid tussen Riverclan, Windclan en Shadowclan katten. Dat betekende dan ook dat hij de regels wellicht anders zag en de spanningen tussen de vier Clans niet geheel begreep. Natuurlijk was hij als Warrior op de Code gericht maar vechtten met andere Clans wilde hij het liefste beperken. Al met al wilde hij vooral zijn moeder in bescherming nemen. Zeker nu ze definitief een Queen was geworden en voor de toekomst van de Clan zorgde. Beleefd knikte de calico naar de bruine kater voordat ze glimlachte. "Goedemiddag," Klonk er even vriendelijk terug waardoor de kater haar op een ontspannen manier in zich opnam. "Ik had niet verwacht dat een ander zich hier zou bevinden. De meeste katten lijken de andere Clans te mijdden." Sprak hij op een zachte toon. "Ik stoor niet hoop ik?" Vroeg de kattin waardoor hij glimlachend zijn kop schudde. Een vriendelijke kattin zou hem nooit kunnen storen. Hij was niet uit op een relatie of het krijgen van een familie. Echter een goede band smeden met andere katten en een vriendschap en wellicht wat onschuldig geflirt was wel iets waar hij zich in kon vinden.
|
| | | xx 76 Afwezig Love
| |
| Onderwerp: Re: Rushing Water [Dovefeather] vr 22 maa 2019 - 14:24 | |
|
De she-cat die een mooie donker gevlekte pels bezat was bij de fourtrees aangelopen en kwam daar een gestreepte Thunderclanner tegen. Haar ogen maakte meteen contact met de zijne waardoor ze verlegen haar kopje weg kantelde. Ze was altijd wat beschroomd naar andere clanners toe maar de bruine tom kwam vriendelijk naar voren waarop ze al snel haar hemelsblauwe ogen weer op die van hem richtte. Haar stem klonk net zo vriendelijk als die van de Thunderclan warrior toen ze hem terug begroette en daarna vroeg als ze hem aan het storen was. Vaak kwamen katten niet hier bij de grote vier eikenbomen wanneer er geen gathering was, toch kwam er hier zo nu en katten aan gedruppeld om vaak tot rust te komen. Zelf ging Dovefeather altijd ergens bij de rivier zitten om haar hoofd leeg te maken maar de kans was daar altijd groot dat er een clangenoot voorbij zou komen. Als ze echt haar rust wou pakken dan ging ze liever een eindje lopen naar bijvoorbeeld de Fourtrees waar het vaak rustig was. Het was dan ook echt toeval als hier twee katten op het zelfde moment zaten- alsof het lot bepaald had dat de twee elkaar hier zouden ontmoette vandaag. "Ik had niet verwacht dat een ander zich hier zou bevinden. De meeste katten lijken de andere Clans te mijdden." Sprak de bruine tabby terug waarop de she-cat even met haar voorpootjes schuifelde. "Ik kan me niet herinneren dat er ooit een tijd geweest was dat de clans elkaar niet vermijden." Mauwde ze met een zachte lachje. Zover zij nog kon heugen was er altijd wel wat geweest waardoor de clans elkaar liever kwijt dan rijk waren, maar nog altijd woonde ze met alle vier hier in het bos. Jaar in jaar uit, al eeuwen lang. Ze snapte niet waarom er spanning hing, konden de clans beter niet eens ooit vrede sluiten? Dat zou stuk beter zijn voor iedereen. Maar dat was haar denkwerk, er waren zat andere katten die dachten dat het beter was om constant oorlog te voeren voor een vis. "Maar want onbeleefd van me- ik kan je naam niet meer herinneren van de gatherings.. hoe mag ik je ook alweer noemen, Thunderclanner?" Mauwde ze met een grijnsje op haar warme snoet. Het woord Thunderclanner sprak ze uit op een uitdagender toon maar nog altijd beleefd.
