Loneliness

Onderwerp: Loneliness ma 20 sep 2010 - 21:32

Toadkit huppelde verveeld ronde de Nursery. Hij was al een tijdje geboren en leefde nog wel op melk. Niet van zijn moeder's. Hij ging ergens liggen om te slapen en sprong op voor een andere plek. Hij zuchtte diep en bleef bewegen, verveeld en verdrietig, zijn moeder was dood gegaan toen hij was geboren. Dit was zijn schuld, door hem was ze dood. Hij liet zich in het midden van het zachte mos op de grond ploffen en keek even rond de Nursery, het was niet al te druk. Rustig flikte hij zijn staart, zijn bruine vacht glom in de zon die door de ingang kwam die goed verstop was.

Onderwerp: Re: Loneliness di 21 sep 2010 - 16:54

Bluepaw was is van plan om in de Nursery te gaan kijken of er al nieuwe kittens waren bijgekomen. Hij had wel gehoord van een poes die ervan gestorven was, maar had die kitten het ook overleefd? Bluepaw stak zijn hoofd in de kraamkamer en keek toen recht tegen een bruine pluizebol aan. Oh, wat lief! Bluepaw kwam binnen en rook aan de kitten. Dit was de kitten van de overleden moeder. Bluepaw keek het kleintje aan. Het kleintje zat zijn staart te wassen. Had hij Bluepaw nog niet opgemerkt? 'Hallo kitten, ik ben Bluepaw', zei Bluepaw vriendelijk terwijl hij naar de kitten keek. Hoe lang was deze kitten er al eigenlijk? Vreselijk, als dat kleintje al begreep dat zijn moeder was overleden bij zijn geboorte. Bluepaw ging zitten en keek naar het kleintje met nieuwsgierige ogen.

Onderwerp: Re: Loneliness di 21 sep 2010 - 17:20

Toadkit had niet gemerkt dat iemand binnen kwam. Hij viel om van schrik toen iemand ineens iets zei. Snel stond hij op en schudde het mos uit zijn vacht en keek rond de Nursery opzoek naar de kat. Toen zag hij hem, een Apprentice dacht hij sinds hij niet zo enorm groot en oud leek. Zijn ogen waren felblauw. Zijn vacht was bruin en zwart en wit was wel grappig stond. Snel likte hij zijn bruine pluizige poot en ging zitten voor de kater sprak. Toadkit dacht niet lang na over zijn antwoord, "Ik ben Toadkit," zei hij rustig maar met een verborgen nieuwsgierigheid en vrolijkheid in zijn toon.

Onderwerp: Re: Loneliness di 21 sep 2010 - 17:44

Er viel even een stilte. Toen draaide de kitten zich om en viel om. Van schrik, blijkbaar. Had de kitten hem echt niet horen aankomen? Bluepaw liep inderdaad wel licht op zijn poten. Gewoon, voorzichtig, liep Bluepaw. "Ik ben Toadkit'', zei het katertje. Bluepaw's ogen lichte even op. 'Mooi vacht patroon heb je', zei Bluepaw. De kitten, die blijkbaar Toadkit heette, had een net kleiner lijfje dan Kittypaw. 'Grappig, je lijfje is net wat kleiner dan een vriendin van me, Kittypaw', zei Bluepaw terwijl hij het katertje observeerde met zijn blauwe ogen. De kitten was erg speels, was al aan zijn houding te zien. Bluepaw werd vrolijker. Hij ging bij de kitten liggen en ging op zijn rug. Hij keek de kitten uitdagend aan. Wat zou de kitten gaan doen?

Onderwerp: Re: Loneliness di 21 sep 2010 - 18:32

Pantherkit lag dicht tegen zijn moeder aan en had niet echt door wat er om hem heen gebeurde. Het enige wat hij hoorde waren stemmen en hij werd eigenlijk wel een beetje nieuwsgierig naar wat er aan de hand was. Hij draaide zijn hoofd naar de plek waar het geluid vandaan kwam. Er waren twee katten met elkaar aan het praten. Hij wilde eigenlijk wel weten waar ze het over hadden, maar hij wist niet zeker of het wel een goed plan was om het aan de katten te vragen. Hij stond rustig op en rekte zich even uit. Het leek hem niet zo’n goed idee om ernaar te gaan vragen, maar hij kon in ieder geval toch even gedag zeggen tegen de twee katten. Hij liep naar de twee katten toe. "Hoi" Zei hij kort. Hij was niet echt goed in een gesprek, maar misschien zou hij nu wel een gesprek kunnen beginnen met deze katten. Hij ging zitten en krulde zijn staart om zijn poten en keek van de ene naar de andere kat. Benieuwd naar wat ze zouden gaan zeggen.