I hope this will be a good day

Icecloud opende haar ogen. Het was weer een nieuwe dag en het zou waarschijnlijk wel weer een warme dag worden, zoals het de laatste dagen altijd al was geweest. Ze vond het niet heel erg storend, maar ze kon begrijpen dat sommigen het storend zouden kunnen vinden. Ze stond rustig op en rekte zich even uit. Ze zou vandaag wel gaan jagen ofzo, misschien iets anders, maar dat zou ze nog wel zien. Ze keek veen het kamp rond, maar besteedde er verder niet veel aandacht aan. Pantherface had haar blijkbaar ook niet nodig voor een patrouille, dus ze zou waarschijnlijk wel in haar eentje kunnen gaan jagen. Ze liep naar de uitgang van het kamp en ging er doorheen. Aan de andere kant dacht ze even naar waar ze naartoe zou gaan. een plek waar veel prooi zou komen was een verstandige keuze, dus een plek waar water was en waar er dus verkoeling gezocht kon worden leek haar het beste. Ze besloot om naar het meertje te gaan, want daar was water en er kon ook wel verkoeling gezocht worden. Ze zette een rustig tempo in en ging naar het meertje toe.
Eenmaal daar aangekomen stond ze even stil om de omgeving goed in haar op te nemen. Ze wilde namelijk weten als er iets zou veranderen, want dat kon een teken zijn dat er een prooi in de buurt was. Ze begon rustig rond te sluipen en hield al haar zintuigen op scherp. Ze zette voorzichtig haar poten neer, want elk geluid kon prooi wegjagen en dat was nou juist niet hetgeen dat ze wilde. Ze hoorde plotseling een klein geluid niet ver bij haar vandaan. Ze begon er naartoe te sluipen, maar voor ze dichtbij genoeg kon komen hoorde ze al dat een stel pootjes zich uit de voeten maakten. Ze zuchtte en zette zich af, maar er was geen spoor meer te bekennen van een prooi, alleen tekenen dat hier iets was geweest. Ze zuchtte en draaide zich om en liep een stukje terug, op die plek zou toch wel geen prooi meer komen.

[Moet een beetje inkomen met haar]

Met kleine stapjes liep Angelvoice rond op hun territorium. Ze moest zichzelf dwingen, ze moest jagen voor haar clan en jagen zou ze! Hoe vreselijk doden haar ook tegenstond. Ze kon haar vrienden niet constand voor haar laten jagen ook al was het verleidelijk. Ze rende zich nog de poten uit hun lijven voor Angelvoice' zwakte. Maar doden kon de poes niet. Had ze nooit gekund. Zelfs tijdens haar leerlingmanen had ze nog niet gedood tenzij het niet anders kon. Het was laf maar Angelvoice kon het leven van wat dan ook niet nemen. Ze was zelfs verdrietig als ze 's avonds met kleine hapjes de dode prooi op at. Ze zag het niet als prooi. Het was ooit een levend wezen geweest, met een familie met vrienden zoals zij had. Angelvoice kon haar toekomst, zodra Hollystar er achter zou komen dat Angelvoice nog nooit gejaagd had, op een keer na, onder het vreselijke oog van haar mentor. Zou ze direct uit de Clan vliegen. Maar het druiste tegen elk begrip van de kleine bruine tabby poes in. Doden was slecht! Al was het prooi om te overleven. Ze had een goed reukvermogen en ze zou wel samen met haar broer Bloodsmasher gaan jagen ofzo, vertelde ze hem wel waar de prooi was en sloot ze zelf haar ogen als hij zou toeslaan. Het was te pijnlijk voor Angelvoice. De poes besteede veel liever haar tijd met ontdekken wat voor bomen er in hun territorium stonden en wat voor bessen en bloemen er groeide. Het leven om haar heen voelde zo wonderbaarlijk als Angelvoice door het bos liep. Elk struikje, elk plantje had leven. Leven dat Angelvoice begreep. En daardoor kon ze ook niet doden.
Nu liep ze daar beetje doelloos in de ronte. Waarom was ze ook alleen op jacht gegaan? Ze had veel beter kunnen wachten tot Bloodsmasher klaar was om mee te gaan, maar nee. Icecloud was er ook niet geweest, zij zou de pijn mischien nog een beetje kunnen verzachten, of voor Angelvoice kunnen jagen. Maar nee die was er ook niet. Misschien vond Angelvoice wel wat ze zocht. Een oude waterrat bij het klein meer. Eentje taai als wat maar niet lang meer te leven. Die zou ze dan in feite uit zijn leiden verlossen toch? Met een zuchtje struinde ze verder. Ergens hoopte ze gewoon een dood konijn ofzo te vinden. Kon ze die meenenen. Maar de realiteit won het van haar kleine hoopjes, natuurlijk zou ze dat niet vinden. Geen enkele kat zou prooi achterlaten, en als dat dan nog zou gebeuren zouden kraaien meteen hun goed er van nemen en het overgebleven prooi oppeuzelen. Ach hadden die beesten, hoe groot Angelvoice ook een hekel had aan die dieven, tenminste wat te eten.
Stilzwijgend liep Angelvoice zo verder tot ze het klein meer in de gaten kreeg. Er leek geen leven te zijn op een witte gestalte. Even knipperde de relatief kleine maar toch sterk gebouwde poes haar ogen en zag Icecoud zitten. Even glimlachte ze. Dat was nog eens geluk hebben. Met een paar uitgestrekte passen kwa mze aan bij de poes die zich omdraaide en een stukje haar kant op liep. Even trok Angelvoice met haar oren maar liep toen naar de poes toe. "Icecloud?" Begroette Angelvoice de witte poes licht vragend en duwde even haar kop vriendelijk tegen die van Icecloud. "Is er iets?" Vroeg ze daarna en keek de poes aan. Ze leek teleurgesteld en dat begon de altijd te verzorgende en te snel bange Icecloud vragen te geven.

