Pfff! Er was weer eens totaal niets te doen vandaag. Ze had het kamp al wel gezien en de nursery ook, het enigste wat er nu nog viel te doen was saaie kittens aanspreken. De meesten waren of huilebalken of irritante kinderen waar ze niet mee om wilde gaan. De rest leek haar gewoon saai en dus had ze niet echt vrienden. Maar dat lag aan hun en niet haar en dus trok ze zich er niet veel van aan. Waarom zou ze vrienden willen zijn met van die stomme kittens. Gelukkig had ze nu een kitten gespot die ze nog niet veel eerder had gezien. Een geweldige kans voor wat plezier! En anders had ze altijd nog een afleiding. Zonder problemen sprong ze op de kitten af.
"Hallo, ik ben Crabkit," stelde ze haarzelf voor op belangrijke toon. De naam van de andere kitten boeide haar niet heel veel, maar het zou een gesprek en eventueel een spel een stuk gemakkelijker maken. Dus voorstellen moest maar.
Puffinkit eerst 
Onderwerp: A hundred puffins and a pretty face 
wo 4 sep 2019 - 18:57
