Pity party

Onderwerp: Pity party wo 15 mei 2019 - 19:31

You shall rise and rise again

Jachtpatrol, juist, als hij nou nog eens zichzelf zou kunnen focussen op zijn warrior taken. Als hij nou eens zou kunnen nadenken als een goede warrior van Thunderclan. Inplaats van blijven hangen in zijn zondes. Maar dan alsnog, was hij niet altijd al zo geweest? Hij noemde zichzelf zo sterk, gaf aan dat hij de pijn van ieder ander kon dragen, maar ondertussen kon hij zichzelf niet verdragen als hij naar zijn spiegelbeeld staarde. Waar waren zijn dromen om Thunderclans beste warrior te zijn, haar deputy, haar leader. Zijn moeder in haar voetstappen volgen. Het waren kittendromen geweest. Vervlogen met de wind. Momenteel wist hij nieteens meer hoe hij op zijn eigen poten moest staan. Het was allemaal teveel voor hem geweest en met geen ziel met wij hij het kon delen bleef er weinig van zijn veilige bubbel over. Hij was gebroken en zag geen uitweg meer. Geen rust behalve de dood. Als het dan Starclan was die op hem zou wachten.

Diep zuchtte de kater en schudde zijn donkere kop uit voor zijn ogen naar Coldstreak gleden. Zijn jachtpartner verdiende het dat hij er bij was met zijn volle aandacht. Dus schudde de kater opnieuw zijn kop. De gedachten en doemdenken opzij schuivend. "Dus, had je een idee waar we heen konden gaan voor de jacht?" Vroeg hij, hopende dat zijn stem iet wat entausiast was.

-Coldstrike first

Because we always have a choice
even when it feels like we don't.

Onderwerp: Re: Pity party za 18 mei 2019 - 10:55

Coldstreak had de stilte eerst wel aangenaam gevonden; Rowanflight had hem gevraagd om mee te gaan op jachtpatrouille en hoewel Coldstreak daar meestal geen moeite mee had, had hij vanochtend wel wat last om wakker te worden. En Rowanflight leek daar ook last van te hebben; de tom had nog geen woord tegen hem gezegd sinds ze het kamp uit waren gegaan. Toch liet Coldstreak zijn blik even opzij glijden zodat hij die van de tom kon zien. Zijn oortje trok zich kort naar achteren toen hij meende wat emotie te zijn, maar het volgende moment leek dat weer voorbij te zijn en verbrak Rowanflight juist op dat moment de stilte om hem te vragen of hij een idee had waar ze konden gaan jagen. Coldstreak was lichtelijk verrast omwille van die vraag. Hij had gedacht dat Rowanflight als senior warrior zijnde de leiding graag zelf wilde nemen, maar blijkbaar waren niet alle senior warriors zo. En dus kneep hij zijn ogen even samen terwijl hij nadacht. “Bij the Owltree?” stelde hij voor. Daar was meestal wel genoeg prooi te vinden. En anders konden ze nog altijd de richting van de uil volgen om te zien waar hij ging jagen, zo konden ze ook wat prooi vinden. Alleen was het vanaf hier nog wel even rennen eer dat ze daar waren en was het misschien niet zo leuk als Coldstreak wéér een stilte zou laten vallen. Bovendien had Rowanflight’s enthousiasme geforceerd geklonken. Zelfs Coldstreak, die geen held was met emoties van anderen, had dat nog op kunnen pikken. “Eh… Alles in orde, man?” vroeg hij dus maar voordat ze zich volledig op de jacht zouden storten en ze geen tijd meer hadden om over andere dingen te praten. Wat voor Coldstreak eerlijk gezegd niet snel genoeg kon zijn. Over gevoelens praten en dat soort dingen was niet echt zijn ding, maar hij wilde ook weer niet de koude Clanmate uithangen.