I'll be good [xx]

Onderwerp: I'll be good [xx] wo 23 okt 2019 - 21:16

fall apart
and come back stronger than before

Haar eerder gevangen prooi had ze al naar het kamp gebracht waar ze deze op de prooistapel had gelegd, maar ze had er geen behoefde aan om in het kamp te blijven hangen. Sinds ze de laatste tijd weer wat meer bij Stallionstar in de buurt was waren de roddels als een lopend vuurtje door het kamp gegaan sinds de meeste warriors wel wisten dat ze vroeger samen waren. Nu was het echter de vraag of ze weer samen waren en dat hij Shatteredice zo vergeten was of dat ze gewoon bevriend waren. Met een zucht was de warrior in de moorlands gaan liggen en had ze haar ogen even gesloten om van het zonnetje te genieten na een aantal dagen bijna alleen maar regen gehad te hebben.

!! Gesloten topic !!

I love my bed
but I wish I was in yours, Gast

niet zelf wipwappen,
gewoon de biologische ouders afkappen

Onderwerp: Re: I'll be good [xx] wo 23 okt 2019 - 21:40

Deze morgen had het nog gedrupt, maar nu scheen de zon op haar witte vacht. Ze was een kattin die niet veel in de natuur voorkwam. Waarschijnlijk hadden haar voorouders heel ver weg ooit een kittypet ontmoet en hierdoor waren er steeds meer witte vachten in de clans gekomen. Meer normaler was een witte vacht met lichtrode vlekken. Over die vacht gesproken. Ze zag hem voor haar. Schitterend in de zon. Daintywhiff maakte een sprongetje en ging naast de kattin staan. "Snugglebug..." Haar stem was koel, net als haar houding. De kattin was heel anders dan haar en dat trok haar aan, maar stootte haar ook af. Ze mocht haar niet zo.

No Matter What I Do, I Don’t Feel Anything

Onderwerp: Re: I'll be good [xx] wo 23 okt 2019 - 22:13

fall apart
and come back stronger than before

Haar tweekleurige vacht warmde een beetje op in de zon en haar ogen sloten langzaam. De warmte maakte haar slaperig. Met een getik van haar staart op de grond wat steeds iets langer duurde voordat ze deze weer ophief een weer terug op de grond liet vallen viel ze bijna in slaap, totdat de geur van een andere kat haar neus binnenkwam. ”Snugglebug...” Snuggle opende haar ogen toen ze haar stem eenmaal hoorde en hief haar op een beetje. ”Daintywhiff,” miauwde ze met een vriendelijke glimlach op haar snuit.

I love my bed
but I wish I was in yours, Gast

niet zelf wipwappen,
gewoon de biologische ouders afkappen

Onderwerp: Re: I'll be good [xx] do 24 okt 2019 - 17:27

Ze voelde haar witte vacht schitteren. Het was warm. Daintywhiff sloot haar ogen. Ze krulde haar lip en ging zitten. "Weet je wel niet hoeveel leed je Shatteredice aandoet?" Haar zoete stem klonk grauw. Dainty ademde diep in en liet deze zuchtend ontsnappen. Haar amandelvormige ogen opende zich tot spleetjes. Ze gunde de gevlekte kattin geen blik. Alleen het zachte Moorland dat voor haar neus omlaag golfde. "Vroeger moest je hem niet hebben, maar nu hij leider is... Ik kan Stallionheart geen ongelijk geven, het is een man. Mannen denken niet met hun kop," miauwde ze scherp. Haar staart zwaaide net niet tegen Snugglebug. "Je lijkt op haar en je hebt geen kittens rond je heen... arme Shattered. Dat is heel laag van je." Meestal was de witte kattin een kat van weinig woorden. Zuinig met welke uitspraken ze zei, maar hier voelde ze aan dat hoe meer woorden ze uitsprak hoe dieper ze Snuggle kon krijgen.

