Ókunnugur

Onderwerp: Ókunnugur za 24 aug 2019 - 12:08

Spark voelde zich een beetje nerveus. Hij wilde heel graag hallo gaan zeggen tegen de nieuweling die zich bij hun tribe probeerde te voegen. Ze was van bouw anders dan dat hun dat waren. Maar dat was niet zo raar, want ze kwam helemaal niet van hier. Hij had andere horen zeggen dat ze van de clans afkwam. En daar kwam dus ook zijn mama vandaan. Een wonder naar deze wereld zo ver weg van de zijne begon weer op te borrelen. Het liefste was hij meteen naar haar toegerend om haar te belagen met vragen, maar het voelde niet op zijn plek om dat te doen. Straks werd ze boos op hem of vond ze het helemaal niet fijn om over haar thuis te praten. Ze was immers weggegaan, dat moest ook wel een reden hebben. Maar wat was die reden? Zo veel vragen die hij niet kon beantwoorden door enkel te wachten. De bengal haalde even diep adem en liep naar de oudere poes toe, zijn ogen glimmend van nieuwsgierigheid. "Hallo mevrouw Appleblossom, ik ben Spark that starts Wildfires, het is aangenaam u te ontmoeten" Mauwde hij met zijn nog kinderlijke stem. Voorstellen deed je bijna nooit hier, dus hij vond het wel heel leuk om te doen.

+ Appleblossom

Just because you are soft doesn't mean you are not a force. Honey and wildfire are both gold.

Onderwerp: Re: Ókunnugur zo 25 aug 2019 - 12:20

Langzaam maar zeker begon ze in de routine van de Tribe te vallen. Ze leerde langzaam, maar ze leerde. Ze hadden to-be's in plaats van apprentices, ze hadden cave guards en prey hunters. Als ze zich ooit bij de tribe mocht voegen, zou ze vast en zeker een prey hunter worden. Dat was één ding wat ze zeker wist. Haar kleine gestalte zou niet heel erg veel indruk wekken als een Cave Guard. Ze leefden zo anders, ze leefden ook rustig. Ze hadden gevaar van de rovers om zich heen, maar ze had het idee dat deze groep katten nog hechter was dan een clan. En veel vrediger. Ze voelde zich ergens wel thuis, maar durfde zich niet te hechten uit angst dat ze moest vertrekken. Ze overdacht deze situaties nog een klein beetje, waarna ze afgeleid raakte door een kleine kater die haar benaderde. Appleblossom spitste haar oren nieuwsgierig en richtte haar enkele, goudkleurige oog op de kater. "Hallo Spark that starts.. Wildfires, aangenaam kennis te maken." miauwde Appleblossom beleefd, waarna ze eventjes stil viel. "Jij bent.. een to-be toch?" Oh Starclan, hopelijk was het geen kitten.

_{I'm not yours, and you're not mine, but we can sit and pass the time. No fighting wars, no ringing chimes, we're just feeling fine.

Prachtig Art door Flo <3}

Onderwerp: Re: Ókunnugur zo 25 aug 2019 - 21:02

Zijn amberen ogen keken onderzoekend naar de vreemde. Ze had een bijzondere vacht en mistte een oog. Iets wat hij vaker had gezien bij katten. Meestal bij Gave guards, die waren immers degene die gingen vechten. Misschien was ze ook een guard bij haar thuis? Hij glimlachte opgewekt en ging zitten, zijn lange staart krulde rond zijn poten. “Ik ben een prey-hunter to be ja” Spark vroeg zich af of het wel netjes was om naar haar afkomst te vragen. Ergens dacht hij van wel. Al kon dat ook zijn hoop zijn die zijn gedachtes wat vertroebelde. “U hoorde toch bij een van de clans mevrouw?” vroeg hij voorzichtig, aftastend. Bang om haar te kwetsen of verdrietig te maken met zijn vraag. Misschien was het beter als hij meer uitleg gaf waarom hij de vraag stelde? “Sorry als u het niet leuk vind om erover te praten, maar mijn mama kwam ook uit een clan en ik zou er graag meer over leren… als dat kan?”

Just because you are soft doesn't mean you are not a force. Honey and wildfire are both gold.

Onderwerp: Re: Ókunnugur vr 13 sep 2019 - 21:21

De jonge kater was absoluut geen verkeerd gezelschap. Hij was vrolijk en optimistisch, iets waardoor Appleblossom ook wel moest glimlachen. Hij deed haar een beetje denken aan haar zusje, Mintbreath. Die was ook altijd zo vrolijk en onbezorgd en nieuwsgierig. Hij was echter een tribe kat, en een prey hunter to-be blijkbaar, en Mintbreath was nog veilig in Riverclan, als ze überhaupt nog leefde. Appleblossom was nooit terug gegaan naar de clans, had nooit meer contact opgezocht. Ze had eerst in angst geleefd voor Litill en Bloodclan en had daarna het niet meer gedurfd. “Ja.. ik hoorde heel lang geleden bij Riverclan,” reageerde ze weifelend op de vraag van de kater. Ze vond het niet heel prettig waar dit heen ging. “Dat.. kan wel, wat wil je weten?” Haar glimlach werd wat krampachtiger, maar ze wilde ook niet het katertje wegjagen..

