{Falconpaw} Swoop of the raptor

<sub>Misschien was het wel heel kinderachtig van Rabbit, maar toen ze Nettlepaw het gezellig zag hebben met al haar vrienden was ze het kamp uit gerend, zo het territorium in. Uiteindelijk was ze zo ver gerend dat ze op clanloos terrein terecht was gekomen zelfs, wat niks voor haar was. Ze wist niet eens waarom het haar zo van streek maakte. Was ze jaloers? Boos? Het was toch ook ergens niet eerlijk dat gemene Nettlepaw wél allemaal vrienden kon maken en dat zij bang was voor haar eigen schaduw? Rabbitpaw kneep haar ogen kort dicht en haalde huiverig adem, haar staartje om haar gezette lichaam heen krullend. Misschien dat ze hier wel even tot rust kon komen.

{Eerste post voor Falconpaw}</sub>

Voor het eerst, jazeker voor het eerst, was hij verder dan het territorium gegaan. Verder dan dat hij ooit was geweest, zelfs met Burnetbliss. Alles wat hij kon hopen was dat hij niet betrapt zou worden, maar na alle verhalen kon hij toch niet anders dan kijken wat het was? De fourtrees. Waar alle clans bijeen kwamen en wat neutraal gebied was. Daar mocht niet gevochten worden met andere clans. En dat betekende dat hij daar katten kon ontmoeten zonder dat hij in de problemen kwam. Toch? Hoe anders ging hij dingen leren over de andere clans? Burnetbliss kon het hem wel vertellen maar die wist niet hoe het was om daar te wonen, te leven en om op te groeien! Toen hij echter daar aan kwam en geen sterke, grote warrior tegen kwam knipperde hij even. Want in plaats daar van lag er een jongere poes. Niet jonger dan hem, maar hij zou het niet kunnen geloven als ze een warrior was. En het zag ernaar uit dat ze ergens last van had? Had ze pijn? Voorzichtig liep hij richting haar, niet goed wetende wat te doen maar hij kon niet zomaar weglopen, right? "Hey.." begon hij voorzichtig, zijn staart omhoog om te laten zien dat hij geen dreiging was voor de poes. "Is alles okay..?" vroeg hij zachtjes, hij kon niet zomaar iemand achterlaten waar iets mis mee was!

_{Rabbitpaw voelde haar longen opblazen en weer leeglopen terwijl ze diep in en uit ademde, in een poging om haar hartslag weer wat regelmatiger te krijgen. Ze had geen idee waarom ze altijd zo zenuwachtig was, het gebeurde nou eenmaal en ze had er een hekel aan. Het was haar ook niet gegund vandaag, want op het moment dat ze het idee had dat ze iets begon te kalmeren, hoorde ze een stem. Haar vacht poefte alle kanten uit en haar kleine oortjes gingen plat in haar nek. Met grote oranje ogen staarde ze naar het katertje tegenover haar. "W-wie ben jij?" sputterde de apprentice vol schok. Wie weet zou de Windclan kat haar wel aanvallen ofzo!}

Toen hij aan de poes vroeg of het wel ging schoot haar vacht alle kanten op, waardoor Falcon's eerste reactie ook schok was en een klein sprongetje naar achteren maakte. Ah! Hij was nog wel zo voorzichtig geweest!! De poes had haar oren plat in haar nek en met grote oranje ogen staarde ze naar hem. "W-wie ben jij?" klonk er van de poes vol schok. Hij slikte even, ze was echt heel angstig niet waar? Liet hem een klein beetje denken aan Hazelkit, die heel schuw was. Maar die kon hij ook laten glimlachen!! Dus dan moest het met deze poes ook lukken! "Ik bedoel geen kwaad.." begon hij heel rustig tegen de poes, terwijl hij probeerde om niet agressief over te komen. "Ik ben Falconpaw, uit WindClan." vervolgde hij rustig tegen de poes. Pfoe, zij had hem ook even later schrikken, maar dat was nu weer goed. "Sorry dat ik je stoor... maar je zag er paniekerig uit.. Dus ik vroeg me af of ik kon helpen." Dit was een neutraal gebied, hier was het niet erg en je mocht hier in principe niet vechten toch? Toch?