(zow was ff inkomen howr xD
shame on me is flutpost)

Icecloud was niet bepaald blij dat ze het prooidier had laten gaan, maar ja. Er viel niks aan te doen, ook al had ze het liever wel gevangen, want straks was het haar enige kans geweest om iets te vangen. Ze geloofde het niet, althans dat wilde ze niet geloven, want straks zou ze nog iets verkeerd doen voor de clan en dat wilde ze niet. Ze wilde juist dingen goed doen voor de clan. Maar dat wilde niet altijd lukken, ook al zou er nu toch wel wat moeten lukken, want het was nog groendblad en straks zou het lastiger worden als het kouder zou worden. Alleen ze hoopte dat dat voorlopig nog weg zou blijven, ook al wist ze wel dat ze een beetje voordeel zou hebben als er sneeuw zou liggen, want dan kon ze zich een beetje verbergen, want nu stak ze vaak af tegen de achtergrond en moest ze het hebben van haar stilheid en niet van het verbergen van zichzelf, want dat had toch geen zin. Ze draaide zich om toen ze dacht dat ze een bekende vacht zag. Ze was er eigenlijk wel blij mee, want alleen zijn was nou ook weer niet helemaal wat ze wilde. "Icecloud?" De stem bevestigde het, ook al had ze ondertussen de kat al beter kunnen zien. Ze voelde hoe Angelvoice haar kop vriendelijk tegen die van haar drukte. "Is er iets?" De vraag had ze misschien wel een beetje verwacht, want ze kende Angelvoice aardig goed. "Hey Angelvoice." begroette ze de poes vriendelijk. "Het is niet veel, ik heb alleen een prooi laten ontsnappen, maar er komt waarschijnlijk wel een andere kans." Zei ze, een beetje haar teleurstelling verbergend, want ze vond het toch niet zo heel leuk dat ze een prooi had gemist. "Maar ik zie nog wel of er nog wat komt en als er niks komt zal ik er maar mee moeten leven." Zei ze. Ze vroeg maar niet waarom Angelvoice er was, want waarschijnlijk was ze er alleen maar omdat ze probeerde aan de clan te laten zien dat ze aan het jagen was terwijl ze eigenlijk gewoon andere dingen aan het doen was. Icecloud was dat wel gewend en ze accepteerde het ook en ze wilde Angelvoice ook dolgraag helpen, alleen deze keer had ze nog niks gevangen, dus kon ze de poes ook niet helpen, maar misschien zou ze later genoeg hebben om wat aan Angelvoice te geven. Ze likte haar borst even en keek toen naar Angelvoice. "Gaat alles goed met je?" Vroeg ze gewoon uit belangstelling en proberend om een gesprek op te starten. Het leek er namelijk wel op dat het goed ging, ook al was er misschien iets anders aan de hand dat ze van de buitenkant niet kon zien en als er dan iets aan de hand was zou ze haar best doen om Angelvoice te helpen, ook al waren er altijd problemen waar Angelvoice mee zat, namelijk ook het probleem dat ze liever niet wilde jagen en als ze het deed, dan doodde ze niet eens een dier, maar dat was gewoon hoe Angelvoice was en daar viel niks aan te doen. Ze had dat dus al een lange tijd geleden geaccepteerd. Ze ging rustig zitten en keek naar Angelvoice, wachtend op haar om iets te gaan zeggen.

