A star in the making {Eveningglow)

Ze vertelde hem dat ze ook graag op een andere plek trainde, om te voorkomen dat het een automatisme werd. Nouja, zo begreep hij het toch. Hij kon er wel inkomen dat als je altijd op dezelfde plek trainde, het wel eens kon tegenslagen wanneer het er echt op aan kwam. Zo zou hij ook in verschillende omstandigheden het beste uit de situatie kunnen halen. Hij knikte dus begrijpend en eveneens instemmend op haar voorstel. Sabrepaw wou liefst zo snel mogelijk zoveel mogelijk leren. De zwart met witte kater was dan ook van mening dat hij altijd nog wel iets bij zou kunnen leren en het nog zwaar genoeg ging worden. Dus als hij nu al veel kon oppikken en dit verwerken, zou het enkel in zijn voordeel werken later. Zijn groene blik keek haar oplettend aan, afwachtende op wat ze ging doen. Ook zijn gelaatsuitdrukking was gefocust. Nee, hij zou zeker niet tijd verspillen aan haar tegen te werken. Hij vond dat apprentice's die dat wél deden, slechts zichzelf daarmee pestten. Plus, Sabrepaw had daar niet eens de energie voor. Bijleren was het enige wat hem interesseerde, om later een zo goed mogelijke warrior te worden. Dat hij grote dromen en verwachtingen had, was slechts een understatement.

De zwart met witte kater keek aandachtig toe hoe Eveningglow een sluippositie aannam en zich voortbewoog. Zijn groene blik volgde elke beweging die ze maakte en maakte nu al een mental note hoe hij het zelf zou uitvoeren. Een heel plan stippelde zich uit en zodra de kattin teken gaf dat hij aan de beurt was, knikte hij en zakte hij wat door haar poten. Sabrepaw deed zijn best de kattin zo goed mogelijk na te doen. Het zag er allemaal nog wat stroef uit, maar over het algemeen had de kater snel opgevangen hoe de hele positie in elkaar stak. Voor een tel verloor hij zijn aandacht en wou hij kijken naar Eveningglow om te zien wat ze er van vond, en kantelde hij naar voren. Geschrokken sprong hij overeind en schudde hij het zand van zijn kop. Schuldbewust gleed zijn groene blik naar de deputy. "Sorry.. dat was slecht." mompelde hij met een schrale lach op zijn gezicht.

Zijn mentor vertelde hem dat het niet slecht was voor zijn eerste keer. Alsnog voelde de zwart met witte kater zich er niet goed bij dat hij door zijn eigen domme fout de mist was ingegaan. Het zou in ieder geval tienmaal beter zijn geweest als hij zijn focus niet verloren was. Toen Eveningglow vervolgde dat het ooit wel eens zijn dood kon worden, focusverlies, wiebelde hij wat ongemakkelijk met zijn oren. Zijn poten tintelden bij de gedachte aan zijn eerste gevecht, ook al wist hij dat dit nog wel een tijd zou duren. Vervolgens meldde de kattin dat ze verder zoude gaan, richting de Owltree. Sabrepaw knikte en sprong algauw overeind, verder achter de deputy aantrippelende. Zijn groene ogen stonden zowel nieuwsgierig als gespannen. Hij wou zoveel mogelijk te weten komen maar tegelijkertijd doen alsof hij het allemaal al wist, zodat hij niet dom over zou komen. Wat was het toch zwaar, een strevertje zijn...

Ze liepen verder tot ze arriveerden bij een grote boom waarvan hij aannam dat het de Owltree was. Sabrepaw gleed met zijn groene blik over de stam en zo verder naar de top van de boom. Een rilling rolde over zijn ruggengraat bij de gedachte naar beneden te vallen van die hoogte. Zijn oor trok richting Eveningglow toen deze hem weer aansprak. Net toen hij zijn bek wou openen, beval ze echter dat hij eerst wat moest drinken. De zwart met witte kater knikte, waarna hij zich snel naar de beek toe bewoog en hier een paar slokken van nam. Vervolgens rechtte hij zijn rug weer, likte hij zijn lippen af en keerde hij zich tot zijn mentor. Hij had verhalen gehoord over de uil die kittens stal 's nachts en meenam naar zijn hol. Maar hij wist ook dat dat een verhaal was om te voorkomen dat kittens zouden weglopen uit het kamp.. dus misschien was dat antwoord te kinderachtig? Sabrepaw besloot echter dan een antwoord beter was dan niets te zeggen, en opende zijn bek. "Ze hebben mij verteld dat de uil kittens steelt... en misschien ook prooi?" voegde hij er nog aan toe, zijn groene ogen ietwat twijfelend in die van de deputy priemende.

De jonge kater had zijn oren richting de deputy gespitst, zijn groene blik aandachtig in de hare. Hij gaf toe, hij had niet verwacht dat achter haar vraag deze uitleg zou schuilen. Het was een hele strategie dat ze nu vertelde! Sabrepaw maakte een mental note om dit later eens uit te testen. Hij voelde zijn maag kriebelen en zijn poten tintelen. Al deze nieuwe informatie slorpte hij naar binnen als water dat door de aardboden sijpelde. Zijn grote nieuwsgierigheid speelde in dit geval wel in zijn voordeel. Sabrepaw knikte dus ook toen ze uitgesproken was, als teken dat hij het allemaal begrepen en verstaan had en intussen ook al verwerkt in zijn hoofd.
Toen ze vervolgens meedeelde dat ze naar de Sunningrocks gingen, zwiepte hij even met zijn staart. Hij had al veel verhalen gehoord over die plek. Onder andere dat een van hun vorige leaders, Firestar, daar om het leven was gekomen. Firestar was leider geworden nadat zijn grootmoeder, Bluestar, gestorven was. Sabrepaw knipperde even met zijn groene ogen. Hij hoopte maar dat hij later in zijn oma's pootstappen kon treden. Hij wou niets liever dan zijn familie trots maken.. Daarom dat hij ook zijn uiterste best zou doen tijdens zijn trainingen! Dan kon hij zo snel mogelijk Warrior worden. Niet alleen dat.. dan kon hij ook een goede Warrior worden, een van de beste die de Clan ooit heeft gehad!

Hun volgende halte was wat ze beweerde en wat hij herkende uit verhalen, de Sunningrocks. De zwart met witte kater gleed met zijn groene blik over de verscheidene stenen en keek vervolgens zijn mentor weer aan. Deze zei dat de stenen nog lang warm bleven en het dus aangenaam was er op te liggen wanneer het begon af te koelen. Hierop knikte hij, even als teken dat hij het gehoord had. Vervolgens kreeg hij de vraag waarop hij moest letten  als ze bij de Sunningrocks waren. Sabrepaw voelde een bepaalde spanning in zich opborrelen. De druk om te presteren en het feit dat hij bepaalde dingen eenmaal nog niet wist, botste. Nog voordat hij echter kon antwoorden miauwde de deputy weer. Ze vermeldde dat het een goede plek om te jagen was om dat de prooidieren ook van de warmte hielden die de stenen boden. Zijn bek opende zich. "Is er niet vaak ruzie met Riverclan over de Sunningrocks?" probeerde hij toen, al was hij niet helemaal zeker of ze dit bedoelde met haar vraag.