[open] Alpenglow

De zon was nog niet boven de bergtoppen te zien, maar Flight of the silver bird was al bezig met haar taken voor de Tribe te vervullen. Prooi was schaars dankzij de kou van deze tijd van het jaar, en op verscheidene plekken lag sneeuw, maar de grijze poes gaf haar hoop op wat vangst voor de dag nog niet op. Op een afstandje zag ze de afgrond die ook wel bekend stond als de Vulture's Drop, ze wist dat ze hier niet te dichtbij moest komen want het was al vaker voorgekomen dat een onoplettende kat een onverwachte snoekduik in de afgrond genomen had.

Flight liep kalm verder met haar focus gezet op enig teken van prooidieren. De sneeuwlaag onder haar poten maakte het jagen niet bepaald makkelijker, maar ze was koppig genoeg om het alsnog te proberen. Helaas had ze nog geen sporen van levende prooidieren gezien tot nu toe, en vermoedde ze dat het tot zonsopgang ook nog niet zo zou zijn. Over zonsopgang gesproken, ze zag de eerste stralen van zonlicht over de bergtoppen in de verte tevoorschijn komen. Langzaam maar zeker werd de koude, donkere nacht een nog steeds koude maar lichtere dag.

Flight liep iets dichter naar de rand van het ravijn toe, maar bleef op een veilige afstand. Ze had een mooi uitzicht vanaf hier: bijna het hele territorium van de Tribe of Rushing Water was te zien vanaf hier te zien, en het eerste zonlicht van de dag gaf sommige delen een beetje een rode gloed. Misschien was het goed om een pauze te nemen en te genieten van dit uitzicht voordat ze verder zou gaan jagen.

De Prey Hunter hoefde nauwelijks te merken dat hij er was. Als een stille schaduw, een beschermengel, volgde hij haar, de omgeving en de lucht in de gaten houdend zodat zij zich volledig op de jacht kon richten. Helaas had de grijze poes niet veel geluk deze ochtend. Prooi liet zich niet zien. Day voelde een lichte onrust toen hij Flight richting de afgrond zag lopen, maar ze bleef op ruime afstand van de rand. Ze wekte de indruk dat ze niet meteen verder zou gaan met jagen, dus besloot hij dat hij zich wel even bij haar kon voegen voor een praatje voor ze de jacht voortzette. Over de rotsige grond stapte hij naar haar toe en zette zich naast haar neer. Vanzelf verscheen er een gelukzalige glimlach op zijn gezicht terwijl hij bewonderend naar het uitzicht keek dat door de eerste zonnestralen van de dag werd verlicht. Hij zei niets, nam alleen even de tijd om in stilte te genieten.

Flight wierp hem even een blik toe. Haar woorden klonken alsof ze eerder gericht waren naar het universum als geheel dan naar één kat specifiek, maar Day besloot toch maar antwoord te geven, terwijl ook zijn blik op het uitzicht bleef hangen. "Ook in de lucht kunnen zich vroege vogels bevinden", miauwde hij. "En iemand moet ze toch in de gaten houden om te voorkomen dat ze de vroege jagers van de berg plukken." Hij glimlachte even met een zijdelingse blik op Flight. Vrij vertaald: ik kan van jou hetzelfde zeggen.