[ 17-07-'19 ] Ceremony

Onderwerp: [ 17-07-'19 ] Ceremony wo 17 jul 2019 - 14:11

Ceremony Juli

Nog maar kort geleden had hij zijn negen levens mogen ontvangen en nu was het tijd om verder te gaan met het Clanleven als Clanleider. In zijn tijd als Deputy had Oceanstar alle Ceremony’s gedaan en had hij enkel geluisterd. Echter vandaag was de eerste keer dat hij zelf een Ceremony zou houden en het beloofde een mooie Ceremony te worden. De gevlekte kater voelde de trots van zich afstralen toen hij met een krachtige sprong op de Tall Rock sprong. Soepel landde de kater en keek hij het Camp in waarna hij zijn kop hief om de Clan toe te spreken. “Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen, zich verzamelen bij de Tall Rock voor een Clanmeeting!” zijn stem droeg tot in de kleinste hoekjes en gaatjes van het WindClan Camp waarna hij wachtte totdat de katten zich bij hem verzameld hadden. “Het is tijd voor een Ceremony” kondigde hij aan toen alle katten zich verzameld hadden.

Onder alle katten klonken blije geluiden want een Ceremony betekende groei en de hervatting van het leven zoals alle katten het kende. Met een beweging van zijn staart vroeg hij om stilte waarna hij weer verder kon spreken. “Er zijn veel Apprentices die hun training hebben afgerond en hebben bewezen dat ze het verdienen om volwaardige Warrior te worden van WindClan” miauwde hij en liet zijn groene ogen gaan over de groep Apprentices die zich ook had verzameld. “Zouden Spiderpaw, Spottedpaw, Homepaw, Lionpaw, Fraypaw en Seapaw naar voren willen komen?” vroeg hij met een glimlach. Geduldig wachtte hij totdat ze twijfelend of dapper naar voren waren gestapt. Hierna vervolgde hij met de woorden die Apprentices al zo lang als elke kat zich kon herinneren hoorden voordat ze zich Warrior mochten noemen. “Ik, Stallionstar, leider van WindClan vraag StarClan neer te kijken op deze Apprentices. Zij hebben hard getraind om jullie code te leren en zijn klaar om hun Clan te dienen als volwaardige Warriors. Beloven jullie je te houden aan de Warrior code en de Clan te beschermen, ookal is dit ten kosten van je eigen leven?” vroeg hij hen. Nadat elke Apprentice instemmend had geknikt ging hij verder met de Ceremony. “Dan zal ik jullie met de wil van StarClan jullie nieuwe Warrior naam geven. Spiderpaw, vanaf nu zal jij bekend staan als Spiderweb. Homepaw, vanaf vandaag zal jij bekend staan als Homebird. Lionpaw, vanaf nu zal jij bekend staan als Lionrose. Fraypaw, jij zal bekend staan als Frayhowl. Seapaw, jij zal de naam Seasight dragen. Spottedpaw, jij zal vanaf vandaag Spottedrose heten. Draag jullie namen met trots” miauwde hij en keek met een glimlach naar de kersverse Warrios. “StarClan eert jullie loyaliteit en wij heten jullie welkom als volwaardige Warriors van WindClan” miauwde hij trots tegen de vijf katten.

