Vipertongue

Onderwerp: Vipertongue zo 7 apr 2019 - 15:09

De kleine Featherkit was een laatbloeier. Zijn siblings waren al lang aan de praat en rond aan het lopen en wat allemaal, maar hij lag hier maar een beetje. Opgekruld tegen zijn moeder en zo ver mogelijk van die andere bollen. Ondanks dat hij nog heel jong en onwetend was, wist hij nu al dat hij die bollen haatte. Ze waren luid en wild en dat haatte hij. Hij wilde liefst van al alleen zijn met moeder, rust was immers veel fijner dan drukte en geluid. Enkelen van zijn siblings dachten daar anders over tho... En dat was vrij jammer, maar goed. Kort lichtte de kleine kitten zijn kopje wat op waarbij hij even zijn kittenblauwe oogjes opende om te kijken naar een geluid. De siblings waren niet zo ver van het nest, maar... Dit was anders. KOrt trok de jonge kitten met zijn bolle oortjes, een beetje van slag dat er iets nieuws aan het komen was.

- Neritekit

Onderwerp: Re: Vipertongue zo 7 apr 2019 - 15:16

Ze kon haar nieuwsgierigheid niet langer bedwingen. Haar blauwe oogjes waren gericht op een grijs bolletje dat aan in een ander nest lag. Ze kwam nooit vrijwillig in de buurt van nieuwe katten, tenzij daar een goede reden voor was. Kleine Nerite was verlegen genoeg en vond het veel veiliger bij haar zusjes in de buurt. Immers was dat veilig en vertrouwd. Onder het waakzame oog van haar moeder bleef ze in de nursery. Sinds kort had ze eindelijk de moed zelf uit het nest te komen, maar verder dan drie staartlengtes van de nursery af ging er echt niet van komen. Ze stond op en klom werktuigelijk tussen het mos en takjes door tot ze buiten haar nest stond. Haastig stak ze de nursery over, stappend met onvaste pasjes en een wiebelend kontje. Ze bereikte het nest van de ander en tuurde over de rand. Haar mondje viel een stukje open en ze bekeek hem nieuwsgierig. Ontmoet had ze hem nog niet, maar hij woonde hier net zo lang als Nerite zelf. Ze wilde het nest in kruipen maar durfde niet zo goed. Het zag er fijn en warm uit daar binnen. "Neritekit" Zei ze verlegen met een klein stemmetje.

Vipertongue Day4cc8-074c62af-bd19-4647-ab3a-720613aaa6fd.gif?token=eyJ0eXAiOiJKV1QiLCJhbGciOiJIUzI1NiJ9.eyJzdWIiOiJ1cm46YXBwOjdlMGQxODg5ODIyNjQzNzNhNWYwZDQxNWVhMGQyNmUwIiwiaXNzIjoidXJuOmFwcDo3ZTBkMTg4OTgyMjY0MzczYTVmMGQ0MTVlYTBkMjZlMCIsIm9iaiI6W1t7InBhdGgiOiJcL2ZcLzQ3YzFjZGEwLTA3YjItNDdiZS1iMzgyLWMzNjE4MGZkODA4MFwvZGF5NGNjOC0wNzRjNjJhZi1iZDE5LTQ2NDctYWIzYS03MjA2MTNhYWE2ZmQuZ2lmIn1dXSwiYXVkIjpbInVybjpzZXJ2aWNlOmZpbGUuZG93bmxvYWQiXX0

_{Alive and burning brighter. I am the fire}

Onderwerp: Re: Vipertongue za 20 apr 2019 - 18:49

Nieuwe geluiden, nieuwe geuren... Maar vooral de laatste. En zo ook kwam er een nieuw zicht. Kort trok de jonge kater even met zijn oortjes bij de nieuwe verschijning. Hij vond haar niet mooi, lelijk zelfs. Alhoewel Featherkit het woordje nog niet kende wist hij het nu al. Hij vond het patroon van de jonge kitten te ongetemd en te wild voor het oog, niks voor hem dus. Toen ze dan ook iets zei trok hij wel meteen zijn bovenlip op en liet hij een sis van zijn lippen komen. Ongetemd wezen ga weg! Straks doe je mama nog pijn met je vuile kleuren en patronen!

Vipertongue Dciuesh-4df47b16-7f5c-409e-b368-3ab12739f6cb

we are vultures. feasting on the hopefull, the lost, the loving, the living, the dead.

we are true opportunists.

Onderwerp: Re: Vipertongue