|
| | | | Onderwerp: Re: Rushing Water [Dovefeather] vr 22 maa 2019 - 20:10 | |
| Het was nog lang niet zo'n vervelende Riverclanner. De kater wist dondergoed dat de meeste katten niet hier vriendelijk bijeen kwamen af gezien van de Gathering die elke Moon gehouden werd. Natuurlijk hadden de Clans in zijn jeugd elkaar gesteund, het was dan ook noodzaak geweest. Immers was er zoveel gebeurd in en rondom Thunderclan en de andere drie Clans dat ze op pad waren gestuurd naar de Tribe. Het was natuurlijk wennen geweest om weer terug te komen waarna iedereen weer vijandelijk deed tegenover elkaar. Het koste zoveel energie, aan de andere kant had hij niet bepaald veel vrienden gemaakt in de andere drie Clans en zich vooral bezig gehouden met zijn eigen familie, die al dramatisch genoeg in elkaar stak. Zijn moeder Redpetal was gebroken geweest door de liefde, en haar liefdevolle hart was in duizend stukjes uiteen gevallen. Iets dat de kater zijn vader nooit had vergeven, dat was dan ook de reden waarom hij zich niet echt bezig hield met een serieuze relatie in zijn Clan. Strak zou hij het net zo erg verpesten als zijn vader, dat kon hij een knappe en liefdevolle kat niet aandoen. Daarnaast had niemand echt zijn oog gevonden, al kon hij af en toe wel even flirten. Op die manier viel het niet al te veel op, immers had hij de leeftijd bereikt waarop zijn ouders hem hadden gekregen samen met zijn twee zussen. Voorzichtig sprak hij de knappe Riverclan kattin aan, die duidelijk net zoals hem de rust van haar eigen gedachten had opgezocht. De donkere kattin schuifelde even met haar poten, toen hij sprak over de manier waarop de Clans met elkaar om gingen. Ze probeerden elkaar te mijden en niet tot last te zijn. Zich houdende aan de Warrior Code, waardoor ze meestal redelijk naast elkaar konden leven. Als de nood hoog lag kwamen ze elkaar te hulp, maar soms in strenge Leafbares lag de druk zo hoog op de Warriors, dat de spanning hoog opliepen en er gevochten werd. Zodat de kittens en Queens gevoed konden worden. Riverclan en Thunderclan stonden om dit soort spanningen bekend, ook al had hij deze tijdens Leafbare niet waargenomen. "Ik kan me niet herinneren dat er ooit een tijd geweest was dat de clans elkaar niet vermijden." Mauwde de iets oudere kattin met een zwak glimlachje waarop hij langzaam knikte. Zelfs toen ze bij elkaar woonden leken ze op gesplitst in vier groepen. Al leken sommige katten nog steeds vredelievend te zijn naar elkaar. "Maar want onbeleefd van me- ik kan je naam niet meer herinneren van de gatherings.. hoe mag ik je ook alweer noemen, Thunderclanner?" Klonk er terwijl de kater in gedachten verzonken naar het verleden terug dacht, het verleden dat vele harten had beïnvloed. Daarnaast maakte hij zich zoals altijd zorgen om zijn moeder. Hoopte dat ze ooit de rust en liefde weer kon vinden, want als een kattin dit verdiende was dat zijn moeder wel. De stem was nog warm, terwijl ze hem ietwat uitdagend toesprak. De kater drukte zijn borst vooruit voordat hij voorzichtig sprak, zijn stem kalm maar de ondertoon sprak van lichte humor. "Cedartree, en ik kom ook niet echt op Gatherings, wellicht dat we elkaar als jonge katten ontmoet hebben in de bergen." Sprak hij lachend. Al hadden de bergen ook veel problemen met zich meegebracht, waaronder de dood van zijn zus Bunnykit.