Nadat de nieuwe Warriors benoemd waren was het nog tijd voor een paar andere katten om zich op een nieuw pad te begeven, het pad van Apprentice. Hij keek naar de twee kittens van Amberstorm en naar Laurelkit die bij de Nursery zaten. Het moest een spannende dag zijn voor de kittens en hij wenkte hen met zijn staart. “Naast Warriors mag ik nu ook enkele Kittens een nieuwe rang geven, kom maar naar voren Falconkit, Hazelkit en Laurelkit” miauwde hij en keek naar hoe ze naar voren kwamen. Hij ademde een keer diep in voordat hij verder sprak. “Jullie hebben de leeftijd van zes Moons bereikt en zijn klaar om Apprentice te worden. Falconkit, vanaf vandaag totdat je Warrior wordt zal jij Falconpaw heten. Ik wijs je Burnetbliss toe als mentor” miauwde hij en hij keek naar hoe de twee neuzen elkaar raakten voordat hij verder ging. “Hazelkit, jij zal totdat jij Warrior wordt bekend staan als Hazelpaw. Jouw mentor zal Mourningchant zijn” miauwde hij en gaf hen beide een knikje. Als laatste zou Laurelkit Apprentice worden en zij was nogal een pootvol. Hij keek naar de kitten en sprak opnieuw. “Laurelkit, stap naar voren. Jij zal totdat jij Warrior wordt bekend staan als Laurelpaw. Jouw mentor zal Owlbate zijn” miauwde hij waarna hij keek naar de mentoren die nu een Apprentice hadden gekregen. “Onderwijs hen goed, en leer hen alles wat jullie weten. WindClan rekent op jullie” miauwde hij waarna hij even stil werd. Zijn ogen gingen naar Amberstorm die nu eindelijk weer vrijheid kreeg. “Verder heb ik ook nog enkele mededelingen” vervolgde hij “Harespring zal door omstandigheden niet langer meer haar taken als Moorrunner kunnen uitvoeren, hierdoor zal ze verder door het leven gaan als Tunneler, Shatteredice zal haar leren wat zij weet. Verder zal Amberstorm zich weer bij de Warriors voegen maar niet langer meer als Tunneler, Amberstorm zal vanaf vandaag Moor Runner zijn en ik zal haar hierin enkele lessen geven.” sloot hij af. Iedere kat had weer iets om naar uit te kijken en dat deed de kersverse leider goed. “Hierbij is de Ceremony beïndigd” miauwde hij en sprong van de Tall Rock af om zich tussen de andere katten te mengen.

Lijstje
Apprentice ➸ Mentor

Falconpaw -> Burnetbliss
Hazelpaw -> Mourningchant
Laurelpaw -> Owlbate

Apprentice ➸ Warrior

Fraypaw -> Frayhowl
Homepaw -> Homebird
Lionpaw -> Lionrose
Spiderpaw -> Spiderweb
Seapaw -> Seasight
Spottedpaw -> Spottedrose

➸ Mededelingen:

Amberstorm zal zich weer bij de Warriors voegen als Moorrunner en wordt getraind door Stallionstar
Harespring zal Tunneler worden en wordt getraind door Shatteredice

[ 17-07-'19 ] Ceremony Little_Gorse_trans

Ava & Sig by El4a

Laurelkit slaakte een diepe geïrriteerde zucht. By starclan, waarom moest net vandáág besloten worden om de kittens apprentices te laten worden? Ze had er geen zin in, helemaal niet meer nu ze bedacht dat de eerste moon ook nog een moon vol elder-verzorging zou zijn. Misschien kon ze er nog onderuit komen? Ze had tenslotte geen Oceanstar meer die haar op haar straf kon wijzen. Met enige wantrouwen stapte ze toch uit de nursery, nog niet helemaal zeker of Stallionstar haar straf vergeten was. De drukte was niet te overzien. Om eerlijk te zijn, wist Laurelkit helemaal niet dat er zoveel katten waren die zich bij de windclan voelde horen. Enigszins angstig omdat de kitten bang was om vertrapt te worden, liep ze iets verder naar voren, zodat ze Stallionstar kon zien. Nu hij zo hoog stond en trots op haar neerkeek, voelde Laurelkit even een gevoel van respect, maar dat drukte ze snel weg. Haar Leader stond immers op het punt om haar de volgende marteling in te sturen en er was één ding zeker; ze had er geen zin in.De eerste helft van de ceremony vloog aan haar voorbij. Toen Stallionstar haar naam riep, merkte ze pas dat ze helemaal niet wist wat hij de afgelopen tijd had gezegd. In elkaar gedoken, niet instaat alle blikken die op haar geworpen werden te verdragen, liep de kitten langzaam naar voren. Ze trilde een beetje, merkte ze. Geheel stijf van de zenuwen, elk moment in staat om er van door te gaan, ging ze zitten. Laurelkit hoorde niet eens wat Stallionstar zei en het boeide haar ook niet. Ze wilde het gewoon niet. De kleine poes wilde niet getraind worden, ze wilde niet jagen. Ze wilde gewoon alleen zijn. Gewoon alleen met haar eigen problemen. Het zag er echter niet naar uit dat haar dat gegund werd. Het was Owlbate die blijkbaar moest dienen als haar mentor. Ze wilde het niet. Ze wilde geen apprentice zijn, noch warrior worden. Langzaam draaide ze zich naar de plek waar ze verwachtte Owlbate te zien.