No Matter What I Do, I Don’t Feel Anything

Onderwerp: Re: I'll be good [xx] do 24 okt 2019 - 17:42

fall apart
and come back stronger than before

Haar vriendelijke glimlach naar de warrior tegenover haar verdween al snel als sneeuw voor de zon en maakte plaats voor een verbaasde frons. ”Weet je wel niet hoeveel leed je Shatteredice aandoet?” Zei de witte kattin en Snugglebug ging langzaam zitten. ”Zei doet Stallion anders ook geen pleziertje nu jij er ineens bent.” Reageerde ze luchtig en haalde haar schouders op. ”Vroeger moest je hem niet hebben, maar nu hij leider is... Ik kan Stallionheart geen ongelijk geven, het is een man. Mannen denken niet met hun kop," Haar mond viel bijna open door de woorden die de ander tegen haar zei. Ze kende haar verleden met Stallionstar niet eens correct en de leugens lieten haar neus groeien. "Je lijkt op haar en je hebt geen kittens rond je heen... arme Shattered. Dat is heel laag van je." Een zacht gebrom rees in haar keel en de frustratie begon steeds meer te bubbelen in haar lichaam. Daintywhiff had volgens haar het recht niet om zo tegen haar te spreken. ”Arme Shattered? Volgens mij is het eerder arme Stallion want jij loopt achter zijn rug om met zijn mate te rollenbollen, of niet soms?” Gromde ze zachtjes en kneep haar verschillend gekleurde ogen samen naar de kattin. ”Wat geeft jou het recht om naar mij te lopen wijzen terwijl jij de reden bent waarom er nu zo’n probleem tussen die twee is? Schijnheilige hoop stront.” Oke. Misschien niet haar beste comeback ooit, maar voor nu was het goed. Voor nu had ze het gesprek afgesloten en kon ze opstaan en weglopen, dus dat deed ze. Ze stond op en had een paar passen in de richting terug van het kamp gezet.

I love my bed
but I wish I was in yours, Gast

niet zelf wipwappen,
gewoon de biologische ouders afkappen

Onderwerp: Re: I'll be good [xx] do 24 okt 2019 - 18:08

Ze had de kattin waar ze haar hebben wilde. Daintywhiff greens zachtjes, maar net zoals de glimlach van Snugglebug verdween deze. Ze lokte het uit, maar langs de andere kant werd ze ook snel boos. Een giftige combinatie. Al was een groot deel een spel voor haar. Daarom rezen haar haren omhoog. Ze knikte kort. "Ja Snugglebug, wandel maar weg. Dat doe je altijd bij zo'n situaties." Haar stem had ze nog inorde, een scherp randje misschien, maar ze verhief hem niet snel. Niet zoals de ander, die duidelijk lager was dan haar. Daintywhiff gooide haar hoofd in de lucht, met een schoudertje erbij. Haar gouden ogen priemden erover heen. Voor het eerst de gevlekte kattin aankijkend. "Ik heb Shatteredice gered van de Gorge, Stallion zou me dankbaar moeten zijn. In plaats daarvan verspreid hij roddels dat ik verliefd ben op haar." Een hoog lachje verliet haar bekje. Ze stond op en begon naar Snuggle te wandelen. Zachte pootstapjes en charmant. Kronkelend liet ze haar gladde lichaam langs die van de poes glijden. Een ronkend geluid kwam uit haar bekje en ze liet haar tong over de wang gaan. "Nu heb je er gebruik van gemaakt Snugglebug, denk je echt dat ik voor iemand zielig als Shattered zou vallen? Ik wil geen partner en geen kittens, alleen sterke warriors voor Windclan," miauwde ze zoetjes. Daintywhiff keek de kattin recht aan in haar twee kleurige ogen. Ze waren ongeveer even groot. Voorzichtig stapte ze dichterbij. Haar neus zweefde net voor die van de poes. "En jij bent niet echt het voorbeeld van een sterke warrior." Zonder waarschuwing lachte ze luid.