|
| | | xx 76 Afwezig Love
| |
| Onderwerp: Re: Rushing Water [Dovefeather] za 30 maa 2019 - 19:24 | |
|
De Riverclan warrior was gaan zitten. Haar hemelsblauwe ogen warm gericht op de tom voor haar. Ze herkende hem licht, waarschijnlijk wel vaker rond gezien maar nooit echt een op een contact gehad met de ander. Zijn naam wist de gevlekte she-cat dan ook niet waarop ze haar excuus aanbood op haar slechte geheugen en naar zijn naam vroeg. De tom vertelde haar dat hij niet vaak op de gathering's kwam waar zij juist wel vaak te vinden viel. Ze vond het altijd interessant om te horen hoe het ging in de andere clans, en niet eens om te hopen dat het slecht met hun ging wat de meeste Riverclanners hun ego streek als dat wel het geval was. Het was gewoon omdat ze altijd hoopte dat anderen katten niet hoefde te lijden. Ze vond het hele idee om elkaar van het kaart te vernietigen echt een heel naar idee. Vechten, moorden, verhongeren omdat sommige katten zich zo heilig vonden en geen klein jacht gebied wou afstaan aan anderen. Verschrikkelijk was het maar toch waar. De code was ze trouw maar ze waren nu generaties veder, werd het geen tijd om sommige dingen te schrappen of gewoon .. wat makkelijker te zijn? Waarom konden ze elkaar gewoon niet helpen in plaats van te bevechten? Alles zou dan zo veel makkelijker zijn.. De poes wou even zuchtte maar ze hield haar lippen op elkaar. "Cedartree, en ik kom ook niet echt op Gatherings, wellicht dat we elkaar als jonge katten ontmoet hebben in de bergen." Dovefeather glimlachte zachtjes. De tom had een mooie naam vond ze. Mooier dan de hare, die was simpel en wat sneller voorkomend. "Ik stel dan voor om wat vaker naar de gatherings te komen, Cedartree. Misschien kruizen onze paden dan wat vaker." Sprak ze met een zoete stem waarna ze een stapje naar hem toe zette. "Ik ben Dovefeather mocht je net als mij een slecht geheugen hebben. Al denk ik dat we elkaar niet echt hebben kunnen ontmoeten in de bergen, ik was vooral op de achtergrond.. door alle verliezen." Mauwde ze, nu wat treuriger maar nog wel lief en rustig.
|
| | | | Onderwerp: Re: Rushing Water [Dovefeather] zo 31 maa 2019 - 14:43 | |
| Het was geen wonder dat ze elkaar nooit eerder gesproken hadden. Immers waren ze beide jong geweest en had de kater zich nooit echt gefocust op de andere Clans. Er was voldoende aan de poot geweest in zijn eigen familie en Thunderclan waardoor hij geen avonturen buiten de Clan had opgezocht. Ook had hij geen behoefte aan de Gathering, er was weinig waarover hij wilde en kon spreken. Hij was niet egoïstisch ingesteld, hij hoopte dat het goed ging met de andere Clans maar zou Thunderclan toch altijd voorop stellen. Hen steunen zoals een Warrior dat moest doen. Toch was hij zachtaardig ingesteld en wilde hij niet gemeen gevonden worden. Zijn trots en kracht en zelfvertrouwen hingen af van andere katten. Als ze hem beloonden met complimenten dan zou hij een andere rol aannemen. Dat was zijn zwakte, hij wilde anderen het graag naar de zin maken. De knappe Riverclanner glimlachte zodra hij zich voorstelde. "Ik stel dan voor om wat vaker naar de gatherings te komen, Cedartree. Misschien kruizen onze paden dan wat vaker." Mauwde de calico wardoor hij met een kleine glimlach knikte. Als hij haar tegenkwam had hij de tijd en ruimte om in vrede te spreken. Niet dat hij geheimen van de Clan vrij zou geven maar hij kon het vaak wel vinden met anderen die geen zicht hadden op ruzie en zich konden vinden in vrede. Hij wist hoe ernstig ruzie kon zijn, hij was zijn vader niet vergeten. Van de kittens van zijn moeder leek hij het meeste op hem, wat ervoor zorgde dat hij altijd bang was net zoals hem te worden. De ander had een zoete, lieve stem. Een goed karakter, een kattin waarmee hij het had kunnen vinden als ze in zijn Clan gezeten had. Zonder twijfel. "Ik ben Dovefeather mocht je net als mij een slecht geheugen hebben. Al denk ik dat we elkaar niet echt hebben kunnen ontmoeten in de bergen, ik was vooral op de achtergrond.. door alle verliezen." Mauwde ze wat treuriger waardoor hij moeizaam slikte en langzaam knikte. "Mijn zusje is tijdens de reis overleden en mijn vader verdwenen. Ik heb mij niet bezig gehouden met andere dingen dan mijn moeder en zus." Mauwde hij zacht. Toen de waarheid naar boven kwam, was zijn wereld veranderd.