[T A G : @Owlbate]

_________________________________

Barnpaw • Beetle • Laurelpaw • Taipan

If you don't fight, you die

Hij was waarschijnlijk nog nooit zo blij geweest als dat hij vandaag was. Hij mocht eindelijk beginnen met leren, ontdekken en ervoor zorgen dat hij zo'n goed mogelijke warrior zou worden voor de Clan! Hij was hier klaar voor, hell, hij was klaar geboren voor deze task! Vanaf het moment dat hij goed en helder kon nadenken was hij klaar om te leren en vooral dingen te leren die zijn familie kon gaan beschermen. En dat nog wel zo snel nadat Oceanstar was overleden en Stallionstar had overgenomen... Hij had de leadster niet goed gekend, maar de rouw binnen de clan had hem wel genoeg gezegd.

Toen Stallionstar de groep bijeen riep spurtte hij de nursery uit, zijn staart hevig heen en weer gaande door de opwinding die hij voelde stromen door zijn lichaam. Eerst werden de nieuwe warriors benoemd door Stallionstar, waardoor hij breed glimlachte. Over een tijd zou hij daar ook staan! En dan zou hij aan zijn hele familie laten zien hoe goed hij het had gedaan tijdens zijn training en dat hij een waardevolle warrior zou zijn voor de clan!

"Naast Warriors mag ik nu ook enkele kittens een nieuwe rang geven, kom maar naar voren Falconkit, Hazelkit en Laurelkit" Trots stapte de vuurrode kater naar voren, nog steeds hevig met zijn staart zwiepende van de opwinding. "Jullie hebben de leeftijd van zes moons bereikt en zijn klaar om Apprentice te worden. Falconkit, vanaf vandaag totdat je warrior wordt zal jij Falconpaw heten. Ik wijs je Burnetbliss toe als mentor" Hij keek met een grote, brede glimlach naar zijn nieuwe mentor en zoals hij meerdere kittens had zien doen, raakte hij, voorzichtig wel, de neus van Burnetbliss aan. Hij ging weer terug zitten op de plek waar hij eerder zat, want zijn zusje kreeg ook nog een mentor! "Hazelkit, jij zal totdat jij Warrior wordt bekend staan als Hazelpaw. Jouw mentor zal Mourningchant zijn" Vrolijk keek hij zijn zusje aan, zou ze blij zijn met de mentor die ze had gekregen? Hij hoopte van wel. Laurelkit werd Laurelpaw, met als mentor Owlbate.

Daarna kwamen nog enkele mededelingen, waarbij Harespring werd omgeschoold tot Tunneler en daarbij ondersteund werd door Shatteredice. En ook zijn moeder werd genoemd, die werd moorrunner en Stallionstar zou haar wat dingen bij leren. Daarmee was de ceremonie afgelopen. Hij keek met een grote glimlach naar zijn zusje en naar zijn moeder. En toen weer naar Burnetbliss. Zoveel prikkels! Zoveel leuke dingen! Hij was nu niet meer Falconkit maar Falconpaw. En hij stond te trappelen om te gaan beginnen met trainen! Amberstorm, Burnetbliss & Hazelpaw

MONTY

그대는 나의 이야기였다
[ 17-07-'19 ] Ceremony Unknow11

ɏøᵾ wɇɍɇ mɏ sŧøɍɏ

Oud setje <3:

“Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen, zich verzamelen bij de Tall Rock voor een Clanmeeting! Het is tijd voor een Ceremony.”