No Matter What I Do, I Don’t Feel Anything

Onderwerp: Re: I'll be good [xx] do 24 okt 2019 - 23:41

fall apart
and come back stronger than before

Dat ze niet ver zou komen had ze eigenlijk al wel verwacht, maar dat betekende niet dat het haar niet mateloos irriteerde toen ze haar bek weer opende en commentaar moest leveren. "Ja Snugglebug, wandel maar weg. Dat doe je altijd bij zo'n situaties." Ze rolde met haar ogen door de reactie van de jongere kattin en negeerde haar opmerking. "Ik heb Shatteredice gered van de Gorge, Stallion zou me dankbaar moeten zijn. In plaats daarvan verspreid hij roddels dat ik verliefd ben op haar." De rood met witte tunneler trok een wenkbrauw naar haar op toen ze haar voor het eerst recht in haar ogen aankeek en haalde haar schouders op. "Jou probleem" miauwde ze en stond even stil toen ze doorhad dat de ander opgestaan was, maar waarschijnlijk had ze dit beter niet kunnen doen aangezien ze niet veel later haar lichaam tegen die van haar aan bewoog en haar wang likte waardoor Snuggle even bevroor. "Nu heb je er gebruik van gemaakt Snugglebug, denk je echt dat ik voor iemand zielig als Shattered zou vallen? Ik wil geen partner en geen kittens, alleen sterke warriors voor Windclan," Ze kneep haar wenkbrauwen samen toen ze haar mond zag bewegen, maar de woorden later binnenkwamen dan normaal en dit haar geen kans gaf hierop te reageren. "En jij bent niet echt het voorbeeld van een sterke warrior." Daintywhiff lachte luid terwijl ze bijna neus aan neus stonden en ze zetten een paar kleine pasjes achteruit. "Je hoeft geen sterke warrior te zijn om een goede te zijn."

I love my bed
but I wish I was in yours, Gast

niet zelf wipwappen,
gewoon de biologische ouders afkappen

Onderwerp: Re: I'll be good [xx] di 29 okt 2019 - 18:42

Ze bleef hysterisch lachen. Het stopte niet. Daintywhiff hikte zachtjes terwijl ze het uit gierde. In stukken bracht ze haar zin uit. "Ik bedoel mentaal sterk Snugglebug, en jij bent niet echt snugger." Ze legde nadruk op snugger, voor zover het kon met haar gelach. De witte poes hikte en snikte terwijl het minder en minder werd. Het werd even zwart voor haar ogen. Toen ze knipperde klemde haar poot de luchtpijp af van Snuggle. Ze verbaasde zich. Hoe had dit kunnen gebeuren? Daintywhiffs mond viel open en ze loste haar greep wat. Haar gedachten gingen razendsnel. Ze rook bloed, maar wist niet of het van haar kwam of van de rood met witte kattin. Haar gezicht verwrong zich. Ze snapte het niet, maar haar poot was bevroren en wilde zich niet verplaatsen. Misschien omdat zij dit wilde. "Stallion verdiend niet zoveel geluk," brieste ze. De verwarring had ze weggedrukt. Ze was in deze situatie beland en moest ermee dealen.

No Matter What I Do, I Don’t Feel Anything

Onderwerp: Re: I'll be good [xx] do 12 dec 2019 - 12:34

fall apart
and come back stronger than before

Met grote ogen staarde de rood gevlekte kattin naar de witte shecat voor haar neus. De ander was hysterisch aan het lachen en Snugglebug snapte niet zo goed wat er zo grappig was op dat moment. "Ik bedoel mentaal sterk, Snugglebug, en jij bent niet echt snugger." Met de nadruk die op snugger gelegd kon worden trok ze beide wenkbrauwen op. "Daarom heet ik ook Snugglebug en niet Snuggerbug" mompelde ze zacht terwijl het gehik en gelach van de witte kattin minder werd. De verschillende gekleurde ogen van de oudere kattin waren op de omgeving gericht, maar voordat ze het doorhad lag de kattin op de grond met de poot van Daintywhiff op haar luchtpijp. Het duurde een paar tellen voordat ze daadwerkelijk doorhad wat er aan de hand was en begon met haar achterpoten tegen de ander aan te trappelen. Snugglebug had haar nagels uitgeklapt toen Daintywhiff haar tegen de grond aan werkte en terwijl ze viel had ze de ander opengekrabd, wat de geur van het bloed moest verklaren. "Stallion verdiend niet zoveel geluk," brieste de kattin en als ze Snuggle niet tegen de grond had gewerkt had ze er nog om kunnen lachen ook. "Doe normaal, Dainty" bromde de ander naar haar. Daintywhiff haar poten waren bevroren waar ze waren waardoor Snugglebug met wat moeite onder haar vandaan kon komen.

I love my bed
but I wish I was in yours, Gast

niet zelf wipwappen,
gewoon de biologische ouders afkappen