Bo~
294
Actief
| |
|  Onderwerp: She goes solo  za 9 nov 2019 - 21:02 | |
| Hij zuchtte even zachtjes terwijl hij door het territorium heen stapte. Het weer werd steeds natter, waardoor het voor hem steeds moeilijker werd om zijn mooie vacht schoon te houden. Wat een terror, wat een ongelooflijk seizoen. Hij wilde de droogte weer terug in plaats van de regenval waardoor alles in het territorium alleen nog maar meer modderig werd. Alsof je al niet vies genoeg werd in ShadowClan territorium! Dat vreselijke moeras hield je verre van schoon. Je kon hem misschien wel een ijdeltuit noemen, maar daar ging het hem niet zo om. Hij hoefde zijn vacht niet compleet schoon of netjes te hebben. Het ging om het gevoel. Zodra modder opdroogde voelde het verschrikkelijk. Het voelde net alsof je vacht één grote klomp was geworden die aan je lichaam hing. Je vacht werd er zwaar van en hij moest al helemaal niet erover beginnen hoelang het zou duren om het schoon te maken want het antwoord was: veel te lang. Hij was al blij dat hij geen langharige vacht had, want hoe langer de vacht hoe moeilijker het was om het schoon te maken. Hij kon nu al de klitten voelen die hij anders zo makkelijk zou hebben gekregen. Hij maakte even een vies gezicht bij de gedachte. Alsof het al erg genoeg was, begonnen druppels op zijn gezicht te vallen. Bah, ging het regenen ook nog! Nou één ding scheelde, nu kon modder niet aan zijn vacht gaan koeken, dus misschien was het maar beter nog. Hij had liever een natte vacht dan een modderige vacht. Hij keek voor één moment niet waar hij liep, waardoor hij met een plons in de modder viel. Oh. Oh bah. Hij keek meteen vies naar zijn lichaam, meende je dit? Dit was echt niet zijn dag of wel dan? + Otterdive  |
|
