We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Twee helder blauwe ogen opende zich. Voor haar was de rand van haar nest. Tot nu toe had ze het prima gevonden om hier lekker veilig bij mama en de rest te blijven. Maar vandaag was de dag dat ze de rest van de nursery ging bekijken. Ze wilde niet als laatste achterblijven.. en nu de rest van haar siblings sliepen was dit de uitgelezen kans! Ze stak haar achterste naar boven toe en begon naar de rand van het nest te sluipen. Haar kleine oortjes lagen plat in haar nek en haar tongetje stak naar buiten. In opperste concentratie stopte ze bij de rand en tuurde ze er overheen. Er waren wat andere kittens aan het spelen met elkaar in de hoek en hadden geen enkel oog voor haar. Ze tuimelde over elkaar heen en waren een beetje te wild als je het haar vroeg.. Die waren veel te eng! Haar oortjes zakte naar beneden en ze schoot vlug naar beneden toen eentje langs haar nest heen rende. Een tel later tuurde ze weer over de rand. Het gevaar leek geweken, de kust was veilig. Neritekit slikte en begon haar moed bijeen te rapen. Ze tuurde de nursery door maar haar zicht was nog niet zo ontwikkeld. Minder dan een staartlengte voor haar kon ze nog niet zien. Ze raapte al haar moed bijeen en begon over de rand te klimmen. Eerst stak ze haar voorpootjes eroverheen, daarna trappelde ze wild met haar achtervoetjes om omhoog te komen. "Hrrrrr-" Zei ze vol inspanning. Ze voelde hoe haar lijfje naar voren kwam en ze moest haar voorpootjes naar voren strekken om niet op haar neusje te vallen. Onhandig landde ze op haar kin, kukelde ze naar voren, en landde ze op haar ruggetje. Ze trok haar pootjes in, als een schildpadje die op haar rug beland was, en tuurde om zich heen. Haar ogen werden groot toen de grote kittens haar kant op keken. Gauw krabbelde ze op haar zij en begon ze achteruit te kruipen, met haar beste krab imitatie die ze maar kon. De kittens leken alweer interesse te verliezen en keken weg. Neritekit ontspande een beetje en kwam overeind. Nu dat ze uit het nest gevallen was leek de nursery wel erg groot ineens.. Ze keek om naar haar moeder, die gelukkig nog in het nest zat samen met haar siblings. Ver weg was ze dus niet.. Neritekit wiegde zachtjes maar ongecontroleerd heen en weer terwijl ze bedacht wat ze nu ging doen nu ze uit het nest was gekomen. Haar blauwe oogjes vielen op een rossige kitten die helemaal alleen zat. Wie was dat? Was dat een vriendinnetje? Of een vriendje? Neritekit haar kleine pootjes kwamen in beweging en al hobbelend begon ze de nursery over te steken. Toen ze dichterbij de kitten kwam, en de kitten om keek stopte ze meteen in haar pas en viel ze achteruit op haar bips. Haar blauwe ogen werden groot terwijl ze zwijgzaam naar de nog onbekende kitten staarde.
Onderwerp: Re: Little talks ma 18 maa 2019 - 18:36
Peppernose
I watched the storm, so beautiful yet terrifying
Pepperkit was een beetje voor zich uit aan het turen. Ze was moe. Ze sliep slecht en ze had wat meer moeite met aansluiting vinden bij de meeste andere kittens. Ze viel er eigenlijk een beetje tussen. Een deel van de kittens was erg oud en al apprentice geworden, een deel van de kittens was juist een heel stuk jonger dan zij was. En daarbij, ze was nu ook weer niet van de juiste bloedlijnen als ze de clan zo nu en dan moest geloven. Dit maakte dat Pepperkit het allemaal verschrikkelijk moeilijk vond. Niet dat ze er heel erg veel over zei. Dat wilde ze ook weer niet doen. Pepperkit had pas vrij laat door dat ze bekeken werd. Ze richtte haar blauwe oogjes op een kitten welke haar benaderde. Ze keek op en kwam geschrokken wat overeind toen de kitten achterover viel. Huh! Maar dit keer had ze nog écht niks gedaan! Dit was niet de schuld van Pepperkit! Echt niet! Pepperkit keek verward naar de kitten. "Ben.. je oké..?" besloot ze te vragen. Oh dear.
Onderwerp: Re: Little talks di 26 maa 2019 - 21:01
Neritekit staarde de rossige kitten aan zonder diens vraag te beantwoorden. Nu dat ze hier was wist ze niet zo goed wat ze moest doen. Om te beginnen besloot ze maar om de vraag te beantwoorden. Ze hief haar kinnetje omhoog en gaf een agressieve hoofdknik naar beneden, al kon je aan haar ogen zien dat ze niet boos was. Daarna was het weer klaar en viel ze terug op het oncomfortabel aanstaren van de andere kitten want ja, wat moet je anders als je twee weken oud bent en nog niet echt praat. Ze keek even geschrokken achterom toen de rest van de kittens die nog druk aan het spelen waren wel erg veel geluid maakte. Onwillekeurig schoof Neritekit nog zittend op haar bips dichter naar de andere kitten toe, die veel rustiger was en niet zo eng. Pas toen ze haar vacht tegen die van de ander voelde schuren leek ze door te hebben waar ze mee bezig was. Geschrokken keek ze omhoog en viel ze weer terug op onafgebroken de ander aanstaren.
Pepperkit liet haar fijn gebouwde hoofdje langzaam scheef vallen op het moment dat de kitten niet reageerde en bleef staren. Pepperkit knipperde langzaam met haar ogen en liet enigszins gespannen haar blik niet los. Zij kon ook staren hoor! Dit kon ze winnen. Gelukkig brak de andere kitten door te schrikken de staarwedstrijd af, Pepperkit als winnaar overlatende. Hah. Ze was ook super goed in staren. Pepperkit verstarde echter toen de kitten tegen haar aanschoof. Pepperkit hield haar kop opnieuw scheef, terugkijkende toen de kitten opnieuw begin te staren. "Wat doe je?" besloot Pepper na een paar hartslagen van stilte te vragen. Tja, wat moest je anders? Ze had het hart niet om de kitten weg te sturen in ieder geval.
Onderwerp: Re: Little talks do 28 maa 2019 - 13:06
Het staren was zeer ongemakkelijk maar in Neritekit haar beleving was ze heel hard haar best aan het doen om uit te vinden wie deze kat was. Ze kneedde de grond met haar voorpootjes en hield ondertussen een oplettend oog op de wilde kittens aan de andere kant. Ze zuchtte en keek weer omhoog naar de ander. Misschien wilde zij wel met haar spelen. Neritekit gaf haar een speelse por, die nauwelijks te voelen was, en keek haar met afwachtende glimmende ogen aan.
Pepperkit moest niet zeggen dat ze handig was met hele jonge kittens. Dat hele moederlijke was er tot nu toe nog niet heel erg ingezonken. Ze huilden snel en op het moment dat ze huilden vond Pepperkit niet zielig, nee, Pepperkit raakte dan in paniek dat ze misschien iets fouts had gedaan en dat er iemand boos op haar zou worden omdat de kitten huilde. Gelukkig leek deze kitten vrij rustig. Pepperkit liet een geschrokken squeak los toen de kitten haar porde. Maar wacht eens! Dat kon Pepperkit ook! Pepperkit liet dan ook haar pootje van de grond aan om de kitten zacht terug te porren. Kijk! Tegenaanval!
Onderwerp: Little talks 
do 7 maa 2019 - 15:34