"Hey Angelvoice." begroette Icecloud de poes vriendelijk. "Het is niet veel, ik heb alleen een prooi laten ontsnappen, maar er komt waarschijnlijk wel een andere kans." Zei ze, een beetje haar teleurstelling verbergend. "Maar ik zie nog wel of er nog wat komt en als er niks komt zal ik er maar mee moeten leven." Zei Icecloud. Ze likte haar borst even en keek toen naar Angelvoice. "Gaat alles goed met je?" Icecloud ging rustig zitten en keek naar Angelvoice. Angelvoice glimlachte even en ging ook zitten. "Ach het gaat denk ik.. Ik weet niet, ik probeer mezelf weer eens opnieuw zo ver te krijgen te jagen.." Angelvoice' stem stokte even bij de gedachte aan jagen. Een misselijk gevoel welde zich in haar op toen ze zichzelf in haar gedachte prooi zag vermoorden. Nee ze zou het niet kunnen. Ze had het geaccepteerd en ze haar vrienden hadden het ook geaccepteerd. Daar moest Angelvoice gelukkig mee zijn, ze moest er niet over in zitten dat ze het niet kon. Angelvoice zou.. wel een manier vinden om haar clan te dienen. Dat moest gewoon.. Maar voor nu was de kleine leugen elke dag wel goed.. Bladkaal kwam er aan en dat zou een rustigere periode voor haar worden. Met haar vacht stak ze erg af tegen de sneeuw en zou ze minder prooi horen te vangen als in Groenblad waar haar pels de perfecte kleur had. Ach ze moest gewoon even volhouden en rustig aan bedenken hoe ze haar clan kon dienen zonder te moorden. Angelvoice glimlachte even naar Icecloud en haalde even haar poot in een kleine beweging over haar oor. Daarna knipperde de jonge poes even en keek Icecloud weer aan. "Je vind vast nog wel wat andere prooi.. moet ik... helpen?" Het laatste woord stokte in haar keel terwijl ze wegkeek van Icecloud. Helpen.. helpen met moorden.. Het klonk zo fout zo vreselijk fout. Maar ze herrinerde zich opnieuw wat haar moeder altijd tegen haar gezegd had toen de poes nog leefde. Clan goes first.. De clan, Angelvoice wou sterven voor haar clan. Maar moorden.. Even schudde de poes haar hoofd toen de donkere gedachtes naar binnen probeerde te dringen en ze keek haar witte vriendin weer aan. Angelvoice probeerde te glimlachen maar haar ogen lachte niet mee. Dat bleven zorgelijke poelen met maar een vraag. Wat zou ze doen, als ze een ding kon doen om haar clan te redden.. Zou ze jagen of vertrekken, tot nu toe leken dat haar enigste twee opties, er leek nieteens hoop en dat beangstigde de kleine poes tot in de donkerste uren van de nacht. Slapeloze nachten hadden haar krachten licht weggenomen. En als ze sliep diezelfde eenzame nachtmerrie. Hoop leek ver weg..

