An offering

Een van de goden was voor hem neergedaald. Oleanderkit keek met zijn baby blauwe ogen, die hij tevens pas een dag open had, op naar de enorme kater voor hem. Zijn rood-witte vacht was zo anders en cool in vergelijking met die van hem en de jonge kitten had meteen besloten dat hij zijn waardering moest laten blijken aan deze enorme god die hem en zijn pleegmama en papa had bezocht. Haastig zocht hij naar iets en vond dan een cadeautje om als offer te brengen. Voorzichtig pakte hij het volledig normale kiezelsteentje op en bracht die naar de pootjes van deze enorme kater, voor wie hij het neer legde. "Aaawaaah!" bracht hij vol bewondering uit, met grote oogjes hopend dat zijn offering werd geaccepteerd.

& Falconpaw

De queens keken niet eens meer raar op dat hij de nursery weer in kwam voor de zoveelste keer. Hij kon het gewoon niet helpen, oké! Hij hield ervan om met ze bezig te zijn, al was hij zelf nog niet lang geleden een kitten geweest. Hij vond het gewoon geweldig, hoe de kittens hem vol bewondering aan keken terwijl hij vertelde over de avonturen die hij mee maakte als apprentice. Je kon dan meteen zien hoe nieuwsgierig en enthousiast ze werden. Het was nu ook geen uitzondering dat hij rondliep in de nursery, kijkende ook of iedere kitten of queen oké was of dat ze hulp hadden. Soms ging hij babysitten voor ouders, zodat ze even rust hadden. Hij vond het heerlijk om even op ze te letten, geen probleem! Hij stopte even bij het nest van Oceanstar's kittens, waarbij hij even zachtjes glimlachte. Hij kon niet geloven dat hij zelf ook zo klein was geweest. Zou hij zo klein zijn geweest toen Pepperpaw nog Pepperkit was en hier woonde? Oh? Hij knipperde even verbaasd toen hij recht in baby blauwe oogjes keek. Één van de kittens had zijn ogen geopend! Oleanderkit, als hij het goed had! De kitten liep weg, waarop hij de kitten met een glimlach na keek. Wat lief. Hij wilde net verder stappen toen hij zag dat de kitten terug kwam, dit keer met iets in zijn bekje, om het bij zijn poten neer te leggen. Een kiezelsteentje. Hoe lief. "Aaawaaah!" klonk er vol bewondering van de kitten af, die hem met grote baby blauwe oogjes aan keek. "Is dit voor mij? Wat lief! Dankjewel!" sprak hij spinnend met een brede glimlach. Om te smelten, echt waar. "Volgende keer zal ik iets speciaal voor jou meenemen, vind je dat wat, Oleanderkit?" vroeg hij met een brede glimlach, waarna hij even naar beneden bukte om kort, en heel voorzichtig, zijn kopje tegen Oleanderkit aan te drukken.

[justify]Zou dit hem tevreden stellen? Zou hij het accepteren? Het leek van wel, de kater glimlachte breed. "Is dit voor mij? Wat lief! Dankjewel!" zijn blauwe oogjes lichtten helemaal op bij die goedkeurende woordjes. Yes! Zijn masterplan was gelukt, Oleanderkit was officieel een mastermind, zelfs al kon hij zijn eigen naam nog niet zo goed uitspreken. Oké, mastermind in the making. "Volgende keer zal ik iets speciaal voor jou meenemen, vind je dat wat, Oleanderkit?" hij knipperde verbaasd met zijn oogjes en ging zitten voor zijn neus. "Vwoor mwij?" vroeg hij helemaal verbaasd. Wow! Zou hij dat doen?

De kitten begon helemaal te glunderen toen hij het cadeautje had geaccepteerd en even smolt hij vanbinnen. Wat on-ge-loof-lijk schattig dit. Hoe konden katten hier niet voor smelten? Zijn blik was dan ook vertederd en gewoon warm. Het was een schat, deze kitten. Toen hij voorstelde dat hij iets mee zou nemen voor de kitten de volgende keer keek de kitten hem verbaasd aan, waarna hij voor zijn neus ging zitten. "Vwoor mwij?" klonk er verbaasd van de jonge kater f, waarop Falcon even knikte. "Helemaal voor jou alleen!" sprak hij spinnend met een knipoogje. "Wat je maar wilt! Je zegt het en ik haal het voor je." sprak hij met een brede glimlach. Al moest hij elk territorium in lopen, hij moest en zou vinden want Oleanderkit wilde. Hij was nu net een hoopje klei waar Oleander alles mee kon doen wat hij wilde. Oeps. "Zo dankbaar ben ik voor je cadeau." sprak hij spinnend tegen de kater.