Love will set you free

  En alweer was ze bij Fourtrees. Haar jacht had haar weer hier naartoe geleid. Ook al had ze niet echt veel kunnen bakken van die jacht. Het was haar bedoeling geweest om te gaan jagen, maar echt goed concentreren kon de zilveren kattin niet. En waarom? Ze was stapel verliefd.
  Een brede glimlach sierde haar gezichtje toen ze de helling af trippelde naar de open plek. Ze was in een zeer goede bui. Ze had laatst een heel goed gesprek gehad met Olivebranch en er waren zeker wat meer kriebels los gekomen dan eerst. Ze wist het nu zeker, ze was helemaal gek op hem, en hij ook op haar, dus dat was zeker een plus. Ze hadden al afgesproken een nest te delen zodra ze Warrior zou worden en ze kon bijna niet meer wachten!
  Door al haar verliefde gedachtes merkte ze niet hoe een andere kat de open plek op kwam, waardoor ze tegen hem aan botste. 'Whoops,' grinnikte ze, om daarna haar gezicht weer in de plooi te trekken. Dit waren natuurlijk geen goede manier en zo te ruiken was de kat WindClan, dus dan moest ze zichzelf wel van haar beste kant laten zien. 'Ahem, sorry,' miauwde ze dus en ze zette een stapje achteruit, om daarna de grote calico kater aan te kijken.

+ Stallionstar

  'Alleen op pad Apprentice?' miauwde de kater op een strenge toon.
  Oei, niet de beste ontmoeting. Silverpaw keek naar beneden. 'Sorry, meneer,' miauwde ze snel. 'Ik wilde niet tegen u aanbotsen, maar het ging per ongeluk!' Ze keek op naar de grote WindClanner. 'Maar uh, ja. Ik wilde jagen maar het ging niet zo goed en toen opeens was ik hier,' antwoordde ze zijn vraag met een schouderophaal. Ze glimlachte er vriendelijk bij, een tikkeltje afwezig terwijl ze weer aan die specifieke kater dacht. 'En wat brengt u hier, meneer?' Ze besloot maar zo beleefd mogelijk te zijn, aangezien hij best streng geklonken had.

  De kater murmelde wat, maar ze kon niet goed verstaan wat. Ze dacht de naam van haar vriend Ardentpaw te horen, maar het klikte net wat te laat; hij was alweer gaan praten.
  'Wandelen om mijn hoofd leeg te maken. Een Clan leiden geeft soms best wat zorgen,' miauwde hij en hij gaf haar een knipoog. 'Misschien ken je me nog niet maar ik ben Stallionstar, leider van WindClan,' miauwde hij en hij ging zitten.
  Silverpaws ogen werden groot. Stallionstar? De Leader van WindClan? Ze moest gelijk denken aan Ardent, die toen aan het opscheppen was over dat hij de Deputy van WindClan had ontmoet, Stallionheart. Nou, nu ontmoette ze hem ook, maar als Leader. Dat was nog wel eens wat beter!
  'Hoe gaat het met Thornstar en Eveningglow?' vroeg de Leader van WindClan toen.
  Het duurde even voordat de vraag helemaal was aangekomen. Ze was nog helemaal bij het feit dat een Leader voor haar neus stond. Waar ze ook nog tegenaan was gebotst. Oops. 'O-oh, uh, het gaat goed met ze, ja,' knikte ze. 'Voor zover ik weet dan.' Ze haalde haar schouders wat op. Ze had niet zoveel contact met de twee, behalve van toen ze meeging met die patrouille. Maar verder vond ze ze gewoon heel normaal.
  'M-Maar u bent dus Leader nu,' miauwde Silver met een glimlach. 'Ardentpaw had me over u verteld, maar toen was u nog een Deputy,' ratelde ze, tot ze zich opeens wat realiseerde. Ze haalde geschokt haar adem. 'Is Oceanstar dood dan?? Wacht, dat moet wel dan. Hoe kan ze dood zijn, ze had toch nog wat levens?' vroeg ze verbaasd, niet totaal realiserend dat die vragen misschien íets te ver gingen.

  Hij zei dat het goed nieuws was dat het goed ging met Thornstar en Eveningglow, en Silverpaw was het daar natuurlijk helemaal mee eens. Zou vervelend zijn als het niet goed met ze ging, zeker omdat ze ook een High Rank hadden. Dat moet vast wat druk veroorzaken voor ze, bedacht ze.
  Daarna beaamde hij dat hij inderdaad Ardentpaw had ontmoet toen hij nog een Deputy was. Er was vast veel gebeurd in de tussentijd, dacht Silver, waarna ze haar volgende vraag stelde.
  'Oceanstar is dood ja. Hoe dat gebeurt is zijn WindClan zaken,' miauwde de kater rustig.
  Silverpaw kon wel begrijpen dat dat niet iets was wat ze mocht weten. Ze knikte dat ze het begreep. 'Natuurlijk, dat begrijp ik,' miauwde ze en ze boog kort even haar kopje. Daarna keek ze hem weer aan. 'Hoe is het dan? Om Leader te zijn?'