De bruine kater stond weer op van zijn zittende positie en gaf zijn partner een kort likje over zijn wang. Hij wist wel wat nu kwam. Hij was zonet Deputy geworden en hij had Stallionstar ergens ooit gesproken over zijn eerste apprentice nemen. Hij had al een maandje of twee interesse in Laurelkit gehad. Gewoonweg omdat ze hem aan zichzelf liet denken. Hij hoopte maar dat de leider dat niet vergeten was en hem toch een apprentice gunde. Al wist hij dat Laurel geen makkie zou worden. En al helemaal niet nu hij ook zijn deputy taken moest uitvoeren. Vooral nu de Clan ook aan hem twijfelde.
Eerst waren de nieuwe warriors aan de beurt. Zo werd het nestje van Oceanstar al gauw warrior. Frayhowl, Homebird, Lionrose, Spiderweb, Seasight en Spottedrose. Hij moest toch wel glimlachen door dat. Ze waren allemaal natuurlijk wat ouder dan hem, maar het was hem toch gelukt om eerder warrior te worden, en zelfs Deputy. Hij kon zich nog herinneren hoe hij steeds ruzie zocht bij Lionrose, en ook als kitten een mot had opgegeten, omdat hij Homebird wou laten schrikken. Nu waren ze allemaal warriors, en merkte hij pas hoe snel de tijd kon gaan. Hij feliciteerde het nest en gaf Homebird een speelse tik met zijn staart. Maar tijd om met haar te praten had hij niet, want Stallionstar ging echter verder.

“Naast Warriors mag ik nu ook enkele Kittens een nieuwe rang geven, kom maar naar voren Falconkit, Hazelkit en Laurelkit.” Hij keek op naar zijn leider toen hij de naam van Laurelkit herkende. Het was nu of nooit. Hij zou eindelijk een eigen apprentice krijgen. Hij kon de gevlekte kattin onder zijn vleugel nemen en haar laten zien dat het leven in WindClan toch wat inhield.
Eerst kwam Falconkit met Burnetbliss, en Hazelkit met Mourningchant. Maar uiteindelijk had Stallionstar zich gericht op Laurelkit. “Laurelkit, stap naar voren. Jij zal totdat jij Warrior wordt bekend staan als Laurelpaw. Jouw mentor zal Owlbate zijn. Onderwijs hen goed, en leer hen alles wat jullie weten. WindClan rekent op jullie.” De bruine kater liep op zijn kersverse apprentice af en tikte zachtjes zijn neus tegen de hare aan. Hij kon wel opmerken dat ze lichtjes gespannen was, maar hij hoopte dat dat al gauw voorbij ging. Naast de benoeming en mentoren kwam er ook bij dat Harespring en Amberstorm een nieuwe training aangingen. Maar zijn focus was nu gericht op Laurelpaw. Toen Stallionstar aankondigde dat de ceremonie beïndigd werd ging hij gelijk op staan. "Morgen geef ik jou een rondleiding over het territorium zodat je ook de geuren en plekken kan herkennen. Je kan nu rusten en je plek zoeken in de apprentice's den. Maar vanaf morgen begint de trainingen. Dus zorg ervoor dat je goed slaapt." Miauwde hij als volgt. "Nog vragen?"

+ tag Homebird, Laurelpaw

_______________________________________________________________________
Laurelpaw sprong achteruit toen haar gloednieuwe mentor (hoelang hij mee zou gaan wist ze niet) haar aanraakte. "Hé, ooit van een persoonlijke bubbel gehoord?" Siste ze zachtjes, maar net hard genoeg zodat hij het kon horen. De kleine poes had totáál geen zin om de komende moons met hem opgeschoten te zitten, helemaal niet nadat hij Oceanstar geholpen had bij die keer dat ze hem het kamp uit gesmeerd had.
Ze verbaasde zich erover dat deze kater zo veel energie had en nu al na kon denken over morgen. De kleine poes kon zijn enthousiasme niet delen. "Ugh." Klaagde ze vermoeid, terwijl ze hard zuchtte en verveeld rond keek. Ze was er nu al weer klaar mee.
Toen Owlbate vroeg of ze nog vragen had, keek ze hem lang aan, alsof ze kattenkruid had gesnoven. "Ja, eigenlijk wel. Wat is de beste manier om direct dood te gaan? Ik moet mijn opties voor zelfmoord nog even duidelijk maken." Ze lachte er sarcastisch bij, alsof ze sprak over een heel luchtig onderwerp.
[@Owlbate]

_________________________________

Barnpaw • Beetle • Laurelpaw • Taipan

When the wolves howl, the sheep shall run.