|
| | | xx 76 Afwezig Love
| |
| Onderwerp: Re: Rushing Water [Dovefeather] zo 31 maa 2019 - 16:23 | |
| De poes trok haar oortjes wat verdrietig naar achteren. Over de verloren dierbaren praten was moeilijk, het liet haar namelijk altijd terug denken aan haar jeugdliefde maar ook aan de tijd in de bergen waar zo veel goeie, lieve en sterke katten gestorven waren. Niet alleen in Riverclan maar bij alle clans waren vele doden gevallen. Verliezen waren altijd erg maar toch waren de doden altijd pijnlijker als deze persoon dicht bij je stond zoals familie, of goede vrienden. Dovefeather keek de tom dan ook met een meelevend maar ook met een warme troostende blik aan. Hij was zijn zusje verloren en zijn vader.. niemand wist waar hij was. Zou hij nog leven? Was die dood? Kwam hij ooit nog terug of leefde hij nu in Starclan? Een vraag waar je de rest van je leven mee zou zitten en ze vond het heel vervelend dat ze die last niet kon verhelpen. "Het spijt me van je verlies..- Hoe oud was je toen je je zusje verloor?" Vroeg ze zachtjes. Ze kon niet indenken hoe dat voelde om een broer of zus te verliezen. Ze was geboren als enigst kind met twee ouders die zielsveel van elkaar hielden en van haar. Ze was dan ook geboren uit liefde en niet zoals je vaak zag door een ongelukje. Ze was daar heel blij mee, in haar ogen verdiende elke kind namelijk twee ouders in plaats van een moeder/en of vader die er alleen stond. Maar tegenwoordig bestond de wereld alleen maar nog uit verraad en bedrog. Oorlogen en mis gunning. Ze wou heel graag kinderen later maar ze was bang dat er wat zou gebeuren. Ze gunde haar eigen vlees en bloed geen wereld waar ze enkel konden bedienen als slaafjes voor de leader en te sterven in gevechten door meningsverschillen.
|
| | | | Onderwerp: Re: Rushing Water [Dovefeather] zo 31 maa 2019 - 19:57 | |
| Het zag erna uit dat hij niet de enige was die een paar geliefden had verloren. Al kon hij wel met zekerheid zeggen dat hij zijn vader niet echt miste, natuurlijk had hij als enige mannelijke kat in zijn gezin het af en toe wel pittig. Immers was er niemand om naar op te kijken, behalve zijn lieftallige moeder dan. Echter had ze het net als hij druk genoeg met haar leven. Ze zorgde voor de kittens, of was oppas voor enkele van hen, terwijl hij zijn focus op het vinden van voedsel voor de clan legde. In de hoop dat iemand trots op hem zou kunnen zijn, zou zijn vader trots zijn net zoals zijn moeder? Hij wist het niet, ergens wilde hij dat hij de grote kater trots zou kunnen maken met zijn leven maar aan de andere kant was hij blij dat de kater niet meer tot hun Clan behoorde want echt aardig naar zijn moeder was hij niet geweest. Hij herinnerde het gebroken hart van de rode kattin als geen ander. Hij mocht jong zijn, maar zo iets vergat een kat niet snel. Meelevend en troostend keek de ander hem aan, maar hij toonde geen verdriet, zijn ogen stonden kalm en helder. Alsof het hem niets deed, echte katers huilden niet. "Het spijt me van je verlies..- Hoe oud was je toen je je zusje verloor?" Vroeg de kattin voorzichtig en zachtjes. De kater haalde zijn schouders lichtjes op. "Bunnykit, ze was een kitten net als ons. Mijn tweede zus." Mauwde hij zacht, hij wist dat zijn moeder het verlies ook zwaar gevoeld had. Hoe zijn familie uit elkaar was gevallen nadat zijn vader kittens had gekregen met de zussen van zijn moeder, vertelde hij haar niet. Het was iets waar hij niet langer over na wilde denken. Even viel de kater stil terwijl zijn vriendelijke, warme blik op de ander gericht bleef. "Ik herinner niet zoveel meer van haar, maar mijn moeder was behoorlijk verslagen na haar overlijden, hoe mijn vader erna was weet ik niet. Immers heb ik weinig met hem te maken gehad." Weinig op een manier die hij wilde herinneren maar dat zei hij er niet bij.