  De WindClan Leader snorde geamuseerd door haar vraag. 'Het pad van een Leader is zwaar en lastig maar vooral eervol,' miauwde hij. 'Je maakt niet langer besluiten voor jezelf alleen, maar voor iedereen. En niet iedereen is altijd blij met de gemaakte keuzes,' miauwde hij en hij schonk Silverpaw een glimlach. 'Thornstar zal vast ook wel eens iets zeggen waar niet iedereen het mee eens is.'
  De kattin knikte. 'Ja, soms wel,' antwoordde ze. 'Lijkt me wel zwaar hoor, Leader zijn. Maar ergens lijkt het me toch wel leuk, maar eerder om het voor een tijdje uit te proberen. Ik denk niet dat ik écht een Leader zou willen zijn,' vertelde Silver eerlijk. Ze had er nog nooit echt over nagedacht, maar door de woorden van Stallionstar realiseerde ze zich wel dat het niet voor haar weggelegd zou zijn.
  'Daar ben je! Je was ineens weg,' hoorde ze Ardent plots zeggen, die de oudere kater daarna begroette.
  Ze keek opzij en zag haar vriend die zich bij hen voegde. Oh ja, ze waren aan het jagen geweest. Ze was het voor een moment helemaal vergeten, oops. Eerst Olivebranch die maar haar gedachtes in bleef glippen en toen Stallionstar ontmoeten. Tja, dan gebeurd dat.
  'Ardentpaw! Ik heb Stallionstar ontmoet!' riep Silver enthousiast, met extra nadruk op het star gedeelte, want zij had hem ontmoet als Leader en hij als Deputy. Moest wel even gezegd worden. In haar hoofd dan.

  Stallionstar begroette Ardentpaw met een glimlach. Blijkbaar hadden ze elkaar vaker ontmoet. Natuurlijk die eerste keer, maar Silver kon wel merken dat dit niet hun tweede ontmoeting was. Toen Ardentpaw uitlegde hoe hij hier terecht was gekomen trok ze met haar oortjes. Hij had niet eens echt gereageerd op haar opmerking. Blijkbaar was het toch niet zo bijzonder. Hmpf.
  'Ja, omdat jouw neus kapot is,' reageerde Silverpaw een tikkeltje geïrriteerd, maar uiteindelijk verscheen er toch een grijns op haar gezicht. Dat zij de concentratie even kwijt was geraakt doordat ze telkens aan Olivebranch dacht was niet haar schuld. Ardentpaw moest beter opletten met zijn neus.

  'Ik denk dat Silverpaw er niet helemaal bij is met haar hoofd, in elk geval, daar lijkt het het meeste op,' miauwde Stallionstar, wat er voor zorgde dat Silverpaw even met haar oortjes bewoog. Misschien niet helemaal, nee. Maar af en toe moest dat ook wel kunnen toch?
  Ze wilde al reageren toen Ardentpaw een opmerking maakte die haar deed blozen. Ze had zeker aan de zwarte kater gedacht, maar dat Ardent er van wist was nieuw van haar. Ook al had ze nooit echt geheimzinnig gedaan erover, het was meestal Olive die wat timide was.
  Inmiddels had de WindClan Leader iets gevraagd aan Ardentpaw. Ze vond het wel fijn dat het onderwerp nu een andere kant op ging. Ze keek richtig Ardent, die antwoord gaf dat ze op vliegende egels aan het jagen waren.
  Silver rolde haar ogen. Ja hoor, vliegende egels.
  'En, al geluk gehad?' vroeg Stallionstar op een serieuze toon. Silver keek hem verbaasd aan. Geloofde hij ook in vliegende egels? Ze wilde dat liever niet geloven. Iedereen wist dat die niet bestonden, toch? Of was zij nu degene die fout zat? 'Als een egel niet lukt kun je ook nog een eekhoorn proberen,' vervolgde de kater.
  'Nou, ik geloof eerder dat die wel bestaan, maar vliegende egels echt niet hoor,' reageerde Silver kopschuddend. Eekhoorns was nog een beetje logisch, die woonden ook in bomen, maar egels? Echt niet.

  Silverpaw luisterde een beetje half toe hoe Stallionstar en Ardentpaw praatte over vliegende egels en eekhoorns. Haar gedachte dwaalde weer af naar de zwarte kater die de laatste tijd erg vaak haar gedachte doorgegaan is. Ze hadden de laatste tijd niet meer zoveel kunnen afspreken omdat ze allebei druk waren met taken en trainingen. De vraag van Stallionstar kwam dus ook onverwachts.
  'Misschien wil Olivebranch jullie wel begeleiden?' vroeg hij aan haar.
  Silverpaw keek wat geschrokken op en kon een paar seconden niets uitbrengen. 'Uh.. U-uh, ja, ehm... Ja, dat kan misschien wel,' hakelde ze en ze keek even naar Ardentpaw en toen weer terug naar de Leader, om daarna naar de grond te kijken. Heel soepel dit, Silver.