Soul sister

Nog een laatste maal rekte hij zich uit en likte zonder enige haast de vacht op zijn borst plat, waarna hij zich richting de uitgang bewoog. Een doodnormale gebeurtenis, zijn mentor gaf hem wel vaker dagen om zelf te jagen nu hij wat ouder was zijn talenten niet onbekend. Bovendien, hoewel hij er eerder vandaag al opuit was geweest, zou niemand hem tegen houden. Mooi, want hij had andere plannen. Eerder had hij immers Beechpaw zien vertrekken en met haar wilde hij graag weer eens spreken, enkel zonder dat het geforceerd leek. Immers had hij daar een hekel aan. Daarom maakte hij een goede omweg, markeerde een deel van de grens en volgde toen het geurspoor naar de poes, die hij al een hele tijd niet had gesproken. Ze hadden een tijd samen in de nursery gezeten en waren nu al een tijdje samen apprentices, maar Beechpaw leek meer op te trekken met zijn vriend Bloodpaw dan met hem. Niet dat hij haar dat kwalijk kon nemen. Toen de kater haar zag, trok hij aangenaam verrast met zijn snorharen en stapte op de poes af. "Oh, hey Beechpaw," sprak hij vriendelijk, met zijn gladde stem en op geen enkele manier blijk gevend van het feit at hij deze ontmoeting al gepland had.

heel klein beetje gegodmod dat hij Beechpaw al ziet, hoop dat dat oke is!
&Beechpaw

Ze was die dag het kamp uitgegaan, wat niet echt wonderbaarlijk was, gezien ze dat wel vaker in haar eentje deed of anders wel met Bloodpaw samen. Hoewel ze nu alleen liep was het toch vaak leuker om iets samen met iemand te doen. Vooral als het om dingen ging die ze eigenlijk niet mocht doen. Alleen had ze voor vandaag nog niet besloten wat ze ging doen naast het feit dat ze er alleen opuit ging. Ze liep dan ook wat doelloos rond tot ze iemand haar hoorde begroeten en draaide haar lichaam om in de richting van Stagpaw. "Hey, Stagpaw." Sprak ze rustig. Misschien was Stagpaw juist ook wel een interessante apprentice om een keer wat mee uit te halen. Tenzij hij net zo was als Southernpaw en nogal van regels hield, maar dat hoopte ze niet.

Zijn ogen gleden kort over de poes heen. Het was niet lastig in te zien dat de rebellerende dochter van Acorndust haar vader niet voor al te lief nam, maar wanneer hij haar in het gedimde licht zag staan was het niet te ontkennen dat ze zijn evenbeeld was. Het diepe bruin van haar vacht, het wit dat daartussen heen geweven was. Allicht was dat ook wel de reden dat ze zich zo tegen hem verzette met haar streken, juist omdat ze zo op hem leek. "Hey, Stagpaw." hij knipperde vriendelijk met zijn ogen en overbrugde wat meer afstand tussen hen. Ze leek bedachtzaam, iets van plan, deputy's dochter? "Een voorspoedige dag gehad?" sprak hij om een lichte conversatie te beginnen. "Of al verveeld van apprentice taken?"

Haar dag was niet heel speciaal geweest nog als ze eerlijk was en als ze dit goed verwoordde kon ze zien of Stagpaw er ook zo over dacht of juist meer als Southernpaw was. "Vooral saai." Sprak ze dan ook. "De apprenticetaken komen me een beetje de keel uit en ik zou graag wat anders doen." Ze had nog wel een paar dingen die ze zou kunnen doen, maar ze wist dat de meeste het niet goed zouden keuren. Het was alleen de vraag hoe Stagpaw erover zou denken en ze wachtte dan ook geduldig hoe de ander zou reageren op wat ze net had gezegd.

Een geamuseerde fonkeling lag in zijn ogen toen Beechpaw sprak, duidelijk dat haar gedachtes ergens anders zaten. Je hoefde geen genie zoals hij te zijn om te weten dat de dochter van de deputy zich minder gebonden voelde aan de regels dan menig andere apprentice. Nee, het scheen hem dat ze iedere kans gretig aan pakte om haar vader tegen de haren in te strijken. Kinderachtig, werkelijk, maar ook begrijpbaar. De grijs-witte kater gunde de poes een ietwat samenzweerderige glimlach. "Oh? Wat voor anders had je precies in gedachten?"

Wat voor anders had ze in gedachten? Er was genoeg dat ze kon verzinnen, ook al voerde ze het dan meestal alleen of met Bloodpaw uit, dus wie weet kon er een ander zijn die het ook leuk vond om mee te doen. "We zouden van alles kunnen doen, zolang het maar geen apprenticetaken zijn." Vertelde ze hem. Nu was het alleen de vraag wat ze met de ander zou kunnen doen. "Wat zou jij leuk vinden om te doen?" Misschien zou ze op deze manier iets specifieks kunnen kiezen wat de ander ook leuk zou kunnen vinden.