De bekende woorden werden voor het eerst in zijn leven niet geroepen door zijn moeder maar door diens opvolger Stallionstar. Zijn blauwe ogen stonden star en somber op de kater gericht terwijl hij met een half oor de belangrijkste ceremonie van zijn leven volgde. Hij werd eindelijk naar vele Moons trainen tegelijk met zijn zussen Warrior. Toch voelde het zwaar op zijn zachte hart, zijn moeder had zich net bij Starclan gevoegd en zou hem niet zijn naam geven zoals hij altijd had gedacht. In plaats daarvan was het haar voormalige Deputy. Ook al had hij niets tegen hem maakte dit het niet makkelijker. Blauwe ogen gleden naar de heldere groene van zijn Leader terwijl hij op het juiste moment, monotoon de belofte maakte. Altijd eervol voor Windclan te strijdden en zijn naam in ontvangst nam. Een naam die hem terug deed denken aan de hond waarmee hij zijn eer eerder al bewezen had en natuurlijk Abysshowl, de laatste partner van zijn moeder waarna hij indirect ook vernoemd was. Twee katten hadden zijn naam doen voortkomen. Acefray en Abysshowl, belangrijke katten die met zijn moeder verbonden waren. Hij zuchtte zacht voordat hij zodra het kon door de andere katten heen stapte en de drukte probeerde te vermijdden.

And the wolves will start the hunt,
Howling with the wind to the moon. Telling you that you will be dead tomorrow.

Iets verderop bleef de grijze kater staan. Zijn blauwe ogen gesloten terwijl tranen over zijn wangen drupten. Hij wilde alleen zijn in zijn pijn en verdriet. Hij wilde sterk zijn voor zijn zussen en de jongere broertjes en zusjes die hem waren geschonken door zijn moeder. Hij kon dagen later in zijn nest altijd nog huilen naar de maan en sterren. Hen vervloeken voor de onmacht die hij voelde. Hij was alleen, en zou de hele nacht naar de sterren kijken terwijl hij de gebruikelijke wacht hield. Toch had hij niet voldoende wilskracht om deze tranen tegen te houden. Hij wist dat hij als nieuwe Warrior nodig was en dus slikte hij moeizaam voordat hij stilzwijgend in de buurt van zijn nieuwe den bleef zitten. Toekijkend op de rest van de Clan. Later die dag zou hij gaan jagen. Anderen hadden hem nodig, een goede Warrior bleef niet hangen in het verdriet.

But still we will rise and fight.

"All you need in life is a friend who has chocolate."

Haar ceremonie. Ze zou een nieuwe naam krijgen, maar niet van mama. Het voelde verkeerd. Het deed pijn. Ze wilde die stomme naam en die stomme rang niet, ze wilde haar mama’s terug, ze wilde dat iedereen ophield met ruziemaken, ze wilde dat ze wist wat ze moest doen en wat ze moest vinden. Ze wilde dat haar nieuwe broertjes en zusjes nooit geboren waren en ze wilde van ze kunnen houden om in hen iets van haar moeder terug te vinden. Ze wilde dat alles weer makkelijk werd, de wereld mooi, iedereen haar vriend.

Maar Homepaw hield zich sterk, want dat was wat een warrior deed en ze was bijna warrior. Het was wat haar broer deed en ze wilde niet voor hem onderdoen. Toen Stallionstar - het hoorde niet! Hij hoorde Stallionheart, mama’s deputy te zijn, hij hoorde niet op haar plaats te staan! - haar naam verkondigde samen met die van haar nestgenootjes, was haar blik strak en toen haar gevraagd werd de eed af te leggen die iedere warrior deed, knikte ze automatisch. Homebird. Zou mama haar ook zo genoemd hebben, als zij daar had gestaan? Of zou ze dan een andere naam gekozen hebben en was Home ni dan iemand anders geweest? Homebird... het klonk als een naam die mama had kunnen bedenken.