Icecloud keek rustig naar Angelvoice. Ze zou zo misshcien nog wat gaan jagen en dan zou ze wel wat prooi aan Angelvoice geven om mee te nemen naar de clan, alleen dan zou ze wel wat moeten vangen, alleen ze wust niet of dat nog zou lukken, ook al was het wel groenblad. "Ach het gaat denk ik... Ik weet niet, ik probeer mezelf weer eens opnieuw zo ver te krijgen te jagen..." Icecloud zuchtte even. "Je weet dat je niet per se hoeft te jagen als je dat niet wilt? Ik wil je namelijk dolgraag helpen." Dat meende ze echt, want ze vond het eigenlijk ook niet bepaald raar. Het paste gewoon bij het karakter van Angelvoice en je kon iemand niet veranderen, het was gewoon hoe iemand was. "Je vindt vast nog wel wat andere prooi.. moet ik.. helpen?" Icecloud schudde haar kop. "Ik vind inderdaad vast nog wel iets, maar je hoeft echt niet te helpen door te jagen. Ik zal wel kijken of ik genoeg voor ons beiden bij elkaar kan krijgen." Zei ze en stond op na die woorden. Ze wist dat ze wel dubbel zo hard haar best moest doen, maar dat maakte voor haar niet uit. Ze was hier gekomen om te jagen, dus dan zou ze het ook doen. "Ik ga anders nu wel even kijken of ik iets kan vangen, dan hebben we in ieder geval al iets. Het hoeft namelijk niet per se veel te zijn." Ze liep een stukje weg van de plek waar ze net hadden gepraat, want waarschijnlijk was er niet echt een prooi in de buurt waar ze net waren. Daar was de prooi vast al wel weggegaan alleen al door de geur dat er een kat in de buurt was. Ze rook even in de lucht en begon toen voorzichtig te lopen, want ze wilde geen enkele prooi waarschuwen dat ze er was, want zodra ze geluid maakte zouden ze haar ook zien, zo simpel was het gewoon. Plotseling hoorde ze een klein geluid een klein beetje naar links van haar gezien. Ze ging in een sluiphouding en bleef zo laag bij de grond als ze kon zonder die te raken en zonder dat ze uit evenwicht zou raken. Ze kon nu de geur van de muis ruiken, het was overduidelijk. Ze was ook wel blij dat het betekende dat ze aan de goede kant was qua wind, want haar geur zou niet naar de muis toegedragen worden. Ze stopte toen ze vond dat ze dicht genoeg in de buurt was en maakte zich klaar om te springen. Ze sprong en beet in de nek van de muis waardoor het snel overleed. Ze liep met de muis in haar bek terug naar Angelvoice en legde de muis voor haar neer. "Neem jij deze maar om mee te nemen naar het kamp, ik kan wel een ander vinden." Zei ze en keek Angelvoice aan.