|
| | | xx 76 Afwezig Love
| |
| Onderwerp: Re: Rushing Water [Dovefeather] di 2 apr 2019 - 19:08 | |
| Vaak wouden katten nooit praten over hun verloren dierbaren maar toch kon de she-cat er niks aan doen om toch te vragen aan de Thunderclanner hoe oud hij was geweest toen zijn zusje overleed. Hij noemde haar naam en mauwde dat ze kittens waren toen Bunnykit ter overlijden kwam. De calico warrior liep naar Cedartree toe toen zijn stem zacht klonk. De pijn om iemand te verliezen begreep ze, heel goed zelfs. Ze vond het heel sneu voor de bruine tabby dat hij op z’n jonge leeftijd al moest meemaken om vaarwel te zeggen tegen zijn zusje. Dovefeather was naar hem toegestapt en drukte kort haar neusje als steun maar ook als troost in zijn nek. Hoewel hij nu een volwassen tom was en er dus al een tijdje over de dood van zijn familielid gegaan was bleef de pijn altijd hangen. Ze wist niet als Cedar ooit de steun gehad had vanaf zijn clangenoten of ander familieleden en daarom deed zij het nu. Waarom wist ze niet.. Ze deed het gewoon. De langharige Riverclanner stapte weer een pasje naar achteren en ging zitten. Haar blauwe ogen nog even warm en zacht zoals zonet. "Ik herinner niet zoveel meer van haar, maar mijn moeder was behoorlijk verslagen na haar overlijden, hoe mijn vader erna was weet ik niet. Immers heb ik weinig met hem te maken gehad." Ze knikte zachtjes en krulde haar krullende staart om haar pootjes heen. Ze bleef echter even stil maar bleef hem aankijken. Alsof ze met haar blik sprak en zei: ik ben hier mocht je een luisterende oor nodig hebben om je hart te luchten.
|
| | | | Onderwerp: Re: Rushing Water [Dovefeather] wo 3 apr 2019 - 18:23 | |
| Het was best lastig de ander wat te vertellen over zijn familie, veel hield hij dan ook het liefste achter. Er waren vast niet veel gezinnen waarbij de neven en nichten ook meteen halfbroers en halfzussen waren, waarvan het grootste deel niet eens echt welkom was geweest in de familie. Hij had niet zoveel te maken gehad met hen, immers bleef hij trouw aan zijn moeder Redpetal en had hij de pijn in haar ogen gezien. Er was een lange tijd overheen gegaan voordat hij haar weer wat gelukkiger had gezien. Het was best lastig, familie. Waardoor hij zeer zeker wist dat hij zelf geen kittens moest krijgen. Dat kon immers nogal een probleem worden, hij was geen vader materiaal, kon niet nog meer geliefden verliezen en wist niet eens hoe hij een papa voor een kit moest zijn. Of hij dat wel kon zijn, of dat hij net zoals zijn vader zich zonder te bedenken om zou draaien naar het nieuwste liefje. De Riverclanner kwam naar hem toe gestapt en drukte even troostend een neusje in zijn nek, waardoor er een zacht, dankbare glimlach op zijn gezicht doorbrak ook al had hij die niet verwacht. Katers behoorde sterk te zijn, geen emotie te tonen om iets dat al lang en breed voorbij was. Ze knikte zachtjes toen hij uitlegde dat hij haar nooit echt gekend had, waarna ze weer plaats nam en sierlijk haar staart weer om haar pootjes heen sloeg. Cedartree keek haar bedenkelijk aan in de stilte die volgde. "Maar op naar positievere onderwerpen?" Vroeg hij onhandig, met dezelfde zware, warme stem.
|
| | | | Onderwerp: Re: Rushing Water [Dovefeather] | |
| |
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |