Vroeg de kitten nu serieus wat ze allemaal al deed waar een mentor niet vanaf kon weten? Het was tenslotte veel, maar ze zou het bij een paar dingen houden. "Naar de twoleg place en Thunderclan." Er waren meer plekken, maar dat waren er toch wel twee waar ze niet blij met haar zouden zijn als ze erachter kwamen. Ook al was ze nooit ver in Thunderclangebied gekomen, maar net aan de andere kant van het donderpad.

Ze kon het niet helpen om te glimlachen bij de reactie van de kitten. Tenslotte bleven het plekken waar je niet zomaar naartoe mocht gaan en dan wilde je geen mentor in je nek hebben hijgen. "Als je een mentor bij je hebt kun je niet doen wat je zelf wilt." Sprak ze dan ook. "Ik ben bij beide geweest, alleen wel net over de grens." Verder was ze tenslotte bij Thunderclan niet gekomen en bij de twolegplace hadden Bloodpaw en zij gewoon de eerste schutting aan de rand gepakt die ze konden vinden, dus het was niet alsof ze er ver in was geweest.

Ergens voelde het best goed om een kitten te hebben die zo naar je opkeek. Ze stond er niet eens echt bij stil dat dit mogelijk ideeën aan de ander gaf die ze later uit zou kunnen proberen. "Ik moest wel uitkijken met het oversteken van het donderpad, maar heb me geen pijn gedaan." Tenslotte had er niks kunnen gebeuren met de thunderclanners voor Waspsting was gekomen en de catnip had zeker geen pijn gedaan, juist het tegendeel als ze heel eerlijk was, maar dat hield ze toch maar voor zich.

Het donderpad was makkelijker geweest dan ze dacht toen ze het probeerde, je moest gewoon goed opletten. Toch leken anderen daar toch anders over te denken en dat hadden ze haar ook echt wel verteld. Ze begreep alleen niet helemaal waar al die zorgen vandaan kwamen. "Ik laat een monster me echt niet grijpen." Sprak ze dan ook na de woorden van Pepperkit. "Maar dank je." Ze was wel blij dat de kitten genoeg om haar gaf dat ze oke was.

Voorzichtig zou ze altijd zijn, ook al weerhield dat haar er niet van om gewoon plezier te hebben wanneer ze kon. "Ik zal voorzichtig zijn," Ze zou het Pepperkit ook niet aan willen doen dat ze haar mogelijk op een dag dood zou zien. De kitten had vast al genoeg meegemaakt wat ze had begrepen, dus het was beter om der niet nog meer trauma's te bezorgen. "Wanneer je apprentice bent zal ik je sowieso wel wat dingen laten zien." Misschien zouden ze Bloodpaw dan ook mee kunnen nemen en met zijn drieën ergens heen gaan of met zijn tweeën, want dat zou ook kunnen natuurlijk.

Het was een klein ding dat ze zou kunnen doen voor de kitten wanneer ze een apprentice was. Tenslotte was het ook leuker om samen met iemand dingen te ontdekken. Zelf had ze daar Bloodpaw voor en het was het leukst wanneer hij in de buurt was. Niet dat ze dit snel aan anderen vertelden dat hij mee ging. Tenslotte was hij toch de medicine cat apprentice. Pepperpaw zei nog wat, maar ging er vandoor voor ze nog wat kon zeggen. Ze besloot maar niet achter de kitten aan te lopen en zelf terug te gaan naar de apprentices den.


[Topic uit]