"Je weet dat je niet per se hoeft te jagen als je dat niet wilt? Ik wil je namelijk dolgraag helpen. Je vindt vast nog wel wat andere prooi.. moet ik.. helpen?" Icecloud schudde haar kop. "Ik vind inderdaad vast nog wel iets, maar je hoeft echt niet te helpen door te jagen. Ik zal wel kijken of ik genoeg voor ons beiden bij elkaar kan krijgen." Zei ze en stond op na die woorden. "Ik ga anders nu wel even kijken of ik iets kan vangen, dan hebben we in ieder geval al iets. Het hoeft namelijk niet per se veel te zijn." Ze liep een stukje weg van de plek waar ze net hadden gepraat, want waarschijnlijk was er niet echt een prooi in de buurt waar ze net waren. Daar was de prooi vast al wel weggegaan alleen al door de geur dat er een kat in de buurt was. Ze rook even in de lucht en begon toen voorzichtig te lopen, want ze wilde geen enkele prooi waarschuwen dat ze er was, want zodra ze geluid maakte zouden ze haar ook zien, zo simpel was het gewoon. Plotseling hoorde ze een klein geluid een klein beetje naar links van haar gezien. Ze ging in een sluiphouding en bleef zo laag bij de grond als ze kon zonder die te raken en zonder dat ze uit evenwicht zou raken. Ze kon nu de geur van de muis ruiken, het was overduidelijk. Ze was ook wel blij dat het betekende dat ze aan de goede kant was qua wind, want haar geur zou niet naar de muis toegedragen worden. Ze stopte toen ze vond dat ze dicht genoeg in de buurt was en maakte zich klaar om te springen. Ze sprong en beet in de nek van de muis waardoor het snel overleed. Ze liep met de muis in haar bek terug naar Angelvoice en legde de muis voor haar neer. "Neem jij deze maar om mee te nemen naar het kamp, ik kan wel een ander vinden." Zei ze en keek Angelvoice aan. Angelvoice keek haar even vertederend aan. "Dankje Icecloud, maar eigenlijk kan ik dit echt niet aannemen.. Het voelt zo rottig.. Jij doet al het werk en in feite strijk ik met de eer.." Fluisterde ze half terwijl ze haar vriendin aankeek. Angelvoice vroeg het zich af en toe wel af. Had zij nog wel eer?? Als ze andere katten voor haar liet jagen? Het voelde zo rot, misschien kon ze beter maar elder worden.. was ze gelijk klaar met alles.. "Het spijt me gewoon voor dit.. alles." Fluisterde ze verdrietig en zuchtte zachtjes. "Het spijt me.." Fluisterde ze terwijl ze de muis met haar neus naar Icecloud duwde. "Ik weet alleen niet hoe ik constand dit soort dingen kan blijven aannemen.. Het voelt zo verkeerd." Ze probeerde zich te verontschuldigen en sloot haar ogen. Kon het allemaal niet eens wat makkelijk zijn?

-inspiloos-

Icecloud wachtte rustig af op wat Angelvoice zou gaan doen. Ze hoopte dat de poes de muis gewoon aan zou nemen, want ze wilde niet dat ze met niks terug zou komen en er was vast nog wel iets te vangen. Misschien kon ze nog wel een konijn ergens vinden en die gaan vangen, dan had ze ook wat prooi en dan zou Angelvoice gewoon de muis mee kunnen nemen. Ze zag hoe Angelvoice haar even vertederd aankeek. "Dankje Icecloud, maar eigenlijk kan ik dit echt niet aannemen.. Het voelt zo rottig.. Jij doet al het werk en in feite strijk ik met de eer.." Ze hoorde de woorden en schudde haar hoofd al rustig. "Je mag dit gerust meenemen, ik kan echt wel wat anders vangen." Zei ze in de hoop dat Angelvoice de muis nu wel aan zou nemen. "Het spijt me gewoon voor dit.. alles." Hoorde ze Angelvoice verdrietig fluisteren. "Het spijt me.." Ze zag hoe de muis weer naar haar toegeduwd werd en ze keek even naar de muis. "Ik weet alleen niet hoe ik constand dit soort dingen kan blijven aannemen.. Het voelt zo verkeerd." Icecloud's blik verzachtte rustig. "Het maakt mij echt niet uit als je deze muis meeneemt en dat je niet wilt jagen zouden anderen eigenlijk ook gewoon moeten accepteren, het is nou eenmaal wie jij bent, maar ik snap waarom je het liever niet zegt en daarom wil ik je ook helpen en dat is ook de reden waarom ik wil dat je de muis aanneemt." Haar stem was rustig, ze wist wel dat als Angelvoice de muis niet zou willen dat het haar echt niet zou lukken, maar ze kon het altijd nog proberen. "Het maakt me echt niet uit en je hoeft je ook niet te verontschuldigen tegenover mij." Zei ze. "Ik kan echt nog wel iets anders voor mezelf vangen en dan kun jij deze gerust hebben." Als Angelvoice het nog niet zou willen, dan zou ze wel nog gaan jagen en kijken of ze nog wat kon vangen, want misschien kon ze Angelvoice dan wel overtuigen als er meer dan één stuk prooi was, maar eerst wilde ze het rustig afwachten en als de poes de muis nog steeds niet accepteerde, dan zou ze nog wel gaan jagen om haar te overtuigen, ze zou sowieso nog wat gaan jagen, want ze kon zelf niet met lege poten aankomen in het kamp.