_{I'm not yours, and you're not mine, but we can sit and pass the time. No fighting wars, no ringing chimes, we're just feeling fine.

Prachtig Art door Flo <3}

Onderwerp: Re: Ókunnugur do 7 nov 2019 - 2:23

Met nieuwsgierige, leergierige ogen keek hij op naar de rode poes. Ze was voor hem immers een schakelpunt dus een hele hoop nieuwe informatie, naar een hele nieuwe wereld zo anders dan de zijne zelfs. Hij had enkel verhalen gehoord over de clankatten. En hier en daar wat rumoeren over zijn mama. Ondanks dat hij heel graag dingen wilde leren over de clans voelde hij toch aan van de ander dat ze het niet helemaal fijn vond. Hij viel kort stil, nog niet oud genoeg om helemaal te weten wat te doen in deze situaties. Hij kon doorvragen, horen wat hij graag wilde… maar dan werd mevrouw Appleblossom misschien heel verdrietig. Nee, nee dat zou helemaal niet aardig zijn om te doen. Vandaar dat hij voorzichtig naar haar op keek. “Weet u mevrouw, het was niet zo netjes van me om het te vragen. Als u wilt kunnen we het over andere dingen hebben” Het kwam er allemaal een beetje ongemakkelijk uit, maar hij bedoelde het duidelijk goed. “U kunt mij dingen vragen over de tribe. Oh! En ik kan vertellen over de grote vogel die ik gisteren heb gezien. Meneer Day zei dat het een gier was” Op een manier die Spark eigen was leek hij helemaal in dit onderwerp op te gaan, iets wat hem meteen weer compleet uit zijn schulp trok. “Wist u dat gieren rot vlees kunnen eten zonder ziek te worden?” Waar de poes deze informatie ooit nodig zou hebben wist hij niet, maar hij was heel enthousiast over dit feitje.

Just because you are soft doesn't mean you are not a force. Honey and wildfire are both gold.

Onderwerp: Re: Ókunnugur do 19 dec 2019 - 16:07

_{Het was niet eerlijk naar de tribe to-be dat ze zoveel moeite had met praten over haar clanleven, dat besefte Apple zichzelf ook wel, maar sommige wonden zaten erg diep en dat kon ze zelf ook niet echt helpen.Dus ondanks dat ze haar beste pootje voor had willen zetten toen Spark over het clanleven vroeg, was ze wel opgelucht toen de kater toch over een ander onderwerp doorging. De Tribe, dat leek haar beter voor nu. Misschien dat ze ooit wel meer over haar Riverclan leven kwijt zou willen of durven. Met een zachte glimlach keek ze naar de enthousiasteling tegenover haar. “Nee ik ken geen gieren, zijn die een beetje zoals de adelaren die jullie hier ook hebben?” besloot Appleblossom te vragen. Ergens vroeg ze zich af of hij het niet verzon, wat kon nou rot vlees eten zonder ziek te worden? Maar goed, Spark kreeg het voordeel van de twijfel.}

_{I'm not yours, and you're not mine, but we can sit and pass the time. No fighting wars, no ringing chimes, we're just feeling fine.

Prachtig Art door Flo <3}

Onderwerp: Re: Ókunnugur zo 9 feb 2020 - 19:54

Hij was blij om te zien dat het veranderen van onderwerp een beetje hielp. Hoewel hij wel nieuwsgierig was en meer wilde weten, was iemand kwetsen wel het laatste wat hij wilde doen. Want dan zou Appleblossom hem helemaal niet aardig meer vinden en wilde ze misschien geen vrienden met hem zijn. En als ze dan bij hun kwamen wonen was het allemaal weer moeilijk. Nee, het was het beste om gewoon lief te zijn en je eigen behoeftes wat achterwegen te laten. Nu deed ze zelfs glimlachen naar hem, al leek ze gen gieren te kennen. Een diersoort die ook mogelijk kennis te maken zou krijgen met Spark zijn affectie en energie. En energie had deze jongen genoeg. “Een beetje. Maar meneer Day zegt dat gieren je niet aanvallen, omdat ze alleen dode dingen eten en dus zelf niet jagen. Maar het is ook een hele grote vogel en het maakt een eng geluid” Rattelde hij even op, redelijk tevreden met zijn huidige kennis over gieren. “Ik wil proberen vriendjes met een gier te worden” voegde hij er opgewekt aan toe, terwijl zijn staart een slag maakte.

Just because you are soft doesn't mean you are not a force. Honey and wildfire are both gold.