My Scary Aunt

Onderwerp: Re: My Scary Aunt vr 14 jun 2019 - 22:20

En toen, ineens liet de kattin los. Maar ze had al genoeg wonden en was het niet iets waar ze over zou zeuren. Toch, ze had niet de naïve hoop dat ze nu zomaar zou stoppen en weer een gezellig gesprek zou beginnen. En ja hoor, daar was de waarschuwing al. Voor Lola was het zeker genoeg en de woorden hoefden haar geen twee keer te worden verteld. Ze was niet zo dom om te blijven, nog meer uit te lokken. De bedreiging om haar te vermoorden was gemeend. De zwart-witte kattin kon zich dan ook het beste uit de voeten maken. Dat zou ze dan ook doen, maar vergeten zou ze dit niet. Ze moest sterker worden, haar training hoog houden, dat was één ding wat duidelijk was geworden dankzij dit gevecht. Ze had bar weinig moeten vechten met haar territorium beschermen, omdat er al twolegs, of rechtlopers zoals zij had geleerd, in de buurt woonden. Natuurlijk lieten ze haar met rust want ze wist ze te ontwijken, maar andere rogues waren toch wat meer huiverig. Het was een goede bescherming, maar het had haar vandaag niet geholpen. En dus boog ze haar kop, in schoorvoetende onderdanigheid. Want ja, haar oh zo vriendelijke half tante zou hebben gewonnen was het gevecht doorgegaan. Misschien had familie haar laten stoppen, of haar vurigheid in het terugvechten, maar ze had haar aanval gestaakt. En ze was er dankbaar voor. Toch zou Lola het niet laten merken. Ze duwde haarzelf omhoog, wat pijnlijk was, met de wonden in haar schouders. Ze vroeg zich even af of ze een litteken achter zouden laten, maar ze kon nog staan, dus hopelijk niet. Pijnlijk kwam ze dan tot haar pootjes, schoot ze een laatste blik naar de rode kattin, en draaide haar rug naar haar toe. Ze moest maar hopen dat er niet opnieuw een aanval werd gedaan, nu ze onvermoedend was. En toen begon ze met het weghinken, terug naar haar eigen territorium. Wat nog een lange weg zou worden.

Topic uit