Ze hoorde de rest van de ceremonie nauwelijks, wist alleen even snel een ongemeende, maar vrij overtuigende glimlach op haar gezicht te toveren toen Owlbate haar feliciteerde en speels aantikte. Ze moest aardig zijn, vrolijk zijn, als ze die vriendschap wilde behouden, zo voelde het, ook al stond haar hoofd niet naar vrolijkheid. Na de ceremonie stapte ze het kamp uit zonder nog iemand aan te kijken, om als een goede warrior te gaan jagen. Wat moest ze anders? Gaan zitten huilen als een nutteloze kitten en zo haar nieuwe naam onwaardig zijn? Ze kon het respect van haar clangenoten niet verliezen, veel anders dan dat had ze niet.

Het was vast al wel bij de hele clan bekend ondertussen dat ze geen moor runner meer zou kunnen zijn en ze wist dan ook nog steeds niet goed hoe ze zich erbij moest voelen. Ze had het aanbod van Stallionstar aangenomen om een mentor te nemen en getraind te worden tot tunneler, maar of dit goed zou gaan uitpakken was dan ook nog maar de vraag. Ze luisterde dan ook naar de ceremonie, maar kwam verder niet in beweging toen haar naam genoemd werd. Ze had geen idee hoe ze tenslotte de juiste poes moest gaan vinden tussen al deze katten en ze wilde niet laten zien hoe hard ze erin zou gaan falen. Het was dan ook hopelijk de juiste beslissing om te wachten en te hopen dat Shatteredice naar haar toe zou komen.

Vandaag was de dag dat ze het nest zouden verlaten, de dag dat ze een nest in de apprentice den mochten uitkiezen. Haar moeder zou vast wel blij zijn, dan had ze weer meer vrijheid. Was ze niet meer gebonden aan Falconkit en haar. Ze hoopte dat haar moeder dan ook minder boos op haar zou zijn, dat ze niet meer alles verkeerd zou doen. Ze wilde het zo graag goed doen, maar het leek altijd de verkeerde kant op te gaan. Hoe goed ze ook haar best deed. Het maakte haar stil en onzeker, de uitbundige kitten was al meer dan twee moons helemaal verdwenen. Waar Falconkit dit altijd behouden had, was zij compleet de andere richting in gevormd. Amberstorm haar afstandelijkheid had veel met de jonge kattin gedaan. Haar mentor kreeg een grote, misschien wel onmogelijke, taak haar weer uit die schulp te laten kruipen. Ze zat naast haar broer die zo ongeveer de nursery uit gestuiterd was. Stallionstar begon de ceremonie en al luisterde ze wel, kwam er weinig reactie uit Hazelkit. Pas toen de naam van Falconkit en haar viel richtte de blik in haar hazelnootkleurige ogen zich op hun leader. Stallionstar had een keer een poging gedaan om met haar te spelen toen hij nog deputy was geweest, alleen ook dat was helemaal verkeerd gelopen. Ze schaamde zich nog steeds, al had de kater gezegd dat het niet erg was geweest. Haar moeder had het wel erg gevonden en daar draaide haar hele wereld om, om wat Amberstorm vond. Haar broer kreeg Burnetbliss als mentor. Toen was het haar beurt, zij werd aan Mourningchant gekoppeld. Ze stond op en volgde nu Falconpaw zijn voorbeeld door de neus van haar mentor aan te raken. Toen keek ze om naar haar broer die haar vrolijk aankeek. Ondanks haar onzekerheid gleed er toch een waterig glimlachje om haar lippen. Ze hield van haar broer. Hij was de enige die haar soms wat op wist te fleuren. Stallionstar ging verder over Harespring en vervolgens over hun moeder. Amberstorm kreeg een andere taak. Voorzichtig keek ze naar haar, maar daarna wende ze haar blik snel weer af en keek naar Mourningchant. Ze wachtte af wat er van haar werd verlangd nu.

Onderwerp: Re: [ 17-07-'19 ] Ceremony