Best buds [Stagpaw]

Vol enthousiasme rende Ferretpaw door het dennenwoud. Vandaag zou hij de dag mogen spenderen met Stagpaw. Een beeldschone charmante kater, waarvan hij van geluk mocht spreken hem zijn vriend te noemen. En dat niet alleen, ze waren beste vrienden. Vanaf kittens af aan al eigenlijk. Ferretpaw mocht de wit grijze kater graag. Naar zijn mening hadden ze veel in gemeen. In karaktereigenschappen gezien dan. Want als je ze samen zou zien waren het twee compleet verschillende figuren. Stagpaw was groot en had een lange fluffy vacht. Terwijl Ferretpaw klein en slank was, haast elegant in zijn bouw. Zijn vacht was kort en een stuk grijzer van kleur. Hoewel hij zeker wat harten wist te veroveren met zijn smarracht groene ogen won Stagpaw ook hier weer. De kater had namelijk diep bruine ogen, waarbij er bij het rechteroog een speciaal soort mutatie optrad. De helft was een prachtige kleur blauw. Als je het Ferretpaw vroeg had Stag de mooiste ogen die hij ooit had gezien. Stagpaw had zo zijn visie op bepaalde zaken. Soms vertelde hij er wel eens over. Ferretpaw probeerde dan zo goed mogelijk te begrijpen waar de kater op doelde. En zei dat hij het eens was met hem. Dit deed hij omdat hij Stagpaw zo aardig vond. En zich zeer vereerd voelde dat hij ook mocht weten van de geheime visies en meningen die Stagpaw had over de anderen. Intussen was hij aangekomen op de plaats waar de twee afgesproken hadden. Stagpaw was er al. Hij liep op zijn vriend af terwijl een enthousiaste grijns zijn snuit sierde. “Hey Stagpaw!” Begroette hij hem vrolijk.

In stilte geeuwde hij, waarna hij zich overeind rees en soepel zijn afgetrainde spieren rekte. Die nacht was hij nog mee geweest op patrouille, waardoor hij de ochtend had doorgetrokken om toch nog aan genoeg slaap te komen. Nu, echter, had hij alweer andere plannen. Stagpaw was altijd wel in de weer, al stonden zijn ogen nooit vermoeid en was zijn vacht altijd keurig in orde. Hij hield van balans. Balans in zijn leven, balans in zijn relaties, balans in zijn werkomgeving... Balans in de clan. Daarom nam hij altijd de tijd om alles in orde te maken, zorgde hij er ondanks zijn drukke schema voor dat hij genoeg sliep en nam hij nooit teveel hooi op de vork. Voor het moment ging alles precies zoals hij wilde; er was rust in zijn leven en in zijn clan. Dit was een onwijze boost voor hem en zijn confidence, waardoor zijn ogen altijd helder fonkelden en hij er gezonde ruit zag dan ooit. Vriendelijk knikte hij naar de katten om zich heen terwijl hij de apprentice den verliet, waarna hij in een stevige tred zich naar de plek bewoog waar hij met zijn jeugdvriend had afgesproken. Hij was wat vroeg, waardoor hij tijd had om zichzelf neer te zetten. Ferretpaw liet echter niet lang op zich wachten.“Hey Stagpaw!” werd hij begroet. "Goedemiddag Ferretpaw," sprak hij op zijn beurt met een charmante glimlach op zijn lippen. Ferretpaw kon wat onstuimig en overenthousiast zijn, maar hij was ook naïef en over het algemeen meer een volger, een kwaliteit die Stagpaw over het algemeen wel kon waarderen in andere. Bovendien, hij was natuurlijk zijn goede vriend. "Tijd geleden dat we eens wat quality bro tijd hebben gespendeerd," sprak hij met een grijns, waarna hij de ander joviaal een stoot tegen zijn schouder gaf.

Zijn begroeting werd uiteraard op een zeer ‘classy’ wijze beantwoord. Stagpaw had een glimlach waar Ferretpaw kriebels van in zijn buik kreeg. Maar dat hadden alle vrienden, toch? Zeker de beste vrienden. En aangezien zij jeugdvrienden waren zou dit er wel gewoon bij horen. "Tijd geleden dat we eens wat quality bro tijd hebben gespendeerd," Zei Stagpaw, en grijnsde naar hem. Waarbij Ferretpaw een enthousiaste duw tegen zijn schouder kreeg. Hij vond dat iet erg. Ze solde altijd wel met elkaar. En ze waren nu gewoon beide vol energie en erg blij om elkaar weer te zien. Hij grijnsde terug. “Nou en of! Wat had je in gedachten voor vandaag? Jij mag kiezen!” Zei hij enthousiast. Stagpaw mocht meestal kiezen wat ze gingen doen. Hij hoopte namelijk dat de kater daardoor vaker met hem zou willen rondhangen. Want elk beetje tijd dat hij samen met Stagpaw kon spenderen was waardevol voor hem.

Er was toch iets schoons te vinden in de kinderlijke naïviteit en vrolijkheid van Ferretpaw, niet? Hij leek bij ieder woord aan zijn lippen te hangen, glunderde wanneer Stagpaw hem een aanraking gunde en bracht geen demper op zijn eigen blijdschap. Precies op de plek waar Stagpaw hem graag zag, zijn goede vriend. “Nou en of! Wat had je in gedachten voor vandaag? Jij mag kiezen!” hij liet een zacht, charmant lachje horen. Natuurlijk mocht hij kiezen, dat deed hij met liefde. "Wat zeg je ervan dat we iets spannends gaan doen vandaag?" kort liet hij zijn staart langs Ferretpaw strijken. "Er is een grottenstelsel bij het moeras waar ik nieuwsgierig naar ben,"

Stagpaw liet een kort lachje horen. Iets waar hij uit op kon maken dat zijn vriend de keuzevrijheid op prijs stelde. Dat hoorde Ferretpaw maar al te graag. Want hij wilde het zijn jeugdvriend natuurlijk zo vaak mogelijk naar de zin maken. "Wat zeg je ervan dat we iets spannends gaan doen vandaag?" Zie Stagpaw. Ferretpaw keek hem met grote ogen aan. Iets spannends? Iets spannends?! Natuurlijk wilde hij dat! Hij kon het dan ook niet helpen een enthousiaste grijns te laten zien. Hij voelde de staart van Stagpaw langs zijn zij gaan. Ondanks dat dit uiteraard een vriendelijk gebaar was ging zijn hart te keer. Toch wist hij zichzelf ervan te overtuigen dat dat lag aan zijn enthousiasme voor de middag die hen nog te wachten stond. "Er is een grottenstelsel bij het moeras waar ik nieuwsgierig naar ben," Vertelde Stag hem. Ferretpaw knikte. Natuurlijk konden ze daarheen gaan. Een grottenstelsel klonk inderdaad wel spannend. Wie wist wat ze daar allemaal zouden kunnen vinden. Grotten zaten vaak vol geheimen, dat had hij gehoord. Ook zou het er koud en donker zijn. Maar dat gaf niet. Dat zou juist alleen maar bijdragen aan het spannende effect. “Dat lijkt me echt heel gaaf!” Zei hij dan ook opgewekt. “Wil je gelijk gaan?” Vervolgde hij, Stagpaw nieuwsgierig aan kijkende.

.:Sorry: